Dagblaðið Vísir - DV - 06.08.2010, Blaðsíða 13

föstudagur 6. ágúst 2010 fréttir 13
RektoRinn sem þRáði útRás
verandi samstarfsmaður Runólfs á
Bifröst en bendir á að starfshættirn-
ir hafi breyst með tímanum: „Þegar
góðærið nálgaðist, um og eftir árið
2004, þá var eins og hann eiginlega
umturnaðist og vildi byggja upp risa-
stórt þorp, þenja skólann í allar áttir
og kaupa skóla í útlöndum. Það átti
að gera allt.“ Runólfur fór ásamt þá-
verandi stjórnarformanni Bifrastar,
Guðjóni Auðunssyni, til Eistlands
og Litháen sumarið 2006 til þess að
kanna möguleika á því að kaupa
skóla. En vilji Runólfs í þessum efn-
um var sá að Bifröst yrði breytt í
hlutafélag. Hugmyndin, samkvæmt
heimildum DV, var sú að kaupa
nokkra litla skóla erlendis og búa
til alþjóðlegan háskóla. „Hann fór í
miklar framkvæmdir, sem er vafa-
samt hvort hafi verið nauðsynlegar
og skuldsetti skólann alveg óhemju-
mikið,“ segir þessi fyrrverandi sam-
starfsmaður Runólfs. „Hann var
búinn að búa til svona heim, sem
honum fannst vera raunverulegur,
en hann var það ekki.“
Þá bendir hann á að þegar leið
á feril Runólfs í starfi hafi farið að
halla á þær lýðræðishefðir sem verið
höfðu við lýði á Bifröst. „Skólinn var
alltaf mjög lýðræðislegur, kennar-
ar höfðu mikil áhrif og það var mikil
hefð fyrir því að starfa eftir ákveðnum
reglugerðum.“ Hann segir rektorinn
fyrrverandi hafa farið að sniðganga
stofnanir innan skólans sem höfðu
farið með ákveðið ákvörðunarvald.
Þá segir hann að rektorinn hafi inn-
leitt nýja stjórnunarhætti þar sem
völd hans voru aukin. Ein breytingin
gerði honum kleift, þvert á fyrri lög,
að sitja lengur en átta ár sem rektor
skólans. Þessi fyrrverandi samstarfs-
maður Runólfs segir að um hreina
einræðistilburði hafi verið að ræða. Í
kjölfar þessara breytinga fór að verða
vart við mikla óánægju innan veggja
skólans.
Krafðist 40 milljóna
Haustið 2006 var ástandið á Bifröst
heldur betur eldfimt. Haldinn var
starfsmannafundur kennara þar sem
samin var harðorð yfirlýsing. Þar
var lýst yfir miklum áhyggjum með
starfshætti stjórnar skólans og rekt-
ors og bent á að þær gengju þvert á
þær venjur sem Háskólinn á Bifröst
hafði tileinkað sér. Þá kom fram að
lítið sem ekkert samráð hefði ver-
ið haft við kennara og starfsfólk um
veigamiklar breytingar á reglugerð
og samþykktum sem nýlega höfðu
tekið gildi, til dæmis varðandi af-
nám fræðslu- og rannsóknarráðs
og ráðningarferli og ráðningartíma
rektors. Þá tók hópur nemenda sig til
og kærði Runólf til siðanefndar skól-
ans vegna embættisafglapa, ósæmi-
legrar hegðunar og óeðlilegs sam-
neytis við nemendur. „Runólfur varð
alveg brjálaður yfir þessu, alveg gjör-
samlega brjálaður,“ segir fyrrverandi
nemandi í samtali við DV. Hann seg-
ir Runólf hafa brugðist við með því
að fjölrita kæruna og dreifa henni
til nemenda skólans og leita svo eft-
ir stuðningi við sig með atkvæða-
greiðslu. Samstarfsfélagi Runólfs á
þessum tíma segir að ef Runólfur
hefði brugðist á afslappaðri hátt við
kærunni hefðu hlutirnir getað farið
öðruvísi, en viðbrögð hans hafi gert
útslagið. Að lokum sagði hann starfi
sínu lausu, frá og með 1. desember
2006.
Runólfur sagði þetta í yfirlýsingu
sem hann sendi frá sér um málið:
„Ég hef undanfarin sjö ár gefið þess-
um skóla allt mitt líf, allan minn tíma
og alla mína orku. Einkalíf mitt get ég
hins vegar ekki gefið.“ Heimildir DV
herma að hann hafi krafist rúmlega
40 milljóna í starfslokasamning frá
Bifröst, eða launa fyrir þau tvö ár sem
eftir voru af samningi hans. Niður-
staðan varð að lokum sú að Runólfur
fékk á bilinu 15 til 20 milljónir króna
í starfslokasamning. Þá benda heim-
ildir blaðsins til að hann hafi notað
hluta af þeirri fjárhæð í fjárfestingar
þær sem verið hafa til umfjöllunar
upp á síðkastið. Ágúst Einarsson tók
við af Runólfi í stöðu rektors og benti
á miklar skuldir skólans.
En í lok stjórnartíðar Run-
ólfs var eigið fé Bifrastar 74
milljónir króna og skuldir
678 milljónir.
Horft heim
Þegar Runólfur hafði lokið störf-
um sínum á Bifröst tók hann þátt í
að stofna háskólasamfélagið Keili á
gamla varnarsvæðinu í Keflavík og
sinnti þar stöðu framkvæmdastjóra
til ársins 2009. Á því tímabili, eða árið
2007, stóð Runólfur einnig í fjárfest-
ingum þeim sem verið hafa til um-
fjöllunar undanfarna viku. Ljóst er að
Runólfur fékk fyrirgreiðslu til hluta-
bréfakaupa eignarhaldsfélags síns
frá Sparisjóðnum í Keflavík í tengsl-
um við framkvæmdastjórastöðu
hans hjá Keili. Runólfur fékk, eins og
DV hefur fjallað um, einnig lán upp á
55 milljónir í gegnum annað fjárfest-
ingafélag, sem ber sama nafn og fæð-
ingarbær hans, Teigur ehf.
Vorið 2009 hætti Runólfur svo
störfum fyrir Keili og hélt í ferðalag
til Ástralíu. Um þetta þriggja mánaða
ferðalag ritaði Runólfur ferðasög-
una: „Enginn ræður för – reisubók úr
neðra.“ Þar lýsir Runólfur því hvernig
hann á miðjum aldri stendur frammi
fyrir því að þurfa að breyta lífi sínu til
að ná líkamlegri heilsu og andlegu
jafnvægi.  Kolbrún Bergþórsdóttir
sagði hann vel skrifandi í Kiljunni og
hrósaði honum fyrir að segja sláandi
hluti í stuttum texta. Þá sagði hún
höfundinn áhugaverðan og mikinn
tilfinningamann. Óvíst er hvað Run-
ólfur tekur sér nú fyrir hendur en í
lokaorðum reisubókarinnar segir: „Á
morgun færi ég heim. Þar er mín fjöl-
skylda. Þar er minn klettur.“
Enginn ræður för Reisubók
Runólfs um ferðir hans í
Ástralíu fékk fína dóma hjá
gagnrýnendum og þótti lýsa
tilfinningasömum manni.