Morgunblaðið - Sunnudagur - 22.03.2015, Qupperneq 12

12 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22.3. 2015
* Einfaldlega ekki hægt að hafa vit fyriröllum. Heimskingjar verða alltaf til.Ingólfur Bruun leiðsögumaður eftir að tveir útlendingar
fóru á brókinni einni saman út á ísinn í Jökulsárlóni.
Landið og miðin
SKAPTI HALLGRÍMSSON
skapti@mbl.is
UM ALLT LAND
AUSTURLAND
Skráðar gistinætur á Austurlandi voru
miklum mun færri í janúar síðastliðnum
en í sama mánuði í fyrra. Skv. tölum frá
Hagstofunni voru skráðar gistinætur nú
885 en 1897 í janúar 2014. Austurfrétt
bendir á að fjöldi fólks hafi verið eystra á þeim tíma vegna upptöku
sjónvarpsþáttanna Fortitude, sem nú eru sýndir á RUV.
á
ytra byrði húsnæðis eða ö
til að bæta ásýnd ákveðin
milljónir í sjóðnum og get
við Skólabraut og Kirkju
sótt um styrk nú. Umsókn
HORNAFJÖRÐUR
ynur Pálmason hlaut menningarverðlaun H
ilnefningar bárusrá árinu 1995. Níu t
ynur hefur „með framlagi sínu á
gan nafirði sem og
AKUREYRI
Á a n Akure
síðu mþykktar tvæ
min Annars vegar þ
„Bæ mþykkir að fela bæjarrá
mó fað skýrri ste nu varðandi kau
á fa sem þarf að færa eða rífa vegna
skipulags.“ Hins vegar þes æjarstjórn samþykkir að leitað verð
leiða til að framfylgja sam g p g ju aðal- o deiliski ula i miðbæ ar
Akureyrar hvað það varð sað mynda greiða leið frá Skátagili au
að Hofi og mynda þar með meira skjól og birtu.“ Ástæða fundarin
var deilur um afgreiðslu s ns efnd Ha arstrætis 106n
NESKAUPSTAÐUR
Árlegt öldungamót í blaki
verður að þessu sinni haldið í
Neskau
yfir knattspyrnuvöll bæ
og m.a. keppt þar. Ha
fylgst spenntir með
áramótin hefur völlurin
á honum. Undanfarna da
níunda og fertugasta læg
flekkir í fóru að gægjast upp
er völlurinn að verða algrænn. Það
að þau eru á blússandi siglingu á átt a
Blaksambandsins í vikunni.
Vopnfirðingar sjá um að flug-menn, starfsmenn íslenskraflugvalla og aðrir áhuga-
samir viti hvaðan vindurinn blæs
hverju sinni. Í því athyglisverða
fyrirtæki Jónsveri þar í bæ eru
nefnilega saumaðir allir vindpokar
fyrir flugvelli hérlendis.
Jónsveri var komið á laggirnar
fyrir áratug, eftir að hjónin Jón
Þorgeirsson og Jónína Björgvins-
dóttir létu af störfum vegna aldurs,
en þau höfðu lagt stund á segla-
saum og leðuriðju á heimili sínu,
Skógum í Vopnafirði, í áratugi.
„Þegar þau hættu var annaðhvort
að selja fyrirtækið í burtu eða leita
ráða til að það gæti haldið áfram í
byggðarlaginu. Niðurstaðan varð sú
að Félag eldri borgara og Sjálfs-
björg í Vopnafirði tóku sig til og
stofnuðu þessa sjálfseignarstofnun,“
segir Ólafur Valgeirsson, fram-
kvæmdastjóri Jónsvers, við Sunnu-
dagsblað Morgunblaðsins.
Keypt var húsnæði á jarðhæð í
stjórnsýsluhúsinu og þar er rekst-
urinn enn. Jón fékkst mikið við að
smíða reiðtygi á sínum tíma og
hjónin hófu að sauma vindpokana
fyrir Flugmálastjórn, forvera
Isavia. „Starfsemin hefur þróast og
breyst. Nú er lítið smíðað af reið-
tygjum en mun meira er um við-
gerðir á hnökkum, beislum og slíku.
Þeim fækkar sem bjóða upp á
svona þjónustu og við fáum mikið
sent víða að, bæði frá hestaleigum
og öðrum.“
Vindpokarnir aðalmálið
Jónsver er formlega „vinnustöð fyr-
ir fólk með skerta starfsgetu“ en
þar starfa bæði eldri borgarar og
öryrkjar, en líka aðrir. „Hingað
kemur fólk á ýmsum forsendum.
Það hentar mörgum að starfa hér
tímabundið en við erum með ákveð-
inn kjarna sem alltaf er hægt að
treysta á. Aðrir koma inn viku og
viku, jafnvel ekki nema nokkra
klukkutíma í einu.“
Unnið er hálfan daginn í Jóns-
veri, eftir hádegi.
Framleiðsla vindpokanna er
helsta verkefnið. Lengi vel voru
pokar fyrir Keflavíkurflugvöll
keyptir af bandaríska varnarliðinu
en Jónsver tók að sauma þá fyrir
fjórum árum. „Þetta eru gríðarlega
stórir pokar, rúmar fjórir metrar á
lengd og stærra opið 280 cm í um-
mál. Pokarnir í Keflavík voru alltaf
appelsínugulir en mér tókst illa að
finna efni í þá þannig að á end-
anum sömdum við um að þeir yrðu
rauðir og hvítir eins og á öðrum
völlum. Við gerum 80-100 poka á
ári fyrir Isavia en seljum einnig
einstaklingum og öðrum fyr-
irtækjum þannig að frá okkur fara
120-130 pokar á ári.“
Í kjölfar kreppunnar kom fólk í
vaxandi mæli með eitt og annað til
viðgerðar, sem hent var áður og
keypt nýtt í staðinn. Ólafur nefnir
skó og föt af ýmsu tagi.
Gerðu við falskar tennur!
„Það skrýtnasta sem hingað hefur
komið til viðgerðar er falskar tenn-
ur! Sprunga kom í góminn en hon-
um Ara mínum, sem nú er látinn,
blessuð sé minning hans, tókst ein-
hvern veginn að galdra þetta sam-
an með þeim hætti að sá enga mis-
smíði á!“ segir Ólafur og fær ekki
varist hlátri. Gamli maðurinn sem
átti góminn brosti sínu breiðasta
þegar hann fékk tennurnar sínar á
ný.
Ólafur nefnir líka að í kreppunni
hafi þau í Jónsveri tekið að sér að
gera við málbönd fyrir bygg-
ingaverktaka og ýmiss konar vinnu-
fatnað. Það hafi verið bæði ljúft og
gott.
Þeim er nánast ekkert óviðkom-
andi. „Hún Gunnhildur saumakona
hjá mér sagði einhvern tíma að við
gerðum við allt nema karlmenn.
Það væri vonlaust verk!“ segir
Ólafur og hlær hátt.
VOPNAFJÖRÐUR
Gera við
allt nema
karlmenn
JÓNSVER ER SJÁLFSEIGNARSTOFNUN FÉLAGS ELDRI BORG-
ARA OG SJÁLFSBJARGAR Á VOPNAFIRÐI. HELSTA VERK-
EFNIÐ ER AÐ BÚA TIL VINDPOKA FYRIR FLUGVELLI EN
FLEIRA BER Á GÓMA Í SAMTALI VIÐ ÓLAF VALGEIRSSON.
Ólafur Valgeirsson með einn hinna forláta vindpoka sem saumaðir eru fyrir íslenska flugvelli í Jónsveri á Vopnafirði.
Morgunblaðið/kapti Hallgrímsson