Dagrenning - 01.08.1956, Side 26

hátt að þeir kontust ekki hjá því að skilja
það, að svo væri litið á sem ísland liefði að
verulegu leyti vanefnt skuldbindingar sín-
ar við Atlantshafsbandalagið. Það er líka
hverjum hugsandi manni augljóst, að hjá
því verður ekki komist öllu lengur, að at-
hugun verði á þvi gerð, hvort Island muni
yfirleitt geta verið áfram i Atlantshafsbanda-
laginu, nema veruleg breyting verði á af-
stöðu þjóðarinnar frá þvi sem nú er.
#
Þannig er þá þessum málum komið á
fyrrihluta þessa árs (1954). Kommúnistar
eru að ná þvi marki að flcema ísland úr At-
lantshafsbandalaginu, og til þess nota þeir
þjóna sína, nýkommúnistana, sem þeir hafa
grímuklætt og komið fyrir innan hinna
flokkanna.
Þess er ekki að vænta, að formleg sam-
þykkt verði gerð um það að víkja íslandi úr
Atlantshafbandalaginu nú á þessu ári, en
þær ákvarðanir munu þegar hafa verið
teknar að hætta öllum varnarframkvæmd-
um hér öðrum en þeim, sem nauðsynlegt er
að gera enn á Keflavíkurflugvelli til að full-
gera völlinn og koma upp radarstöðvum
þeim, sem fyrirhugaðar voru. Verður þessum
framkvmdum að mestu lokið nú í ár nema
e. t. v. einhverjum húsbyggingum á Kefla-
víkurflugvelli.
Margt bendir til að andstaða Norður-
landa gegn hernaðarsamvinnu við Banda-
ríkin hafi orðið þess valdandi, að það hafi
þegar verið tekið til yfirvegunar að hætta
við höfuðvarnarstöðvar á „norðurleiðinni“
— þ. e. um Grænland, ísland og Bretland,
til stuðnings meginlandsþjóðum Evrópu, ef
til ófriðar kemur, en byggja í þess stað
upp „suðurleiðina", um Asoreyjar til Portú-
gal og Spánar, því þótt hún sé dálítið lengri
er hún að ýmsu leyti tryggari og eftir því
sem flugvélarnar verða fullkomnari er þörf-
in á millilendingum minni.
#
Flest bendir því nú til þess, að eftir 1—2
ár verði öllum „hernaðarframkvæmdum"
lokið hér á landi. Keflavíkurflugvöllur verð-
ur þá fullgerður að mestu og líklegt að þar
verði skilið eftir lítið gæzlulið (500—1000
manns, til að gæta þeirra eigna, sem At-
lantshafsbandalaginu er nauðsyn á að þar
séu, og tiltækar, ef styrjöld brýst skyndilega
út, og til að fyrirbyggja að skemmdarverka-
ntanna sveitir kommúnista, sem hér starfa,
eyðileggi þessi mannvirki. Höfuðvarnar-
stöðvar Ameríku verða þá fluttar til Græn-
lands og Kanada, en Island verður auka-
virki, óvarið að mestu, og gert ráð fyrir að
taka það með hernaðaraðgerðum þurfi þess
með, þegar styrjöld brýst út, ef óvinurinn
verður fyrri hingað. Jafnframt yrði þá fellt
niður það ákvœði Atiantshafssáttmálans
gagnvart íslandi, að árás á það, skuli talin
árás á önnur riki Atlantshafsbandalagsins.
Og þessi verða endalokin vegna þess, að
við erum hvorki „kaldir né heitir." Það
mun almennt álitið, að við höfum gengið
í samtök vestrænna lýðræðisþjóða aðeins til
að hagnast á þeim fjárhagslega, en ekki til
þess að bera þar okkar byrðar eins og frjálsri
þjóð sæmir. Að við höfum látið hið lægsta
og versta í fari okkar ráða flestum gerð-
um okkar í þessum efnum. Því miður er í
þessu allt of mikill sannleikur, og því mun
svona fara, verði ekki snúið við með rögg-
semi þegar í stað og hin kommúnistísku og
nýkommúnistísku öfl, sem nú eru að spenna
helgreipar sínar um allt islenzkt stjórn-
mála- og menningarlíf, upprætt með góðu
eða illu."
#
Þannig lýkur grein minni frá 1954.
Hún hefur verið rakin svo ýtarlega hér
til þess að sýna, að allt það, sem nú er
fram komið, var hægt að sjá fyrir — og
segja fyrir, og þess vegna hefði þjóðin
getað komið í veg fyrir þá atburði, sem
nú hafa gerzt, og ekki verða aftur teknir.
íslenzka þjóðin hefur verið svikin og
blekkt af stjómmálamönnum sínum.
Sofandi og kæmlausir hafa ráðamenn
þjóðarinnar horft á það nú í meira en
tvö ár, að svona færi, án þess að aðhafast
nokkuð. Framsóknarflokkurinn var sá
hlekkur, sem ekki mátti bresta, en nú er
hann einnig brostinn. Nýkommúnistar
hafa tekið þar við allri stjórn og kúgað
hinn flokkshlutann til hlýðni, auð-
sveipni og undirgefni, nákvæmlega á
24 DAGRENNING