Reykjalundur - 01.10.1979, Blaðsíða 36

Vissulega getum við verið
hreykin af vinnuheimilinu
að Reykjalundi, og ekki
verður svo minnst á staðinn
og hans ágæti að Árna verði
ekki getið samtímis, svo ná-
tengdur er Reykjalundur
Árna og Árni honum.
Þrátt fyrir lífsstarf sitt fyr-
ir Reykjalund og SÍBS hef-
ur Árni einnig tekið þátt í
samstarfi herklavarnasam-
taka Norðurlandanna. Verið
í stjórn þess og eignast þar
marga vini, sem nú senda
hinstu kveðju og þakkir fyr-
ir samstarfið og vináttuna.
Á berkláhæli kynntist Árni
ungri konu, Hlín Ingólfs-
dóttur, frá Innra-Hólmi og
giftust þau 1. októher 1934.
Var hjónaband þeirra hið
ástúðlegasta alla tíð og heim-
ili þeirra rómað fyrir gest-
risni og myndarskap allan.
Þau hjónin eiga sex uppkom-
in efnisbörn.
Er ég nú að leiðarlokum
færi forsjóninni innilegustu
þakkir fyrir að hafa gefið
ntér kost á að kynnast og
starfa með öðlingsmannin-
um Árna Einarssyni, flyt ég
eiginkonu hans, börnum,
.tengdabörnum, afkomend-
um öllum og ættingjum
mínar alúðarfyllstu samúð-
arkveðjur.
Kjartan Guðnason
form. SffíS.
Dáinn, horfinn,
harmafregn.
Þessi lnigsun varð mér efst
í huga, þá er mér barst
fregnin um andlát míns góða
vinar Árna Einarssonar, fv.
forstjóra á Reykjalundi. En
þannig er lífið, maður á eig-
inlega aldrei von á slíkum
staðreyndum, Jjó J)að sé J>að
eina sem maður er alveg ör-
uggur um í ])essu lífi að j)að
verða staðreyndir, fyrr eða
síðar. Þó er ntaður aldrei við
|)eim búinn. Minn góði vin-
ur hafði nýlega talað við
mig, |)á svo hress og kátur,
og sagðist mundi heimsækja
mig innan tíðar, sem ég
hlakkaði mjög til, eins og í
önnur skipti sem ég átti hans
von. Því miður var Jiað ekki
nógu oft, eftir að ég ílutt-
ist til ísafjarðar 1956, og síð-
ar til Akureyrar. Þó held ég
að aldrei hafi liðið svo ár
að við ekki hittumst, og all-
oft töluðum við saman í
síma.
Vinátta okkar hafði staðið
lengi, eða allt frá unglings-
árum okkar. En |)ví miður
varð nokkurt hlé á samfúnd-
um okkar, eða J)au ár sem
atvinna mín var á sjónum,
og ltann á berklahælum. En
er samtök berklasjúklinga —
SÍBS voru stofnuð endur-
nýjaðist vinátta okkar, enda
byrjuðum við ])á að vinna
mikið saman að öllum mál-
efnum berklasjúklinga. Fyrst
vorum við saman í stjórn
Berklavarnar í Reykjavík og
stuttu síðar báðir í sam-
bandsstjórn SÍBS allt til þess
dags að ég flutti lrá Reykja-
vík út á landsbyggðina, en
eftir J)að gat ég ekki tekið
þátt í beinum störfum sam-
bandsstjórnarinnar. Þá vor-
um við líka saman i fyrstu
stjórn Reykjalundar, og allt-
af var jafn gott og þroskandi
að ræða saman vandamálin,
sem við báðir höfðum starf-
að saman að svo lengi, og
haft af mikla ánægju, J)ó
stundum hafi J)að verið all-
erfitt, J)ar sem framkvæmdir
voru miklar en fjárráðin
mjög takmörkuð. Og svo
margt sem Juirfti að byggja
upp frá grunni, ekki hvað
síst með rekstursfyrirkomu-
lagið á Reykjalundi, er sá
merki staður tók til starfa.
Öll J)essi ár bar aldrei neinn
skugga á vináttu okkar, og
síðast sótti liann mig heim
])á er ég varð sjötugur, ásamt
tveimur öðrum vinum mín-
um og fyrrverandi samstarfs-
mönnum þeim Oddi Ólafs-
syni lækni og núverandi al-
Júngismanni og Kjartani
Guðnasyni, núverandi for-
seta SÍBS. Gladdi J)essi heirn-
sókn þeirra mig nijög mikið,
að J)eir skyldu leggja svo mik-
ið á sig, að fara um langan
veg og það í svartasta skamm-
deginu. En slíkar athafnir
sýna sannarlega einlæga vin-
áttu, sem ég verð sjálfsagt
aldrei maður til að J)akka
nógu vel.
34
REYKJALUNDUR