Dagblaðið Vísir - DV - 19.06.2009, Síða 29

ing. En ég veit ekkert hvar hann er núna. Síð-
ast þegar ég hitti yngri bróður minn fór ég með
honum á bar í bænum og þar var strax ráðist
að okkur: „Þú ert bróðir Guðmundar í Byrginu,
ertu kominn til að leita þér að fórnarlambi?“
spurði maður mig inni á staðnum. Ég er svo
sem orðinn vanur þessu, en verra er þegar fólk
ber ekki virðingu fyrir börnunum manns. Um
daginn var ég til dæmis að labba með sex ára
stráknum mínum og fjögurra ára dóttur minni
þegar maður réðst að okkur og lét öllum ill-
um látum og sagði að bróðir minn væri helvít-
is fífl og annað í þeim dúr. Ég er auðvitað orð-
inn ýmsu vanur, en það er ekki hægt að venjast
svona þegar börnin þín eru með þér. Þá er ég
alveg extra viðkvæmur.“
„Hefur þú farið í nefaðgerð?“
Sigurður segist oft hafa orðið fyrir aðkasti á síð-
ustu tveimur árum. Lætin hafi byrjað 1–2 mán-
uðum eftir að Byrgismálið komst í fjölmiðla.
Hann lýsir versta atburðinum svona: „Þá var
ég að koma út úr 10-11 í Austurstræti og var
með syni mínum þegar gaurar hinum megin
við götuna byrjuðu að garga á mig. Þegar þeir
komu að mér sagði einn: „Hefur þú farið í nef-
aðgerð?“ Ég svaraði því neitandi og þá ætlaði
hann að dúndra mig, en ég náði að snúa mér
undan og akkúrat þá komu tveir lögreglumenn
gangandi fyrir hornið, þannig að ég slapp, en
ég veit ekki hvernig hefði farið fyrir mér ef þeir
hefðu ekki komið,“ segir Sigurður.
Hann segist ekki lengur þola að geta ekki
gengið um bæinn óáreittur. „Eina fólkið sem
kemur almennilega fram við mig er rónarn-
ir. Það er ekki eðlilegt. Svo er ég líka alveg lát-
inn í friði inni í Samhjálp þegar ég er þar,“ segir
Sigurður og er þá að vísa til vinnu sinnar. Hann
mætir í Samhjálp að minnsta kosti einu sinni
í viku til að vinna að samfélagsþjónustu. „Mér
var gefinn kostur á að taka út mína refsingu í
formi samfélagsþjónustu.“ Sigurður hefur kom-
ist í kast við lögin eftir að halla tók undan fæti í
kjölfar Byrgismálsins, þó að aðallega sé um að
ræða skuldir sem hann hefur ekki getað borg-
að, eins og við komum nánar að á eftir.
Boðin vinna í rockville
Sigurður kom til landsins árið 2001, en hafði
þar á undan búið í Svíþjóð um töluvert skeið.
Guðmundur, bróðir hans, bauð honum vinnu
og segir Sigurður að hann hafi átt að fá 250 þús-
und krónur á mánuði og frítt fæði og húsnæði.
Það hafi ekkert verið að hafa í Svíþjóð og því hafi
honum litist vel á að koma aftur heim. Hann
hafði þarna verið atvinnulaus í um það bil eitt
ár. Eftir að hann kom til Íslands breyttist það
og segja má að hann hafi bætt atvinnuleysið
upp með tvöfaldri vinnu fyrir Guðmund, bróð-
ur sinn. „Ég vann eins og brjálæðingur þarna,
frá klukkan níu á morgnana fram á kvöld, alla
daga. Maður var alltaf að stússast eitthvað.“
Fyrst um sinn eftir komuna til Íslands leið Sig-
urði vel og hann kunni vel við að geta lagt sitt
af mörkum til samfélagsins. Það leið hins veg-
ar ekki á löngu uns brúnin tók að þyngjast og
Sigurð fór að renna í grun að eitthvað misjafnt
væri á seyði.
komu út með Beltið öfugt og snúið
Sigurður segir að fólkið sem hafi unnið fyr-
ir Guðmund hafi verið afskaplega gott og allt
viljað fyrir hann gera. Nefnir hann sérstaklega
gjaldkerann og aðra sem unnu við að skipu-
leggja starfsemina. Vandamálið hafi hins vegar
verið hve mikil tök Guðmundur hafði á fólkinu,
sem hafi verið allt of auðtrúa og auðsveipt Guð-
mundi og hans starfsháttum. „Maggi Einars og
Raggi Hauks eru perlustrákar, en þeir hlustuðu
aldrei á mig þegar ég var að segja þeim að það
væri eitthvað skrýtið í gangi. Fólk sagði að ég
væri alltaf tuðandi og röflandi, en ég vissi að
það væri eitthvað skrýtið á seyði. Ég spurði til
dæmis af hverju Guðmundur tæki alltaf einka-
viðtöl við stelpur en aldrei við stráka. En það
hlustaði enginn.“
Sigurður segist hafa verið orðinn hand-
viss um að maðkur væri í mysunni um það
bil ári áður en Byrgismálið komst í fjöl-
miðla. Hann nefnir sem dæmi að hann
hafi séð konur fara inn til Guðmund-
ar og koma út aftur með beltið öfugt og
snúið. Segir hann engu máli hafa skipt
á hvaða aldri konurnar voru, Guðmund-
ur hafi alltaf viljað fá þær í einkaviðtöl.
„Ég spurði aftur og aftur að því af hverju
hann væri með þessi einka-
viðtöl við stelpur, en það
ypptu allir bara öxlum.
Það skipti engu máli á
hvaða aldri konurn-
ar voru, Guðmund-
ur tók alltaf einka-
viðtöl við kvenfólk.
Guðmundur er
búinn að fara illa
með mjög mik-
ið af kvenfólki,“
bætir hann við
og horfir í ga-
upnir sér.
Sigurður
segist sannfærður um að misnotkun í Byrginu
hafi átt sér stað í að minnsta kosti 5 ár áður en
málið komst í fjölmiðla. Allan þann tíma vann
Sigurður á meðferðarstofnuninni. „Guðmund-
ur var alltaf á flótta þegar ég kom inn til hans
og ég þekki bróður minn nógu vel til að vita að
eitthvað meira en lítið var að. En ég gat aldrei
sannað neitt. Mér fannst þetta hræðilegt, því
að við vorum alltaf svo góðir bræður og ég fann
að hann var að fela eitthvað fyrir mér,“ seg-
ir Sigurður og andvarpar. Hann segist aldrei
hafa getað rætt í einlægni við bróður sinn
þegar þarna var komið og að andrúmsloftið
milli þeirra bræðranna hafi verið orðið þving-
að. Þrátt fyrir það hafi Guðmundur ekki verið
smeykur. „Þetta er bara Siggi litli bróðir, hann
kjaftar ekkert frá, hugsaði hann örugglega.“
gjaldþrota eftir guðmund
Staða Sigurðar er ekki öfundsverð. Fimmtug-
ur, allslaus og 75% öryrki. Hann er engin vælu-
skjóða og kvartar ekki, en vildi samt gjarn-
an eiga möguleika á að vinna sig upp úr því
skuldafeni og fjárhagserfiðleikum sem hann
lenti í eftir að Byrgismálið kom upp. „Ég er
gjaldþrota eftir hann. Það er auðvitað ekki til
neitt skuldafangelsi á Íslandi en ef það væri,
sæti ég þar inni. En mér finnst ekkert gaman
að fá stöðugt einhverja innheimtuseðla inn um
lúguna, út af einhverjum lánum sem ég veit
ekkert um. Ég átti að fá 250 þúsund krónur á
mánuði allan tímann sem ég vann fyrir hann,
en ég sá aldrei krónu af því. Svo seldi hann mér
bíl sem hann átti ekki og seinna kom í ljós að á
honum hvíldu skuldir. Ég hafði borgað honum
750 þúsund krónur á borðið fyrir bíl sem hann
átti ekki krónu í. Ég treysti honum bara, þetta
var eldri bróðir minn.“
Sigurður man sérstaklega eftir einu atviki
sem honum finnst segja meira en mörg orð um
föstudagur 19. júní 2009 29Helgarblað
„eina fólkið sem kemur
almennilega fram við
mig er rónarnir.“