Morgunblaðið - Sunnudagur - 11.01.2015, Blaðsíða 57

11.1. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 57
Dúettinn 23/8 heldur á laug-
ardagskvöld tónleika í Nor-
ræna húsinu til heiðurs
sænsku söngkonunni Mo-
nicu Zetterlund. Dúettinn skipa
Stína Ágústsdóttir og Anna
Gréta Sigurðardóttir.
2
Við leiðsögn í Listasafni Ís-
lands á sunnudag klukkan 14
munu þrír gestir spjalla um
valin verk á sýningu verka úr
safneign. Gunnar Harðarson prófess-
or fjallar um Mannsmynd eftir Helga
Sigurðsson, Sigurður Árni Þórð-
arson prestur um mynd eftir Arn-
grím Gíslason og Marta G. Jóhann-
esdóttir, starfsmaður á Gljúfrasteini,
um verk eftir Steingrím Eyfjörð.
4
Hinni athyglisverðu sýningu
Stelpumenning með verk-
um bandaríska ljósmyndarans
Lauren Greenfield lýkur í
Ljósmyndasafni Reykjavíkur um
helgina. Heimildamynd hennar,
Queen of Versaille (2012), verður
einnig sýnd kl. 13.30 báða dagana.
5
Sýning Þórs Sigurbjörns-
sonar myndlistarmanns,
Óljóst, verður opnuð í sýn-
ingarrýminu Harbinger,
Freyjugötu 1, á laugardag klukkan 18.
Í verkum sínum fæst Þór oft við
greiningu á hlutum sem við höfum
aðlagað líkamanum og notum til að
fást við heiminn. Hann hefur lokið
framhaldsnámi við SVA í New York.
3
Hin áhrifaríka sýning á graf-
íkmyndum eftir Elías B. Hall-
dórsson myndlistarmann
sem staðið hefur að und-
anförnu í Sverrissal Hafnarborgar,
hefur verið framlengd og stendur út
helgina. Verkin eru öll í eigu safnsins.
MÆLT MEÐ
1
um verkum sem opnast eins og gamlar alt-
aristöflur. Finnst honum sjálfum að þetta sé
mikilvægur þáttur í verkunum, samband
manns við náttúruna?
„Það liggur einhvers staðar undir niðri en
ég hugsa þetta ekki á þennan hátt. Þetta eru
tilvistarlegar vangaveltur. Það er þá frekar
samband manns við náttúru en það áþreif-
anlega sem ég er að hugsa um. Ruslmynd-
irnar eru ekki komment á neysluhyggju –
þótt þær verði það alltaf. Eins og í verkinu
Fylling, titillinn vísar í margs konar fyllingu.
Það er ekki hægt að komast hjá því, ég er
meðvitaður um það, þótt það sé ekki aðal-
inntak. Þessi verk eru á fleiri plönum.“
– Hér eru nærmyndirnar af stökkum sjó-
manna, verkin sem þú kallar Áhöfn. Í Lista-
safni Íslands sýndir þú árið 2009 annars
konar verk af mönnum í vinnugöllum en það
var myndbandsverk. Hver er munurinn?
„Upphaflega var það vídeóverk ljósmynda-
stúdía, af vinnugöllunum, en á einhverjum
tímapunkti lifnuðu þeir við og fóru að dansa.
Það varð einhver frjóvgun og hreyfingin
varð til. Utanaðkomandi aðstæður kölluðu þá
líka á vídeóformið.
Það er langsótt að útskýra hvernig hug-
myndir þróast en stundum þróast óskyldar
hugmyndir innra með manni á sama tíma en
áður en maður veit af fara þær að renna
saman og eitthvað nýtt verður til, blöndun á
sér stað.“
– En þetta sýnir líka aftur að þú ert ekk-
ert bara ljósmyndari, ljósmyndin er bara
einn miðillinn sem þú getur notað.
„Þannig finnst mér þetta vera, þótt ljós-
myndin sé meginhluti þess sem ég geri.
Hugmyndirnar enda flestar sem ljósmyndir.
Eitt sem skilur ljósmyndirnar frá víd-
eóunum er að í þeim sjást aldrei líkamar. Öll
vídeóverkin mín fjalla hins vegar á einhvern
hátt um líkamann. Engu að síður er lík-
aminn nálægur í ljósmyndunum … Svona
hefur þetta þróast. En eins og sést í bókinni
eru ljósmyndirnar samt hryggjarsúla í mínu
höfundarverki,“ segir Hrafnkell.
Morgunblaðið/Einar Falur
„Ruslmyndirnar eru ekki komment á neyslu-
hyggju – þótt þær verði það alltaf,“ segir Hrafn-
kell. Hann er hér nánast inni í einu þessara
verka, Seventh conversion, frá 2007, en það er
rúmir þrír metrar á breidd þegar vængirnir eru
opnir og hreint vetrarlandslag blasir við í stað
sorpsins sem sést þegar verkið er lokað.
Untitled, 2001. Litljósmynd 74,5 x 110 cm. Tjöldum úr gerviefni hefur verið komið fyrir á hjarninu.
Fjall 4, 1007. Litljósmynd 47 x 70 cm. Þessi áhrifamiklu fjöll Hrafnkels eru manngerð.