Morgunblaðið - Sunnudagur - 22.03.2015, Síða 51

Bræðurnir Ásmundur og Hafberg Þórissynir. Ásmundur starfar líka hjá Lambhaga.
Nýja húsið hjá Lambhaga, reist 2014. Það er 7.000 fm að grunnfleti.
Unnið að uppsetn-
ingu vélbúnaðar.
Fyrir um áratug fékk Hafberg óvænta heim-
sókn. Þar var á ferð ísraelskur stjórn-
málamaður, Eliezer Moodi Sandberg, sem
óskaði eftir því að fá að skoða gróðr-
arstöðina. Hafberg brást ljúfmannlega við
því og tóku þeir tal saman í framhaldinu. Vel
fór á með þeim félögum og bauð Sandberg
Hafberg í framhaldinu í heimsókn til Ísrael.
Þangað hefur hann nú komið nokkrum
sinnum, var meðal annars gestur í brúð-
kaupi sonar Sandbergs árið 2013 ásamt
flestum helstu fyrirmennum í landinu helga.
„Þegar við hjónin komum til Ísraels gat
Sandberg ekki tekið á móti okkur eins og
áformað var vegna þess að hann var að
stjórna þætti um Bítlana í útvarpinu eins og
hann gerir á hverjum fimmtudegi. Sandberg
er mikill aðdáandi Bítlanna,“ segir Hafberg.
Sandberg sat lengi á ísraelska þinginu,
Knesset, og gegndi ráðherraembætti á ár-
unum 2003-04 fyrir Shinui-flokkinn. Að
sögn Hafbergs er hann ekki bara vel tengd-
ur heimafyrir, heldur líka erlendis. Þekkir
meðal annarra Vladimír Pútín og Hillary
Clinton.
Fyrir fáeinum árum kom upp vatns-
skortur í Ísrael og fékk Sandberg þá vin sinn
til að grennslast fyrir um útflutning á vatni
frá Íslandi. Ekki kom til þess því skömmu
síðar byrjaði að rigna þar eystra. Ríkis-
stjórn landsins vildi þó launa Hafberg
ómakið og bauð honum í framhaldinu í
heimsókn, þar sem hann fékk meðal annars
að koma í hinn fræga Zedekiah-helli undir
Jerúsalem. „Það var mikil upplifun að vera
staddur undir þessari merku borg og Grát-
múrnum.“
Hafberg hefur líka komið í Sinai-
eyðimörkina, komst þar raunar í hann
krappan. „Ég þurfti að kasta af mér vatni og
eins og góðra garðyrkjumanna er siður
leitaði ég uppi eina tréð í eyðimörkinni og
pissaði á það. Varð á meðan var við dróna í
loftinu fyrir ofan mig. Ekki leið á löngu þar
til hermenn leituðu mig uppi og spurðu mig
spjörunum úr. Eftir að ég hafði útskýrt mál-
ið skildum við sáttir en í ljós kom að ég
hafði pissað yfir í annað ríki. Tréð stóð
nefnilega í Jórdaníu.“
Uppákomurnar hafa verið fleiri. Hafberg
var til að mynda á leið heim frá Ísrael vorið
2010 þegar öllu millilandaflugi var skyndi-
lega aflýst. Eyjafjallajökull var byrjaður að
spúa eldi og brennisteini. Vakti hann, Ís-
lendingurinn, fyrir vikið mikla athygli á Ben
Gurion-flugvelli og vildi sjónvarpsstöð
meðal annars hafa við hann viðtal. Það var
pent afþakkað.
Pissaði yfir í annað land
22.3. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 51
Hafberg Þórisson er fæddur árið 1949,
Reykvíkingur í húð og hár. Afi hans
byggði Langholt, sem Langholtsvegur er
nefndur eftir, og fæddist faðir hans,
Þórir Haraldsson, þar. Hann var vöru-
bílstjóri. Móðir Hafbergs var Margrét
Ásmundsdóttir og samtals áttu þau
hjónin tíu börn, sjö saman. Hafberg óx
úr grasi á Kleppsveginum, í sextíu fer-
metra íbúð í svokölluðum Balbokampi.
Það var því þröng á þingi en aldrei
heyrðist nokkur maður kvarta. Þvert á
móti segir Hafberg lífið hafa leikið við
þau systkinin sem bjuggu við gott atlæti
og mikið frelsi á þessum uppgangsárum
í íslensku samfélagi.
Svo skemmtilega vill til að Hafberg
lenti fyrir hreina tilviljun í samtali við
Lesbók Morgunblaðsins sumarið 1960,
þá ellefu ára. Árni Óla, umsjónarmaður
Lesbókarinnar, var þá að afla efnis
vegna greinar um örnefni sem voru að
glatast og eitt þeirra var Köllunar-
klettur.
Lítill snáði á stórum kassa
„Föstudaginn 12. ágúst lagði eg enn leið
mína um þessar slóðir til þess að at-
huga Köllunarklett betur, og gekk í
gegnum Balbóbúðir,“ skrifar Árni.
„Þar stendur lítill snáði uppi á skúr
eða stórum kassa, réttir fram höndina
og býður mér góðan dag.
– Hvað ertu að gera þarna uppi? spyr
eg.
– Eg er hér með dúfu, segir hann og
sýnir mér dálítinn kassa, sem vírnet er
strengt yfir, en niðri í kassanum var
svört dúfa.
– Þú mátt ekki geyma dúfuna þarna,
segi eg, því að Dýraverndunarfélagið
mundi lúskra þér fyrir það, ef það kæm-
ist að því.
– Þetta er aðeins til bráðabirgða, seg-
ir hann.
Bróðir minn náði dúfunni og nú er
hann að smíða hús handa henni.“
Þarna er Köllunarklettur!
Síðar í samtalinu spurði Hafberg Árna
hvert hann væri að fara.
– Eg er að snuðra hérna um sjávar-
bakkana, svarar Árni. Til hvers er þessi
girðing hér fyrir neðan?
– Ætli hún hafi ekki verið sett til ör-
yggis vegna grjótnámsins, segir hann.
– Veiztu hvað hann heitir þessi hái
hóll þarna fyrir neðan girðinguna?
– Hann heitir Grjóthóll.
– Ekki var eg að leita að honum, eg
var að leita að Köllunarkletti.
– Nú, þarna er Köllunarklettur, segir
hann og bendir á hólinn með fuglaþúf-
unni rétt við veginn upp úr grjótnám-
unni.
Hafðu blessaður sagt, hugsa eg með
mér, en upphátt segi eg:
– Hver hefir sagt þér það?
– Fullorðnir menn hafa sagt mér það
og þar á meðal gamall maður sem nú er
í Hrafnistu, en eg man ekki hvað hann
heitir. Og það bergmálar mikið þegar
kallað er á klettinum, tvöfalt bergmál.“
Vissi betur en gamlir menn
„Við tölum margt fleira saman. Dreng-
urinn er óvenjulega skír. Móðir hans
sagði mér að í frístundum sínum væri
hann að grúska í stjörnufræði og vél-
fræði. Hann langar mest til að verða
flugmaður, þegar hann er orðinn stór.
Og þessi ungi drengur gat frætt mig á
því, er fjöldi gamalla manna, er eg hafði
spurt, vissi ekki. Hann gat staðfest það,
sem mig langaði til að fá staðfest, að
þarna væri Köllunarklettur, en ekki
niðri hjá verksmiðjunni. Kletturinn þar,
sem kallaður hefir verið Köllunarklettur,
hef eg heyrt að heiti Sýruklettur.“
Spurður um þetta örnefnablæti núna
kveðst Hafberg hafa það beint frá föður
sínum. „Pabbi talaði um alla stokka og
steina eins og hann ætti þá.“
„Drengurinn er
óvenjulega skír“
Hafberg Þórisson ásamt foreldrum sín-
um, Margréti Ásmundsdóttur og Þóri
Haraldssyni, og systkinum.
Séð yfir Balbokamp á sjötta áratugnum. Æskuheimili Hafbergs er dökka húsið fyrir miðju.