Dagblaðið Vísir - DV - 04.02.2011, Blaðsíða 8

8 | Fréttir 4.–6. febrúar 2011 Helgarblað
Óánægja meðal Þingeyinga:
Framsýn
afturkallar
samnings-
umboð
Framsýn, stéttarfélag Þingeyinga,
samþykkti á aukaaðalfundi á mið-
vikudagskvöld að afturkalla samn-
ingsumboð sitt frá Starfsgreina-
sambandi Íslands, SGS. Áður hafði
Verkalýðsfélag Akraness gert slíkt
hið sama.
Á fundinum lýstu fundarmenn
óánægju sinni með þann hægagang
sem verið hefur í viðræðunum. Þá
lögðu þeir mikla áherslu á að ekki
yrði vikið frá þeirri grunnkröfu fé-
lagsins að lágmarkslaun yrðu hækk-
uð í 200 þúsund krónur á mánuði
og að samið yrði til skamms tíma, í
mesta lagi til eins árs.
Þá var það einróma mat fundar-
manna að samræmd launastefna og
samningur til þriggja ára með hóf-
legum launahækkunum væri ófær
leið. Slíkt myndi tryggja þeim launa-
hæstu mun meiri krónutöluhækk-
anir en félagsmönnum á lágmarks-
launum og það væri óásættanlegt.
Ákveðið var sömuleiðis að vísa
kjaradeildunni ekki til ríkissátta-
semjara að svo stöddu heldur reyna
þess í stað til þrautar að ná sam-
komulagi við Samtök atvinnulífs-
ins um sanngjarnar kjarabætur fyrir
hönd verkafólks.
Enn fremur var fundarmönnum
greint frá því að Verkalýðsfélag Akra-
ness hefði óskað eftir nánu samstarfi
við Framsýn í þeirri kjarabaráttu
sem fram undan er. Fram kemur á
heimasíðu Framsýnar að eitt aðild-
arfélag SGS til viðbótar hafi lýst yfir
áhuga sínum á að afturkalla samn-
ingsumboð sitt.
Á fimmtudag var fundað með
Bændasamtökum Íslands vegna
landbúnaðarverkamanna. Von-
ast forsvarsmenn Framsýnar til að
fundað verði með Samtökum at-
vinnulífsins í næstu viku.
Sýslumaðurinn á Siglufirði  fær 119
kröfur  um sanngirnisbætur frá fyrr-
verandi vistmönnum Breiðavíkur og
erfingjum látinna vistmanna Breiða-
víkur. Vistmenn á Breiðavík voru alls
158 og því  koma fram bótakröfur
vegna 75 prósenta þeirra. Innköllun
krafna vegna vistmanna Kumbara-
vogs og Heyrnleysingjaskólans hófst
á fimmtudag, 3. febrúar. Á vef sam-
takanna kemur fram að af 119 kröf-
um á umsóknareyðublaði voru 17 frá
erfingjum látinna Breiðvíkinga, en
alls eru látnir Breiðvíkingar tímabils-
ins 1953 til 1980 nokkuð á fjórða tug-
inn. Nú í byrjun febrúar eru 4 ár lið-
in frá því að málefni Breiðavíkur og
fleiri heimila komust í kastljós fjöl-
miðlanna.
Bótakröfur
vegna Breiðavíkur
„Þetta var það tæpasta sem ég hef
lent í og er ég búinn að stranda þarna
í innsiglingunni. Ég hef aldrei séð
það svona svart,“ segir Grétar Þor-
geirsson, skipstjóri á Farsæli GK, en
skipið lenti í kröppum dansi í inn-
siglingunni í Grindavík á miðviku-
dagskvöld. „Aðstæðurnar voru alveg
skelfilegar og þær verða ekki verri
í innsiglingunni í Grindavík,“ segir
Grétar.
„Við fengum á okkur þrjá stóra
brotsjói og nokkra minni. Og sá síð-
asti af þessum stóru var verstur. Hann
þeytti okkur nokkur hundruð metra
inn í átt að görðunum þarna. Það eina
sem stóð upp úr var brúin,“ segir Grét-
ar.
Þeir misstu báðar dragnæturnar
í sjóinn að sögn Grétars. Önnur, sem
vegur eitt og hálft tonn og var í kassa
á miðju dekki, fór útbyrðis og festist
á gálganum. „Hin fór út að aftan og
það var lukka að þetta skyldi ekki fara
í skrúfuna.“
Ef svo hefði farið hefði bátinn vafa-
laust rekið stjórnlaust út í garðana og
hann lamist þar utan í og þá hefði lík-
lega ekki verið neitt annað í stöðunni
en að bjarga áhöfninni með þyrlu, að
sögn Grétars. Hann segir mikla mildi
að ekki hafi drepist á vélum Farsæls.
Hann segir það hafa í raun bjarg-
að þeim að brotið hafi kastað skip-
inu það langt inn að þeir voru nánast
komnir inn á milli garðanna við inn-
siglinguna. Þegar þangað er komið
eru menn nokkuð öruggir.
Hann segir veðrið hafa verið gott
en það hafi allt í einu komið „þykk út-
hafsalda“ sem setti allt á annan end-
ann. „Ég varð ekki var við þetta þeg-
ar ég var að sigla til hafnar því hún
var svo löng, stór og þykk þessi út-
hafsalda. Það var flóð og þá brotnaði
þetta mun innar en vaninn er.“ Fjórir
voru um borð í skipinu og segir Grét-
ar enga spurningu að menn hafi ver-
ið hætt komnir. Hann er þó hvergi
banginn. „Það verður að halda áfram.
Svona er sjórinn.“
mikael@dv.is
Bátsverjar á Farsæli GK lentu í miklum háska á miðvikudagskvöld:
„Aldrei séð það svona svart“
Hættulegt Skipverjar lentu í kröppum dansi við
innsiglinguna í Grindavíkurhöfn á miðvikudagskvöld.
Aðalmeðferð í máli Charles Martin
gegn þrotabúi Kaupþings fór fram í
Héraðsdómi Reykjavíkur á fimmtu-
dag. Martin stefndi bankanum fyr-
ir ógreidd laun og hljóðar krafan upp
á 570 milljónir jena, eða 800 milljónir
króna. Hann átti að sjá um starfsemi
Kaupþings í Japan þar sem bankinn
ætlaði að opna útibú í Tókíó. Ekkert
varð af opnun útibúsins.
Engin tekjuskerðing
Charles Martin, sem staddur var í
London þegar aðalmeðferðin fór fram,
gaf vitnisburð sinn í gegnum síma með
aðstoð túlks. Hann byrjaði á að lýsa
menntun sinni og reynslu en hann út-
skrifaðist með B.S-gráðu í líffræði árið
1973 frá bandarískum háskóla og fór
á námsárum sínum í þriggja mánaða
skiptinám til Japans. Hann útskrifaðist
með MBA-gráðu í fjármálum árið 1983
og vann hjá fyrirtæki í New York áður
enn hann fór að vinna hjá Deutsche
Bank. Guðmundur Ingvi Sigurðs-
son héraðsdómslögmaður, lögmað-
ur Martins, spurði hann hvernig það
hefði komið til að hann hóf störf fyrir
Kaupþing og hann sagði frá því þegar
Tim Kavanagh, fyrrverandi forstjóri er-
lends fjárfestingasviðs hjá Kaupþingi,
hafði samband við hann sumarið
2007. Þeir vissu af hvor öðrum í gegn-
um störf sín hjá Deutsche Bank. Mart-
in samþykkti að ráða sig til starfa hjá
Kaupþingi í Tokíó gegn þeim skilmál-
um að hann yrði ekki fyrir tekjuskerð-
ingu við flutninginn. Hann sagði að
miðað hefði verið við nýlegan launa-
samning hjá Deutsche Bank þegar
komist var að samkomulagi um laun
sín hjá Kaupþingi. Martin skrifaði und-
ir tveggja ára samning við Kaupþing
um að hann fengi greiddar 800 millj-
ónir miðað við núverandi gengi fyrir
störf sín, óháð því hvort útibúið yrði
opnað eða ekki. Það má því segja að
hann hafi verið keyptur frá Deutsche
Bank fyrir 800 milljónir króna.
Nýtti tengslanet
Samkvæmt framburði Martins fólust
störf hans í að leggja grunn að starf-
semi Kaupþings í Japan. Hann setti
saman viðskiptaáætlun fyrir bankann
og nýtti tengslanet sitt í Japan til að
lokka stór fyrirtæki sem hann var full-
viss að myndu fylgja sér frá Deutsche
Bank yfir til Kaupþings. Þegar ljóst var
að útibúið yrði ekki opnað sá hann
um að segja upp skrifstofustjóra, færa
kennitölu fyrirtækisins yfir á ann-
an aðila og ganga frá lausum endum,
allt undir beinum fyrirmælum starfs-
manna bankans á Íslandi, að hans
sögn. Aðspurður afhverju hann hefði
aldrei fengið borguð laun frá bankan-
um frá því að hann hóf þar störf sagði
Martin að hann hafi alltaf verið þess
fullviss að hann fengi borgað sam-
kvæmt samningi og fengi einnig þær
fjárhæðir sem hann lagði sjálfur út við
undirbúning starfseminnar. Þar sem
ekki hafði verið ákveðið hvers konar
starfsemi myndi fara fram í japanska
útibúinu væri skiljanlegt að honum
væri ekki borguð laun fyrr en starfsem-
in væri komin lengra á veg. Einnig kom
fram í vitnisburðinum að honum hefði
aldrei borist uppsagnarbréf eða verið
formlega sagt upp.
Ekki átta tíma vinnudagur
Lögmaður þrotabús Kaupþings, Þröst-
ur Ríkharðsson, spurði Martin hvort
hann hefði einhvern tímann ver-
ið sagt að vinna átta tíma vinnudag.
Hann neitaði því og sagði jafnframt
að hann hefði unnið á ýmsum tímum
jafnt heima hjá sér sem og á ferðalög-
um. Hann hefði alltaf verið í sambandi
við bankann hérlendis og verið tilbú-
inn að vinna verkefni sem kæmu upp.
Aðspurður viðurkenndi hann að hafa
ferðast að sig minnti tvisvar eða þri-
svar til Bandaríkjanna í perónulegum
tilgangi á meðan hann var í vinnu hjá
Kaupþingi og því hefði hann ekki verið
við störf allan þann tíma sem hann vill
meina að hann hafi nýtt í vinnu.
Málinu er ekki lokið en gamla
Kaupþing stendur í ströngu í réttar-
sölum Héraðsdóms Reykjavíkur þessa
dagana þar sem fjölmargir fyrrverandi
starfsmenn eru nú með mál sín fyr-
ir dómi þar sem þeir freista þess að fá
greidd laun sem þeir telja sig eiga inni
hjá bankanum.
Eins og DV greindi frá á mánudag
stóð til að taka fyrir launakröfur fyrr-
verandi fjármálastjóra Kaupþings,
fyrrverandi forstjóra Kaupþings á Ís-
landi og fyrrverandi forstöðumanns
áhættustýringar Kaupþings. Fyrirtöku
í málunum var frestað.
HULDUMAÐUR KREFST
HUNDRAÐA MILLJÓNA
n Nýtti sér japanska þekkingu og tengslanet í þágu Kaupþings n Enginn tekju-
missir forsenda ráðningar n Fékk aldrei uppsagnarbréf eða formlega uppsögn
Hanna Ólafsdóttir
blaðamaður skrifar hanna@dv.is
Útrás í Asíu Charles Martin átti að sjá
um starfsemi Kaupþings í Japan, þar sem
bankinn ætlaði að opna útibú í Tókíó.
Útibúið var aldrei opnað.
Lögmaður og túlkur
Guðmundur Ingvi Sigurðsson,
lögmaður Charles Martins, ásamt
Haraldi Guðmundssyni túlki.