Dagrenning - 01.02.1948, Blaðsíða 39

ungsríkisins, sem sogar til sín öll önnur ríki
jarðar, því að vér verðum sjónarvottar að
því innan skamms.
a) Ritningarnar segja, að ríki þetta líði
aldrei undir lok og hrörni ekki. Daníel segir,
að það verði „engri annarri þjóð í hendur
fengið“, þ. e. engin önnur þjóð öðlast það
nokkurn tíma.
b) Það er einnig sagt, að ríki þetta sé
stofnað af Guði. Samkvæmt ráðningu Daní-
els var það í fyrstu lítið, en vex æ því meira
sem það berst lengur; það molar líkneskið
sundur og byrjar á fótum þess. (Hafið það
hugfast, að líkneskið í 2. kap. Daníelsbókar
táknar öll þau riki jarðar, sem eru andstæð
Guðsríki.)
c) Það er í rauninni svarinn óvinur allra
konungsríkja, og það á að fylla jörðina og
verða þannig alheimsveldi.
í þessari síðari merkingu er það réttmæt
líking af ríki Krists. Það var einmitt ríki af
þessu tagi, sem Guð hét Abraham og niðj-
um hans. Hann hét Davíð því, að hásæti
hans skyldi verða eins og sól himinsins.
Hann lýsti og yfir því við Davíð, að ríki
hans myndi að lokum ná yfir allan heiminn.
#
Það veit trúa mín, að einkenni þessi eru
grunsamlega lík Bretlandi, samveldislöndun-
um og Ameríku, — örsrná og dularfull að
uppruna. Snjöllustu sagnfræðingar geta ekki
sagt oss, hvenær Bretaríki varð til. Það virð-
ist hafa orðið til á ósýnilegan hátt. Það virð-
ist og alltaf hafa verið óstýrilátur, bardaga-
gjam snáði meðal þjóðanna. Sí og æ í erjum
og styrjöldum, en eigi að síður alltaf að
stækka. Því lengur sem það barðist, því
meira stækkaði það. Það virðist hafa stækk-
að við bardagann eins og steinninn í vitr-
uninni.
Hugleiðið því næst núverandi stærð þjóð-
anna. Bretaveldi eitt er nú í raun og veru
átta sinnum víðlendara en síðasta og stærsta
heiðna ríkið. Fjórða heiðingjaríkið, Róma-
veldi, hefði liæglega komizt fyrir í Ástralíu.
Brezka heimsveldið er nú því nær íy millj.
femrílna, og samanlagt flatarmál allra ann-
arra ríkja heimsins er gi/2 millj. fermílna.
Brezki fáninn blaktir yfir fjórða hluta alls
mannkynsins; sé löndum hins hluta Engil-
Saxa aukið við heimsveldi þetta, þá verður
ríki engil-saxneska þjóðstofnsins fimm sinn-
um víðlendara en öll fjögur heiðnu heims-
veldin í spádómi Daníels.
Takið eftir! Er það sennilegt, að Guði
hefði láðst að geta um þetta 'furðulega heims-
veldi, er hann sýndi Daníel komandi heirns-
veldi? Er það hugsanlegt, að Daníel hefði
gleymt því að minnast á það? Getur það
verið, að Guði ísraels hafi ekki orðið hugsað
til hans?
Þá er og eitt enn, sem vér ættum að hug-
leiða með allri skynsemi vorri, er vér sjáum
að spádómar og samsvarandi myndir úr sög-
unni ganga hlið við hlið. Gullhöfuð líkneskj-
unnar í spádómi Daníels táknar hina görnlu
Babylon á rúnaspjöldum sögunnar. Til rnóts
við eirbrjóstið í spádómnum er skráð saga
Meda og Peisa. Til móts við fæturna í spá-
dómnum, sem sums kostar voru úr járni,
sums kostar úr leir, er hin ævintýralega saga
hins mikla RómaveJdis.
Hvert er það ríki jarðar, sem sagan greinir
frá og er hliðstæða við það ríki spádómsins,
sem moJar sundur og eyðir öllum þessum
iíkjum? Sé það ekki Bretaveldi og Ameríka,
með öllum „ungu ljónunum" sínum, þá læt-
ur sagan oss ekki í té nokkra þá uppfyllingu
á mikilvægasta lduta spádómsins, að skyn-
sarnir, kristnir menn geti við unað. Vér verð-
um að vera sjálfum oss samkvæmir. Þar eð
vér trúum á eilífan tilgang Drottins, verð-
um vér að fullyrða, að nú sé til á jörðu hér
þjóð og ríki, sem samsvari einnig þessum
hluta af orði Guðs. Hann hefir sagt, að hann
muni vaka yfir orði sínu, til þess að láta það
DAGRENNING 33