Morgunblaðið - Sunnudagur - 24.05.2015, Side 14

Morgunblaðið - Sunnudagur - 24.05.2015, Side 14
Í rauninni byrjar sagan í aust- urríska raunveruleikaþætt- inum Die große Chance, sem sver sig í ætt við Americal Idol og slíka þætti, fyrir fjórum árum. Inná sviðið stormar hávaxin, grönn kona með sítt og mikið hrafnsvart hár og mynd- arlegt alskegg. Þar sem raunveru- leikasjónvarp lifir fyrir dramatík og tilfinningalegt uppnám voru við- brögðum áhorfenda í salnum gerð góð skil. Áhorfendur heima sáu hvernig fólk hristi höfuðið, gapti, stóð á öndinni og allt það sem við gerum þegar við viljum sýna vand- lætingu okkar og hneykslun. Dóm- ararnir reyndu að halda andlitinu og bjarga sér fyrir horn með léleg- um bröndurum á borð við „ég veit ekki alveg hvað þú ert, en ég elska skóna þína“. Þegar keppandinn hóf svo upp raust sína sló þögn á sal- inn, hneykslunin breyttist í undrun og að lokum í aðdáun og dúndrandi lófaklapp. Salurinn stóð upp og fagnaðarlátunum ætlaði aldrei að linna. Fyrsta opinbera framkoma Conchitu Wurst var í raun aust- urrískt Susan Boyle móment, en hver man ekki eftir luralegu, skosku söngkonunni sem vann hug og hjarta hins vestræna heims í þættinum Britaińs got Talent. Það er að segja útgáfa raunveruleika- sjónvarpsins af sögunni um Litla ljóta andarungann. Conchita tók þátt í forkeppninni 2012 Satt best að segja hefði Eurovision- ævintýri Conchitu átt að hefjast tveimur árum fyrr. Árið 2012 keppti hún í austurrísku forkeppn- inni með laginu That is what I am sem var þvottekta júrósmellur, með góðu bíti og fallegum boðskap sem hefði verið skothelt í keppnina. Henni varð þó ekki kápan úr því klæðinu, því dúettinn Trackshittaz bar sigur úr býtum með þvælu- kennt rapp um hvernig konur ættu að hrista rassinn. Herlegheitin þóttu í besta falli kjánaleg og vermdu þeir botnsætið í undan- úrslitunum það árið. Austurríska ríkisútvarpið fékk skömm í hattinn úr eigin ranni fyrir lágkúru og lé- legan smekk og var það úr að tveimur árum síðar var forkeppn- inni sleppt og Conchita fengin til verksins að almenningi forspurðum. Fæstum þótti það neitt tiltökumál, enda var áhugi á keppninni í algeru lágmarki. Austurríki hafði aðeins einu sinni unnið keppnina, árið 1966 með ballöðunni Merci, Chérie í flutningi Udo Jürgens, eins ást- sælasta og dáðasta söngvara Austurríkis á seinni hluta tutt- ugustu aldar. Ballaðan, sem og Udo sjálfur hefur mjög nostalg- ískan sess í austurrískri þjóðarsál sem tákn um gamla og góða tíma. Þegar konur voru konur, karlar voru karlar og lífið í heild sinni einfald- ara. Síðan að Udo sigraði hefur sam- félagið hins vegar orðið töluvert flóknara og gengi Austurríkis í Söngvakeppninni verið eftir því. Eftir að riðlakeppnin var tekin upp heyrði það til undantekninga ef Austurríki náði að komast í aðalkeppn- ina. Svo lítill var áhug- inn að Austurríki tók jafnvel ekki þátt þónokkrum sinnum og virtist flestum standa á sama. Því vakti útnefning Conchitu enga sérstaka athygli í Aust- urríki til að byrja með, en þegar nær dró keppninni og skeggjaða dívan fór að vekja alþjóðlega athygli kom annað hljóð í strokk- inn. Annars vegar var austurríska ríkisútvarpinu hrósað fyrir hug- rekki en hins vegar voru þeir þó háværari sem sem þvertóku fyrir það að Conchita skyldi vera fengin til að vera framlag þjóðarinnar. Ka- barett-söngvarinn Alf Poier sem kom Austurríki í 6. sæti í keppn- inni árið 2003, sem var besti ár- angur þjóðarinnar síðan 1966, lét hafa eftir sér að viðrini á borð við Conchitu ættu heima á sjúkrastofnum, ekki upp á sviði og alls ekki í nafni Austurríkis. Stjórnmálamenn á borð við H.C. Strache, formaður Frelsisflokk- ins FPÖ, flokks Jürgs heitins Haiders, tók í sama streng og sagði Conchitu vera tákn um úrkynjun, spill- ingu og hnignun. Þessar raddir þögn- uðu mjög snögglega eftir að Conchita og fönixinn hennar tóku keppnina með trompi í Kaupmannahöfn í fyrra. Þar með öðl- aðist Austurríki, sem í hugum flestra Evr- ópubúa hafði frekar óspennandi ímynd sem hverfist um alpamenningu og Mozart, nýja þjóð- argersemi, sem var alls kostar ólíkt nokkru því sem landið var áður þekkt fyrir. Á meðan andstæðingar Conchitu Wurst hennar átu týrólahattinn sinn í laumi eftir keppnina kepptust aðrir við að ausa hana lofi. Fjölmargir stjórnmálamenn, þeirra á meðal kanslari Austurríkis, lýstu því yfir að Conchita væri fulltrúi hins nýja Austurríkis þar sem frelsi, mannréttindi og fjöl- breytileiki væru í fyrirrúmi. Conc- hita og fönixinn hennar væru tákn nýrrar Evrópu sem, með Aust- urríki í broddi fylkingar, hefði um- burðarlyndi og virðingu að leið- arljósi. Nafn Conchitu dregið inn í deilur um þjóðsönginn En þeir sem allra helst þráðu að komast á fönixaskytterí komust í færi örskömmu seinna. Í byrjun júní 2014, nokkrum vikum eftir sig- urinn í Kaupmannahöfn, var aust- urríski þjóðlagarokkarinn Andreas Gabalier fengin til að syngja þjóð- sönginn við upphaf austurríska Formúlu 1 kappakstursins. Sem er ekki í frásögur færandi, nema að Gabalier söng viljandi eldri útgáfu þjóðsöngsins sem var felld úr gildi þann 1. janúar sama ár. Í einni ljóðlínu eldri útgáfunnar stendur að landið tilheyri hinum miklu sonum þjóðarinnar, en í nýrri útgáfunni hefur dætrum þjóðarinnar verið bætt við. Einn af þeim sem gerðu athugasemd við flutning Gabaliers var ráðherrann Gabriele Heinisch- Hosek, sem birti mynd á Facebook og Twitter þar sem hún hélt á út- prentuðum texta þjóðsöngsins með umræddri textalínu um hina miklu syni og dætur letraðri með rauðu. Þessi saklausi gjörningur ráð- herrans dró heldur betur dilk á eft- Fönixar að fornu og nýju SENN ER LIÐIÐ ÁR SÍÐAN HIN SKEGGJAÐA CONCHITA WURST VANN SÖNGVAKEPPNI EVRÓPSKRA SJÓNVARPS- STÖÐVA. HIÐ KAÞÓLSKA AUSTURRÍKI ÁTTI SVOLÍTIÐ ERFITT MEÐ AÐ FINNA HENNI STAÐ Í ÞJÓÐARSÁLINNI BÆÐI FYRIR OG EFTIR KEPPNINA OG MÖRGUM ÍHALDSSAMARI BORG- URUM ÞÓTTI NÓG UM ÞEGAR SMÁSTELPUR FÓRU AÐ MÁLA Á SIG SKEGG Í STÓRUM STÍL TIL AÐ LÍKJA EFTIR CONCHITU SINNI. AÐRIR HAFA HINS VEGAR TEKIÐ BOÐ- SKAP HENNAR FAGNANDI OG SÉÐ TÆKIFÆRI FYRIR LAND OG ÞJÓÐ TIL AÐ HRISTA ENDANLEGA AF SÉR HLEKKI FOR- TÍÐAR OG TAKA SÉR STÖÐU Í FRAMVARÐARSVEIT ÞEIRRA SEM STANDA FYRIR JAFNRÉTTI OG KYNFRELSI. Hafdís Erla Hafsteinsdóttir hahahafdis@googlemail.com Þegar Conchita kom sá og sigraði Eurovision í fyrra hafði Austurríki ekki sigrað síðan 1966. Conchita Wurst söng á viðburði hjá Sameinuðu þjóðunum í Vín í tilefni af ræðu aðalritara um umburðarlyndi og réttindi samkynhneigðra í nóvember 2014. 14 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 24.5. 2015 | Sigur Austurríkis og arfleifð Conchitu Wurst

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.