Ský - 01.02.2008, Qupperneq 13

1. tbl. 2008 | ský 13
Raggi Bjarna
landið með þessum mönnum og lærði margt af þeim, þó oft
væri fátt á böllunum hjá þeim nema í landlegum. Veturinn 1952
byrjaði Ragnar að syngja fyrir algjöra tilviljun eða öllu heldur
fyrir misskilning. Hann hafði stofnað tríó með Sigurði æskuvini
sínum og Jóhanni Gunnari harmonikuleikara. Þeir réðu sig til
starfa á Hótel KEA gegn því að það væri söngvari með í för. Þegar
hótelstjórinn vildi heyra í söngvaranum urðu þeir allir að góla
eitthvað. Ragnar þótti skásti söngvarinn og varð að sjá um sönginn
þennan vetur, ásamt trommuleiknum. Sumarið 1953 fór hann í
fyrstu utanlandsreisu sína, en um haustið söng hann m.a. með
Hljómsveit Guðmundar R. Einarssonar í Þórscafé. Þar var hann
auglýstur sem söngvari ársins. Eftir áramótin söng Ragnar með
gömludansahljómsveit fiðluleikarans Josefs Felzman í Tjarnarcafé.
Þar heyrði Svavar Gests hann syngja og bauð honum plötusamning
vorið 1954. Svavar og Kristján Kristjánsson stjórnandi KK-
sextettsins höfðu opnað Músíkbúðina í Hafnarstræti tveimur
árum fyrr. Þeir þurftu að hressa upp á viðskiptin og stofnuðu
plötufyrirtæki til að auka veltuna. Svavar valdi söngvara og lögin,
en Kristján annaðist útsetningar og stjórnaði hljóðfæraleiknum.
Ragnar var hálfkvefaður og nefmæltur þegar hann söng fyrstu
lögin inn á segulband um miðja nótt í upptökusal Útvarpsins í
Landsímahúsinu við Austurvöll. Þegar platan kom út 26. maí
1954 auglýsti Tónika útgáfan í Morgunblaðinu: ,,Hinn nýi
dægurlagasöngvari Ragnar Bjarnason syngur með undirleik KK-
sextettsins Í faðmi dalsins og Í draumi með þér.“ Ragnar var að
vonum spenntur að leyfa foreldrum sínum að heyra afurðina, en
föður hans leist ekki vel á uppátækið og sagði við son sinn: ,,Raggi
minn. Þú verður kannski einhverntíma góður, en fyrir alla muni
syngdu ekki inn á aðra plötu strax.“ Það sem Bjarni vissi ekki
á þessari stundu var að Ragnar var þegar búinn að syngja inn á
þrjár aðrar plötur sem komu út seinna sama ár á vegum Tónika.
Síðan hefur hann sungið inn á fjölda hljómplatna sem hafa gert
stormandi lukku.
Leigubílstjórinn
Þegar fyrsta plata Ragnars kom út var hann trommuleikari
hljómsveitar Árna Ísleifssonar á veitingastaðnum Röðli.
Veitingamaðurinn fékk þá hugmynd að bjóða upp á söngskemmtun
á dansgólfinu og Ragnar var auglýstur söngvari ásamt Sigrúnu
Jónsdóttur. Hún hafði verið helsta stjarna söngkvintettsins
Öskubuskur, en tvær úr þeim hópi voru á mála hjá Tónika
útgáfunni á þessum tíma. Ragnar náði ágætis tökum á söngnum
og fékk meira að segja launahækkun því söngurinn var orðinn
hluti af starfi hans. Nokkru síðar var annar trommari ráðinn
í hljómsveitina og Ragnar lagði kjuðana á hilluna um sinn
þó að söngvarar nytu ekki sömu kjara innan hljómsveita og
hljóðfæraleikarar. Söngvarar voru íhlaupamenn og eingöngu
kallaðir til þegar mikið lá við. Stundum leið langur tími á milli
þess sem söngvarar höfðu eitthvað að gera. Þar af leiðandi
var mikilvægt fyrir þá að hafa fasta dagvinnu og það sama
gilti um marga hljóðfæraleikara sem gátu ekki framfleytt sér á
tónlistinni. Þeir störfuðu sem prentarar, húsamálarar, blaðamenn,
bankastarfsmenn, kennarar eða skrifstofumenn, en sumir fengust
við akstur leigubifreiða. Bílstjórarnir voru í þeirri stöðu að geta
Ragnar hefur áhuga á kraftmiklum farartækjum og þá skiptir engu hvort það eru rennilegir bílar eða mótorfákar.
Myndin var tekin í Bandaríkjunum.