Dagblaðið Vísir - DV - 04.02.2011, Blaðsíða 28

28 | Viðtal 4.–6. febrúar 2011 Helgarblað
K
atrín hittir blaðamann á
kaffihúsi við gömlu smá-
bátahöfnina. Hún pantar
sér grænt te og fellur fyr-
ir framandi konfekti í skál á af-
greiðsluborðinu. „Ég stenst ekki
svona fallegt góðgæti,“ segir hún
og segist nú þurfa að fara að skella
sér í smá aðhald og hefja mark-
vissa hreyfingu að nýju. Hún hafi
lagt áherslu á heilsusamlegt líferni
síðustu ár en heldur slakað á í holl-
ustunni síðasta ár enda er hún ást-
fangin og því fylgir að njóta lífsins
lystisemda.
Ástin er heit og hún er nýtrúlof-
uð skáldinu Bjarna Bjarnasyni, sem
bað hennar á milli jóla og nýárs eft-
ir að þau höfðu verið í sambandi í
um ár.
Sjálfstæð og óhrædd
„Já, það er alveg rétt, ég er alsæl
og hamingjusöm,“ segir hún. Katr-
ín hefur verið einstæð móðir í
fjölda ára og mörgum fannst það
skjóta skökku við að bráðmyndar-
leg kona á framabraut skyldi ekki
finna ástina létt og leikandi. Katrín
hlær að þessu og segist einfaldlega
ekki vera týpan sem stökkvi í sam-
band. Hún verði ekki auðveldlega
ástfangin og í raun megi segja að
Bjarni sé fyrsta alvarlega ástin í lífi
hennar. „Ég hef verið í fáum sam-
böndum um ævina og engu eins al-
varlegu og núna, það má því segja
að Bjarni sé fyrsta ástin mín. Ég er
ekki sérlega hrifnæm kona að þessu
leyti og þótt ég eignist auðveldlega
vini og bindist þeim tryggðarbönd-
um hefur ekki verið hægt að segja
sömu sögu um ástarlífið. Svo hef ég
alltaf verið umkringd vinum og frí-
tími minn hefur farið í að vera með
þeim og syni mínum. Ég tek þann
frítíma alvarlega og vegna þess
að ég hef alltaf unnið mikið hefur
hann nánast alfarið farið í að vinna
upp glataðan tíma. Ég er sjálfstæð
og óhrædd og hef alltaf verið sjálfri
mér nóg.“
Enginn vafi
Hélstu kannski að þú yrðir aldrei
ástfangin?
„Ég hugleiddi það aldrei og það
hefur aldrei verið markmið í sjálfu
sér,“ segir hún. „Ég er ekki ein
þeirra kvenna sem láta sig dreyma
um mann, brúðkaup og heila pakk-
ann en svo þegar ástin verður á vegi
mínum finnst mér auðvitað ekkert
sjálfsagðara en að gifta mig og eyða
ævinni með mínum manni. Reglan
hjá mér hefur alltaf verið að njóta
lífsins eins og það er hverja stund-
ina.“
Katrín og Bjarni hafa verið mál-
kunnug í nokkur ár en kynntust
ekki að ráði fyrr en fyrir rúmu ári
og þá kviknaði á milli þeirra falleg
ást. Katrín segir hlutina hafa þróast
hratt en eðlilega, þau hafi hafið
sambúð síðasta haust og þegar þau
voru búin að vera saman í heilt ár
bað Bjarni hennar. „Það er enginn
vafi í mínum huga um að þetta er
maðurinn sem ég ætla að eyða æv-
inni með og það var tilfinning sem
ágerðist fljótt eftir að við byrjuðum
að hittast,“ segir Katrín og bætir því
við að það hafi ekki skemmt fyr-
ir að hann bjó í Kópavogi um tíma
og gekk í MK en þeir sem þekkja til
Katrínar vita að hún er Kópavogs-
búi fram í fingurgóma. „Já, kannski
það hafi gert útslagið, að hann á
sér fortíð í Kópavogi,“ segir hún
og hlær. „Þá varð það endanlega
augljóst að hann væri sá eini rétti.“
Brúðkaupið segir Katrín munu
verða stórt en henni er umhugað
um að það verði afslappað og fólki
líði vel. „Þetta verður standandi
brúðkaup og ég vil fyrst og fremst
hafa athöfnina og veisluna afslapp-
aða og skemmtilega. Ég ætla held-
ur ekki að vera í síðum, dæmigerð-
um, hvítum brúðarkjól. Ég ætla að
láta sauma á mig fallegan kjól og er
að vinna með frábærum íslenskum
hönnuði að kjólnum.“
Trúir á sjálfa sig
Katrín segist ekki ætla að eyða æv-
inni í stjórnmálum. Það sé ekki
vænlegt að hugsa um starf stjórn-
málamanns sem ævistarf. Það
sé fremur verkefni sem helgist af
áskorunum sem verði á vegi henn-
ar, kringumstæðum og þeirri til-
finningu að hún geri gagn. „Ég fór
ekki í pólítík með það í huga að vera
í henni til eilífðar. Ég er líka búin að
gera margt og hef mjög fjölbreytta
starfsreynslu. Ég leyfi hlutunum
að gerast. Ég byggi á því hvort mér
finnist hlutirnir skemmtilegir og
hvort ég sé að gera gegn. Svo er
ég alveg óhrædd við að mæta nýj-
um verkefnum. Ég er alin upp við
þá trú að ég geti gert allt sem hug-
ur minn stendur til, það er kannski
líka þess vegna sem ég hef marg-
ar hugmyndir um hvað mig lang-
ar til að gera. Lífið er gjörsamlega
ófyrirsjáanlegt. Þegar ég lít til baka
kemur mér alltaf á óvart hversu
margt hendir mann og hversu
mikið breytist frá ári til árs. Það er
ekki hægt að taka eina endanlega
ákvörðun um neitt í lífinu. Ég kom
inn á þing aðeins 28 ára gömul og
þá með þá ástríðu í farteskinu að
berjast fyrir jafnaðarstefnunni og
að hrinda í framkvæmd verkefnum
sem eru veigamikil hvað hana varð-
ar. Ég hef aldrei hugsað um starf í
stjórnmálum sem einhvers kon-
ar frama eða ævistarf. Í mér brann
einfaldlega mikill vilji til verka og
þannig líður mér enn.“
Arkitekt, skóhönnuður og
spretthlaupari
Katrín átti sér stóra drauma þegar
hún var yngri. „Ég setti markið hátt
– ég skyldi leggja mitt af mörkum
til betri heims. Þegar ég var yngri
dreymdi mig um að verða fram-
kvæmdastjóri Sameinuðu þjóð-
anna. Og eins og ég sagði áðan var
mér talin trú um að ég gæti allt sem
hugurinn stefndi til. Það er kannski
þess vegna sem hugmyndaflugið
var mikið þegar kom að hugmynd-
um um hvað skyldi verða úr mér
þegar ég var lítil. Ég fann minnis-
bækur úr æsku sem lýstu draum-
um mínum um að verða arkitekt,
skóhönnuður og spretthlaupari.
Þeir draumar eru mér hvað minn-
isstæðastir, þó hafði ég enga hæfi-
leika til að teikna og hef ekki enn!
En hvað drauminn varðar að starfa
á vettvangi Sameinuðu þjóðanna,
þá er ekkert útilokað. Ég væri því
til í að vinna á þeim vettvangi ein-
hvern tímann í framtíðinni þó að í
dag geri ég mér raunsærri mynd af
því hvaða hlutverki ég gæti gegnt
þar.“
Þýskaland heillar
Aðspurð hvar hún sjái sig eftir fimm
til tíu ár segist Katrín aðeins vera
viss um það eitt að hún vilji læra
meira og sjá meira af heiminum.
Hún nam mannfræði við Háskóla
Íslands á árunum 1995 til 1999 og
á eftir að skila inn lokaritgerð sinni
til BA-prófs. „Ég hef einsett mér
að klára prófið og vinda mér svo í
framhaldsnám. Hvenær svo sem
það verður. Ég hef margar og ólíkar
hugmyndir um hvað mig langar að
læra en hagfræði heillar mig og lög-
fræði kemur líka til greina. Annars
er allt opið í því. Ég gæti líka hugs-
að mér að læra úti í Þýskalandi ef ég
leyfi mér að láta mig dreyma svo-
lítið. Faðir minn lærði úti í Þýska-
landi þegar hann var ungur maður.
Og við erum miklir Þýskalandsvin-
ir. Við ferðuðumst mikið þangað
og ég sótti þýskutíma á laugardög-
um strax á barnsaldri og því er ég
altalandi á þýsku. Mér finnst þetta
heillandi hugmynd og það finnst
nú syni mínum líka sem gerir þá
kröfu að ef hann flytur til útlanda sé
lágmarksskilyrði að við flytjumst til
þjóðar sem er framúrskarandi fót-
boltaþjóð. Og engin þjóð er betri í
fótbolta en Þjóðverjar!“
Tveir rauðhærðir
Sonur Katrínar, Júlíus Flosason, er
11 ára og verður 12 ára á árinu. Svo
vill til að Bjarni á son á sama aldri.
Fyrsta ástin
á fullorðinsaldri
Unnusti Katrínar Júlíusdóttur
iðnaðarráðherra er fyrsta alvarlega
ástin í lífi hennar. Bjarni Bjarnason
rithöfundur og Katrín trúlofuðu sig
um jólin og ætla að gifta sig í sumar.
Brúðkaupið verður stórt enda er
Katrín magnað félagsljón og ákaflega
vinmörg kona. Katrín hefur verið ein-
stæð móðir til fjölda ára. Kristjana
Guðbrandsdóttir settist niður með
Katrínu og ræddi við hana um ástina,
framtíðardrauma og mikilvægi þess að
rækta eigin garð og huga að heilsunni
enda hefur hún lært dýrmæta lexíu í
þeim efnum sem hún býr að alla ævi.
„Ég er ekki ein
þeirra kvenna
sem láta sig dreyma um
mann, brúðkaup og heila
pakkann en svo þegar
ástin verður á vegi mín-
um finnst mér auðvitað
ekkert sjálfsagðara en að
gifta mig og eyða ævinni
með mínum manni.