Morgunblaðið - Sunnudagur - 01.03.2015, Blaðsíða 13

islegt praktískt: venjulega hluti
sem notaðir eru í eldhúsinu, hvað
matvaran heitir, til að auðvelda
þeim að tjá sig í búðinni og ým-
islegt um líkamann, til dæmis svo
þær geti sagt hvar þeim er illt ef
farið er til læknis. Kenndum þeim
að hringja í skólann til að tilkynna
að barnið sé veikt og að biðja um
frí í vinnunni; áður höfðu þær beð-
ið um að fá að hætta, til dæmis ef
þær þurftu til læknis. Það gat mis-
skilist,“ segir Bryndís Birgisdóttir,
formaður kvenfélagsins Ársólar.
„Svo kenndum við þeim að sjálf-
sögðu að biðja um launahækkun!“
Kennslustundirnar voru alls 60,
tvö kvöld í viku, hálfur annar tími í
senn, í 12 vikur. „Þær voru mjög
áhugasamar; vildu varla fara í pásu
því þeim fannst svo gaman,“ segir
Bryndís.
Ratleikur og jólaboð
Emilia rifjar upp að einu sinni fór
nemendahópurinn í óvissuferð með
öllum í kvenfélaginu „og okkur
fannst það mjög skemmtilegt. Svo
var farið í ratleik og haldin veisla á
eftir og við vorum með jólagleði
þar sem pólsku konurnar bjuggu
til pólskan jólamat og þær íslensk-
an buðu upp á það sem venjulega
er borðað hér á jólunum.“ Allir
voru alsælir.
„Ég tala við krakkana í leikskól-
anum og geri mitt besta. Ég þarf
líka að panta vörur og tala ótrú-
lega mikla íslensku þó hún sé ekki
alltaf rétt,“ segir Emilía.
Hún tekur virkan þátt í sam-
félaginu. „Ég er í kvenfélaginu, fer
á fund einu sinni í mánuði og er
líka í saumaklúbbi. Ég var að spá í
að stofna sauma- eða matarklúbb
með Pólverjum því mér finnst þeir
vera svolítið mikið hver heima hjá
sér og fara ekki út eftir að þeir
eru búnir að vinna, jafnvel ekki
þeir sem eiga börn.“
Emilia kom til Íslands í nóv-
ember 2006 til að vinna, hugðist
vera hér í eitt eða tvö ár og halda
svo heim á ný. Fluttist strax til
Suðureyrar. „Pabbi minn kom á
eftir mér 2007 og ári seinna komu
mamma mín og systir. Pabbi er
strætóbílstjóri í Reykjavík.“
Systir Emiliu er nýflutt til Suð-
ureyrar og farin að vinna þar.
„Ég ætla ekki að flytja aftur til
Póllands,“ segir Emilia ákveðin.
Hún hefur tekið ástfóstri við Vest-
firði.
„Við keyptum okkur hús hér árið
2008 og ég reikna ekki með að
flytja frá Suðureyri. Að minnsta
kosti ekki til Reykjavíkur, en
kannski til Ísafjarðar einhvern
tíma. Ég vil vera á Vestfjörðum og
mér finnst gott að búa á litlum
stað.“
Duglegir aðstoðarmenn í eldhúsi leikskólans. Frá vinstri: Manda Malinda Ævarsdóttir, Lena Sankowska, Emilia Górecka og Friðrikka Líney Sigurðardóttir.
Íslenskukennslan á Suðureyri
er hluti tilraunaverkefnisins
Menntun núna, sem hrundið
var af stað í Norðvestur-
kjördæmi og í Breiðholti í
Reykjavík fyrir nokkrum árum.
Markmið verkefnisins um
aukna menntun í Norðvestur-
kjördæmi var að efla ráðgjöf
til fyrirtækja um nám á vinnu-
stað, auka samstarf atvinnulífs
og fræðenda um starfstengt
nám, fjölga þeim sem ljúka
iðnnámi og efla íslenskukunn-
áttu innflytjenda í kjördæminu,
að sögn verkefnisstjórans,
Geirlaugar Jóhannsdóttur hjá
Háskólanum á Bifröst.
Mikil ánægja
Bryndís Birgisdóttir, formaður
kvenfélagsins Ársólar, sem sá
um íslenskukennsluna á
Suðureyri, er mjög ánægð
með hvernig til tókst og segir
fullan hug á því að taka upp
þráðinn aftur í haust. „Þrjár
konur í félaginu eru kennara-
menntaðar og við pössuðum
okkur á því að alltaf var að
minnsta kosti ein þeirra í
hverri kennslustund; undir-
bjuggu jafnframt tíma og út-
bjuggu kennsluefni,“ segir
Bryndís.
Í kjölfar námskeiðsins eru
fjórar pólskar konur komnar í
kvenfélagið. „Partur af þessu
var einmitt að kenna þeim á
samfélagið og þær hefðir sem
hér eru; fá þær til að taka
þátt,“ segir Bryndís.
Menntun
núna
1.3. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13
Líklega má segja að systurnar
Hulda Rúna, Tinna og Sigurlína
Stefánsdætur á Akureyri séu sam-
rýmdar. Þær voru alltjent býsna
samstiga á mánudaginn.
Þegar Hulda Rún lyfti öðrum fæt-
inum sakleysislega upp á stól á
heimili foreldra sinna small í hnénu,
því fylgdi svo mikill sársauki að eng-
um stóð á sama. Hulda var flutt á
Sjúkrahúsið á Akureyri í sjúkrabíll
og gefið morfín til að lina kvalirnar.
„Pabbi hringdi í mig, sagði Huldu
hafa farið úr hnjálið – hann er stund-
um dálítið dramatískur! – og bað
mig að fara niður á spítala til henn-
ar,“ segir Sigurlína, Sísí, sem er
hjúkrunarfræðingur og var einmitt á
leið á næturvakt á lyfjadeildinni síð-
ar um kvöldið.
Þegar Sísí kom til systur sinnar
leið henni sjálfri ekki sérlega vel.
„Það líður stundum yfir okkur syst-
ur og við þekkjum því tilfinninguna.
Ég var alveg að líða út af og fékk að
leggjast í rúm við hlið Huldu.“
Hjúkrunarfræðingurinn sem
sinnti þeim systrum fannst staðan
skondin og tók svo til orða að nú
vantaði aðeins þriðju systurina á
staðinn. Hvar hún væri eiginlega.
Systurnar svöruðu nánast sam-
hljóða: „Hún liggur uppi í fæðing-
ardeild.“ Þá var hlegið.
AKUREYRI
Þrjár saman á sjúkrahúsinu! Hulda Rún, Tinna og Sigurlína Stefánsdætur.
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Vantar bara þá þriðju …
Magnús Stefánsson bæjarstjóri er farinn að skrifa
reglulega pistla, Mola úr Garði, á vef bæjarins. Tveir
kollegar hans fást við slík skrif fyrir: Ásgeir Eiríksson í
Vogum og Kjartan Már Kjartansson, í Reykjanesbæ.
Bæjarstjórar blogga
Sagt verður frá Saura-Gísla og samferðamönnum hans, í Byggðasafni Dalamanna í Búðardal í dag,
sunnudag, kl. 15. Gísli Jónsson fæddist 1820 í Rauðbarðaholti og var lengst af bóndi á Saurum í
Laxárdal. Hann var kvæntur, en barnsmæður hans margar, en þekktastur fyrir fjölmörg málaferli
með mismiklu flækjustigi. Gísli fluttist til Vesturheims 1876 og dó þar 1894, 74 ára að aldri.
Saura-Gísli og samferðamenn hans
Heildsöludreifing: ACT ehf, Dalvegi 16b, 201 Kópavogi, sími 577 2150
60 ára reynsla á Íslandi
Sölustaðir:
Húsasmiðjan,
BYKO,
Heimkaup.is