Dagblaðið Vísir - DV - 08.09.2010, Blaðsíða 13

miðvikudagur 8. september 2010 fréttir 13
„Ég hÉlt þessu leyndu fyrir öllum“
sem hann vildi að þeir gerðu. Þessi
fundur var bara djók.“ Vigfús Þór
segist ekki vita hvaða fimm presta
Ólafur átti við. Hann kannast ekki
við að hafa heyrt um þetta hvorki
fyrr né síðar.
Guð blessi þær
Síðan hafa leiðir Vigfúsar Þórs og
Sigrúnar Pálínu ekki legið saman.
Mánudaginn 30. ágúst buðu fjög-
ur fórnarlömb Ólafs prestum á sinn
fund til þess að hlýða á sögu sína.
Um fimmtíu prestar mættu á fund-
inn. Vigfús Þór kom ekki á fundinn
þar sem hann var með kistulagn-
ingu. En hann vill að „Guð blessi
þessar konur og styrki á þessari veg-
ferð.“ Við þessar konur vill hann
segja: „Við trúum ykkur. Og það er
rétt, við brugðumst.“ Að öðru leyti
vildi hann ekki tjá sig um málið.
Afþakkaði fund með Karli
Karl Sigurbjörnsson biskup kom
ekki heldur á þennan fund presta
með fórnarlömbum Ólafs. Hann
kom að málinu árið 1996 þegar
hann reyndi ásamt Hjálmari Jóns-
syni að ganga á milli Ólafs og kvenn-
anna og ná fram sáttum. Síðar sök-
uðu bæði Sigrún Pálína og Dagbjört
Guðmundsdóttir hann um að hafa
breytt orðalagi í yfirlýsingu sem
þær áttu að skrifa undir. Sögðu þær
hann hafa tekið út lykilsetningu í yf-
irlýsingunni, þar sem sagði að þær
drægju sannleikann ekki til baka þó
að þær drægju málið til baka. Sig-
rún Pálína neitaði að skrifa undir
en Dagbjört dró málið til baka. Dag-
björt er eitt af fórnarlömbum Ólafs
og steig hún fram í fyrsta skipti und-
ir nafni og mynd og sagði sögu sína
í DV þann 27. ágúst. Þar sagði hún
meðal annars frá því að hún hefði
átt von á símtali frá biskupi eftir
fund Sigrúnar Pálínu Ingvarsdóttur
með Karli og kirkjuráði árið 2009.
„Svona er ég barnaleg. Ég beið eft-
ir því að Biskupsstofa myndi hafa
samband við mig eftir að Sigrún Pál-
ína fékk þennan fund. Ég virkilega
hélt að Karl myndi sjálfur óska eftir
því og hafa löngun til þess. Bara að
horfa framan í mig,“ sagði Dagbjört.
Beið í þrjár vikur eftir biskupi
Hún sagði einnig frá því að hún
hefði síðan óskað sjálf eftir fundi
með Karli um leið og umfjöllun um
biskupsmálið hófst á ný í DV þann
11. ágúst, en þá birtist fyrsta frétt
um bréf Guðrúnar Ebbu Ólafsdótt-
ur til kirkjuráðs. Á fundinum með
Karli ætlaði Dagbjört að leggja tvær
spurningar fyrir hann. „Mig lang-
ar að leggja tvær spurningar fyr-
ir hann og ég vil horfast í augu við
hann þegar hann svarar þeim: Hefði
hann virkilega þurft frekari sönnun-
argögn fyrir því að værum að segja
sannleikann en það sem hann varð
vitni að í Hallgrímskirkju? Og: Af
hverju þorðu kirkjunnar menn ekki
að standa með okkur?“
Þegar viðtalið við Dagbjörtu var
birt þann 27. ágúst, hafði hún enn
ekki fengið svar frá Biskupsstofu um
fundinn. Dagbjört var svo boðuð
á fund biskups í síðustu viku en þá
afþakkaði hún fundinn, enda hafði
hún þegar fundað með prestum og
sagt þeim sögu sína. Þar með hafði
Dagbjört gert skyldu sína gagnvart
kirkjunni og afhent henni „þetta
ljóta leyndarmál,“ eins og hún orð-
aði það, en frá því að málið hófst
árið 1996 var það alltaf markmið
hennar. Eins og fyrr segir þá kom
Karl ekki á þann fund, en hefði get-
að komið þangað hefði hann viljað
hlýða á hana.
Afsökunarbeiðni Pálma og
Hjálmars
Hjálmar Jónsson, sóknarprest-
ur í Dómkirkjunni, kom ekki held-
ur á fundinn. Sigrún Pálína sakaði
Hjálmar um að hafa brugðist sér í
þessum sáttatilraunum og gengið
erinda biskups. Í messu þann 29.
ágúst bað hann Sigrúnu Pálínu af-
sökunar. „Ég var allur af vilja gerður
til að hjálpa konu sem kom til mín
í marsbyrjun 1996. Hún hafði kom-
ið til margra annarra en ekki fengið
þá hjálp sem hún leitaði að. Nú var
komið að mér. Ég vildi heils hug-
ar greiða úr fyrir henni. En það var
endaslepp hjálp, því miður. Ég olli
henni vonbrigðum og var ekki fær
um að veita þá hjálp sem hún leit-
aði. Það sem ég gerði var ekki nóg.
Fyrir það bið ég hana fyrirgefningar.“
Pálmi Matthíasson kom aftur á
móti á þennan fund presta og fórn-
arlamba Ólafs. Pálmi var fyrsti prest-
urinn sem Sigrún Pálína leitaði til
vegna þessa máls og kvartaði hún
undan aðgerðaleysi hans við siða-
nefnd. En hann hlýddi á sögur þess-
ara kvenna, tók utan um þær og bað
þær afsökunar.
Í lögregluskýrslu kemur fram að
þegar Sigrún Pálína leitaði til hans
sagði hann að sig tæki sárt að heyra
þessa sögu, en um leið, að hann
væri þess ekki umkominn að leggja
dóm á sannleiksgildi orða hennar.
Þá kvaðst hann hafa bent Sigrúnu
Pálínu á að ef hún hefði svo alvar-
legar ásakanir fram að færa væri rétt
af henni að leita lögformlegra leiða
til að koma máli sínu í réttan farveg.
Í þessu samhengi kveðst hann hafa
bent henni á að leita til rannsókn-
arlögreglu ríkisins og vegna kynna
sinna af starfsmönnum þar, sem
vanir væru að fást við mál af þess-
um toga, fullvissaði hann hana um
að þar yrði tekið vel á móti henni og
hún fengi leiðbeiningar um réttar-
stöðu sína og lögformlega mögu-
leika í máli þessu. Um leið kveðst
Pálmi hafa bent Sigrúnu Pálínu
á að málið kynni að verða erfitt í
meðförum ef langt væri liðið frá
meintum atvikum. Í skýrslunni
kemur einnig fram að samtalinu
hafi lokið á þann veg að Pálmi hafi
boðið henni að hafa samband við
sig síðar en hún hafi ekki gert það
og því hafi þessi fundir verið einu
samskipti hans við Sigrúnu Pál-
ínu og Alfreð Wolfgang, eiginmann
hennar. Við yfirheyrsluna var Pálmi
spurður að því hver tilgangur Sig-
rúnar Pálínu hafi verið þegar hún
leitaði til hans og til hvers hún hafi
ætlast af honum. Pálmi kveðst hafa
litið svo á að Sigrún Pálína vildi
og hefði þörf fyrir að tjá sig um að
hún hafi orðið fyrir áfalli með sína
kirkju. Hann minntist þess ekki að
hún hefði beðið hann um einhverj-
ar aðgerðir eða beðið hann um að
ræða þetta við aðra. Hún hafi ekki
leyst hann undan neinum trúnaði í
þessu máli.
Guð blessi þessar konur
og styrki á þessari
vegferð.
Vigfús Þór Árnason Biður
Guð að blessa fórnarlömb
Ólafs. Hann segir það rétt að
hann og fleiri hafi brugðist
þeim í þessu máli.