Dagblaðið Vísir - DV - 18.12.2009, Síða 36

LEIKUR AÐ ORÐUM
Mikið hrikalega hlýtur fólk-inu á auglýsingastofun-um og í almannatengsla-fyrirtækjunum að finnast
gaman að gera grín að almenningi.
Og mikið væri gaman að vita hvort
stjórnendur stórfyrirtækjanna sem
það vinnur fyrir fatta brandarann eða
eru alveg jafnauðtrúa og spunameist-
ararnir halda að við hin séum.
Alveg er það magnað hvað forsvarsmenn fyrirtækja geta komið fram og útskýrt stefnu fyrirtækisins og manngæsku
í hvert sinn sem gengið er í gegnum
erfiðleika eða hneykslismál. Var það
ekki til dæmis upp-
örvandi að heyra
Finn Svein-
björnsson lýsa
einkunnar-
orðum og
stefnu Arion
banka sem
færðu okkur
loforð um
fagmennsku, framsækni, umhyggju
og tryggð? Verða vitni að svona mikilli
breytingu frá fyrri tíð.
Og hvernig var þá að lesa auglýsingarnar hans Ás-mundar Stefánssonar þar sem hann sagði okkur að
Landsbankinn stæði fyrir virðingu,
heilindum, fagmennsku og eldmóði?
En við skulum ekki gera lítið úr minni fyrirtækjum og keðj-um. Kaffitár selur fólki kaffi og te á uppsprengdu verði.
En ekki bara hvaða kaffi sem er. Þetta
er sko alvörukaffi með sinn sérstaka
karakter. Eða getur maður annað en
heillast af kaffi sem fær þessa umsögn:
„Kaffi frá Indónesíu er hægt að lýsa
sem hægu haustveðri við strendur
regnskóga. Þungt og drungalegt með
mikilli fyllingu.“ Vá, Svarthöfði verður í
senn þyrstur og
fullur eftir-
væntingar
og ævin-
týraþrár
bara við
lesturinn,
hvernig
ætli það
verði þá
þegar kaffið
er drukkið?
Og hvað með fyrirtækjanöfn-in? Er ekki hreint stórkost-leg hugsun í nöfnunum N1, B2, C3 og A4? Allt í lagi,
allt í lagi. Ég skal viðurkenna það. C3
er ekki fyrirtæki heldur smábíll frá
Citroen. En hinir stafirnir og tölurnar
eru allt nöfn á fyrirtækjum. Í alvöru,
ég er ekki að plata. Passið ykkur bara
að rugla ekki B2, sem er starfsmanna-
leiga, við 2B, sem er tenglasíða á net-
inu.
En snúum okkur aftur að bönk-unum sem hafa hver á fætur öðrum tekið upp glæsileg og jákvæð einkunnarorð.
Og vaknar þá einföld spurning: Hver
ætli hafi verið einkunnarorð bank-
anna fyrir hrun? Einhvern veginn
efast Svarthöfði um að bankastjórar
hafi einhvern tíma lýst fjálglega ein-
kunnarorðunum: Græðgi - óráðsía -
eyðslugleði - skammtímahugsun.
SANDKORN
n Viðtal DV við séra Arnald
Bárðarson, prest í Glerárkirkju
á Akureyri, vakti mikla athygli.
Presturinn flýr land vegna sam-
félagsmeina á Íslandi og tekur
við prests-
stöðu í Nor-
egi í janúar.
Ekki voru
allir ánægðir
með sjónar-
mið prests-
ins. Illugi
Jökulsson
blaðamaður
tjáði sig með afgerandi hætti á
Facebook og kveður „prestnefn-
una“ sem hann segir ekki ætla
að taka þátt í siðvæðingunni:
„Ætlar kannski náðarsamlegast
að snúa aftur, ef hér á sér stað
siðvæðing. Finnst greinilega
ekki hlutverk sitt að eiga þátt
í þeirri siðvæðingu. Blessað-
ur farðu og komdu aldrei aftur,
séra minn!“ segir Illugi.
n Samsæriskenningar eru alltaf
skemmtilegar. Einn helsti kenn-
ingasmiður af þeim toga er Guð-
mundur Magnússon, ritstjóri
Eyjunnar, sem á sínum tíma
stjórnaði Þjóðmenningarhús-
inu eftirminnilega. Guðmundur
fjallar í Orðinu á götunni um þá
frétt DV að Geir Sveinsson hafi
ákveðið að fara í slag um sæti í
borgarstjórn. „Fer ekki á milli
mála hvaða væntingar blað-
ið hefur til frambjóðandans.
Orðið á götunni er að þarna sé
DV trútt hefðum sínum. Blað-
ið hefur allt frá stofnun dregið
taum ákveðinna hópa innan
Sjálfstæðisflokksins og fréttir
þess litast af þeirri afstöðu,“ seg-
ir Guðmundur. Skarpsýnustu
slúðurkerlingar gætu ekki slegið
út þessa kenningu.
n Slagur vefmiðlanna um
lestur er gríðarharður. Í haust
laut Eyjan í gras fyrir Press-
unni. Guðmundur Magnús-
son, ritstjóri Eyjunnar, fann
þá snjallræði sem átti að duga
til að stefna á vefinn flestum
kosningabærum einstakling-
um í þjóðarkosningu um Icesa-
ve. Þetta er raunar af svipuðum
toga og það sem Ástþór Magn-
ússon frambjóðandi kynnti í
kosningabaráttu sinni. Vandi
Eyjunnar er hins vegar sá að
þátttakan í þjóðarkosningunni
var dræm og víðs fjarri því að
laða fram vitræna niðurstöðu.
n Spennan vegna prófkjörs Sjálf-
stæðisflokksins magnast óðum.
Örtröð er að myndast um annað
sæti listans á eftir óumdeildri
Hönnu
Birnu Krist-
jánsdóttur.
Flestir eru á
því að Gísli
Marteinn
Baldursson
muni bíða
ákveðið
skipbrot
en Júlíus Vífill Ingvarsson skori
stórt. Þá gætu Geir Sveinsson
og Þorbjörg Helga Vigfúsdótt-
ir komið sterk inn í baráttuna.
En líklega mun ásóknin í annað
sæti listans verða til þess að eng-
in leið er til að spá um niður-
stöðu og allt getur gerst.
LYNGHÁLS 5, 110 REYKJAVÍK
ÚTGÁFUFÉLAG: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
STJÓRNARFORMAÐUR: Hreinn Loftsson
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Sverrir Arngrímsson
RITSTJÓRAR:
Jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
FRÉTTASTJÓRAR:
Brynjólfur Þór Guðmundsson, brynjolfur@dv.is
og Þórarinn Þórarinsson, toti@dv.is
AUGLÝSINGASTJÓRI:
Elísabet Austmann, elisabet@birtingur.is
DV Á NETINU: DV.IS
AÐALNÚMER: 512 7000, RITSTJÓRN: 512 7010,
ÁSKRIFTARSÍMI: 512 7080, AUGLÝSINGAR: 512 7050.
SMÁAUGLÝSINGAR: 515 5550.
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
„Þetta kemur
mér algjörlega í
opna skjöldu.“
n Karl Ágúst Úlfsson Spaugstofumaður gefur út
bókina Meiri hamingja. Hún er næstmest selda
bókin í dag. - Fréttablaðið
„Ég hef lengi látið mig
dreyma um að leika í sama
liði og Snorri Steinn
Guðjónsson.“
n Silfurdrengurinn Róbert Gunnarsson samdi
við Rhein-Neckar. Hlakkar til að leika með besta
vini sínum. - Morgunblaðið
„Þú finnur ekkert hér nema
staðalbúnaðinn. Hafnabolta-
kylfu og kannski eina exi.“
n Húseigandinn Jón Hilmar Hallgrímsson
ósáttur við áreiti á heimili sínu í Byggðarendanum.
- RÚV
„Þó að Barthez hafi ekki
haft sömu hæð og nærveru
í teignum og ég hafði
verður að viðurkennast að
hann var betri spyrnumað-
ur en ég.“
n Hjörvar Hafliðason léttur er honum var tjáð að
Fabian Barthez átti að leysa hann af árið 2007 hjá
Breiðabliki. - Fréttablaðið
„Það var grátandi fólk á
þingflokksfundum.“
n Sölvi Tryggvason gefur fólki
innsýn í það sem gerðist á bak við
tjöldin í hruninu. - Pressan
Kurteisa fréttastofan
LEIÐARI
Valdhafar stunduðu um áraraðir að sniðganga aðra fjölmiðla en Ríkis-útvarpið og Morgunblaðið. Ástæð-an virtist fyrst og fremst vera að þeir
fengu góða þjónustu hjá RÚV og Mogganum.
Formenn Sjálfstæðisflokksins hafa til dæmis
haft vald til að láta sleppa viðtölum sem tekin
eru við þá í Morgunblaðinu, ef efni þeirra er
þeim ekki nógu hagfellt.
Nýlega lét Óðinn Jónsson, fréttastjóri RÚV,
fjarlægja frétt af vefnum, vegna þess að Jór-
unn Frímannsdóttir, borgarfulltrúi Sjálfstæð-
isflokksins, gat ekki svarað eðlilegri spurningu
fréttamannsins í fréttinni. Kurteisi RÚV við
valdhafana á sér lítil takmörk. Þegar Óðinn var
spurður hvers vegna fréttin var fjarlægð sagði
hann að það hefði verið „lágmarksaðgerð“.
Þetta eina tilfelli er í besta falli matsatriði, en
svo virðist sem RÚV hafi það fyrir vinnureglu
að afmá markvisst „óþægilega“ hegðun stjórn-
málamanna.
Árið 2007 birti Ríkisútvarpið ekki viðtal sem
G. Pétur Matthíasson tók við Geir H. Haarde,
vegna þess að Geir reiddist í miðju viðtalinu
og bandaði fréttamanninum frá sér með hend-
inni. Eftir að hann hafði spurt Geir út í óstöð-
ugleika gjaldmiðilsins og ósamræmi í stefnu
Seðlabankans og ríkisstjórnarinnar bolaði
Geir honum frá sér með þjósti og neitaði að
svara fleiri spurningum. Geir kvaðst vera ósátt-
ur við „að maður þyrfti að svara öllu röfli sem
upp kæmi í þjóðfélaginu“. Hann sagðist vera
forsætisráðherra og þess vegna ákvæði hann
sjálfur hvenær hann væri í viðtölum. Á mynd-
bandinu sést hvernig fréttamaðurinn reynir að
sefa reiði forsætisráðherrans.
Norska ríkissjónvarpið, NRK, starfar öðru-
vísi. Í viðtali sem NRK tók við upplýsingafull-
trúa Glitnis í kringum hrunið kvað við kunnug-
legan tón. „Við erum með Glitni hérna. Þetta er
mjög sterkur banki,“ sagði upplýsingafulltrú-
inn og færði fram þann kunnuglega boðskap
að ekki ætti að horfa í baksýnisspegilinn, held-
ur aðeins fram á veginn. Spurður út í gríðar-
legan gróða sem eigendur bankans hefðu náð
út úr honum neitaði Már að svara, stoppaði
viðtalið og byrjaði að tala við fréttamanninn á
persónulegu nótunum. „Má ég aðeins tala við
þig,“ sagði hann. NRK sýndi allt. RÚV hefði án
vafa klippt þetta út. RÚV er svo kurteist að auð-
maðurinn, sem reyndi að kaupa dagblað til að
leggja það niður vegna umfjöllunar, vildi veita
RÚV hundruð milljóna króna styrk, fullur vel-
þóknunar. RÚV samþykkti boðið.
Ef Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráð-
herra bolar reiðilega frá sér fréttamanni í við-
tali við RÚV um skattahækkanir hans mun
viðtalið væntanlega verða grafið. Um leið veit
ráðherrann að best er að fara í viðtal hjá RÚV,
því þar verður tryggt að hann komi ekki illa út.
Ruðningsáhrif RÚV á fjölmiðlamarkaðnum
geta falist í því að erfitt er að keppa við gagn-
rýnisleysið um viðtöl við valdhafana. Á sama
tíma er erfitt fyrir fjölmiðla, eins og öll önnur
fyrirtæki, að keppa við niðurgreidda starfsemi.
Það segir hins vegar sína sögu um fréttir RÚV
að jafnmargir Íslendingar horfa nú á aðgangs-
harðar fréttir á áskriftarstöðinni Stöð 2 og frétt-
ir RÚV sem almenningur borgar. Fréttirnar á
RÚV áttu að vera einn helsti burðarstólpi lýð-
ræðisins, en þær virðast fremur gæta ímyndar
stjórnmálamanna en hagsmuna almennings.
JÓN TRAUSTI REYNISSON RITSTJÓRI SKRIFAR. Norska ríkissjónvarpið, NRK, starfar öðruvísi.
BÓKSTAFLEGA
Hér vil ég vera
Alltaf má finna fólk eins og mig – fólk
sem trúir því að réttlæti og heiðar-
leiki hljóti sess í samfélaginu. Við
trúum því að lán okkar verði sett
í þann búning að okkur verði gert
kleift að hafa þak yfir höfði og við
eigum þá von að okurvextir verði
ekki látnir stýra lífshlaupi okkar. Við
eigum þá veiku von að haftastefna
og kúgunarmáttur verðtryggingar
heyri brátt sögunni til. Við trúum því
bókstaflega að sagan sem skrifuð var
af Dóra og Hádegismóra verði kom-
andi kynslóðum víti til varnaðar, að
Engeyjarkóngurinn og kúlulána-
drottningin fái aldrei að stíga fæti
inní Stjórnarráð Íslands. Við biðjum
guð á himnum að forða okkur frá því
að fleðulæti Framsóknar og glópa-
lán Sigmundar Davíðs Oddssonar
(eða hvað hann nú heitir sá ágæti
maður) tilheyri sögu sem seint verð-
ur unnt að gleyma.
Þegar við gengum fram og börð-
um potta og pönnur þá vildum við
varpa ljósi á ásýnd réttlætisins. Og
þegar við brenndum kapla með það
að markmiði að hindra að kjaftavað-
all kryddsíldarpakksins færi í loftið
þá vildum við að rödd heiðarleikans
fengi að heyrast. Núna viljum við að
heiðarleg vinnubrögð ríkisvaldsins
skili okkur sanngirni.
Glyðra græðginnar og konungur
kaupsýslunnar hafa kostað samfé-
lagið miklar fórnir og þeir eru ekki
margir sem leyfa sér að hugsa þá
hugsun til enda að hérna komist
Sjálfstæðisflokkur og Framsókn aft-
ur til valda. En við hin sem berum í
brjósti veika von um sigursæld rétt-
lætis og heiðarleika viljum láta rík-
isvaldið virkja það fólk sem þjóðin
og umheimurinn getur treyst. Við
eigum fólk sem er þess megnugt að
styrkja stöðu þjóðarinnar á erlendri
grund og við eigum til fólk sem styrkt
getur stöðu einstaklinganna hér
heima.
Það tók ekki nema örfáa daga að
tryggja stöðu fjármagnseigenda þeg-
ar endurreisn bankakerfisins fór af
stað. Núna er komið að því að rétta
hlut okkar hinna – einstaklinganna,
fjölskyldnanna í landinu. Núna er
kominn tími til að rétta okkar hlut,
leyfa okkur að lifa á landinu sem
við fæddumst á og gefa okkur kost á
mannsæmandi lífskjörum.
Ég trúi á sanngirni og ég vona að
mér verði leyft að lifa á Íslandi. En
neyði menn mig til að yfirgefa land
og þjóð þá mun ég að sjálfsögðu
sakna þess sem eitt sinn hétu yndis-
legir átthagafjötrar.
Nú fæ ég dóm, með frelsið skert
ég fer í svarta holið
en ég hef ekkert af mér gert
og engu hef ég stolið.
KRISTJÁN HREINSSON
skáld skrifar
„Ég trúi á sanngirni
og ég vona að mér
verði leyft að lifa á
Íslandi.“
SKÁLDIÐ SKRIFAR
36 FÖSTUDAGUR 18. desember 2009 UMRÆÐA