Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.2012, Blaðsíða 35

Menning 35Helgarblað 16.–18. nóvember 2012
Þ
eir eru hressir fjórmenn-
ingarnir úr hljómsveitinni
Hröfnum sem heiðruðu
blaðamann DV með heim-
sókn sinni síðla á haust-
mánuðum. Það sem átti að verða
stutt spjall í tilefni útgáfu nýrrar
plötu sveitarinnar, Krunk, breyttist
innan tíðar í einkatónleika því
félagarnir Georg Óskar Ólafsson,
Vignir Ólafsson, Hlöðver Guðna-
son og Hermann Ingi Hermannsson
höfðu ekki komið tómhentir, eins og
meðfylgjandi mynd sýnir glögglega.
Lagið sem þeir töldu í var hið forn-
fræga Rolling Stones-lag You Better
Move On í vægast sagt nýstárlegri og
hressandi útgáfu.
Að flutningi lagsins loknum tylltu
drengirnir sér niður enda búið að
skenkja þeim kaffi í ósamstæða fanta
og spjallið gat hafist.
„Forsagan er sú að við erum allir
frá Vestmannaeyjum og höfum
þekkst frá blautu barnsbeini. Við
spiluðum saman í kjallaranum hjá
mömmu – trommurnar voru í upp-
hafi hinar klassísku Macintosh-dós-
ir. Einu sinni greip pabbi til þess ráðs
að taka rafmagnið af, en þá vorum
við búnir að spila Creedence Clear-
water-lagið Down on the Corner sjö-
tíu sinnum,“ segir Georg og félagarn-
ir brosa í kampinn að þessari gömlu
minningu.
„Á ákveðnum tímapunkti fórum
við hver í sína hljómsveitina en runn-
um endrum og sinnum saman í hin-
um og þessum sveitum en enduðum
þegar upp var staðið í Hröfnunum,
sem við fjórir stofnuðum til árið 2008
þegar Paparnir tóku sér einhvers
konar hvíld,“ segir Georg.
„Fyrst um sinn hittumst við eigin-
lega bara til að halda okkur við, það
var rólegt í bransanum á þeim tíma,“
segir Vignir um þann grunn sem síð-
ar varð að Hröfnum.
En áður en Hrafnar urðu til
kenndi ýmissa grasa hvað varðar
hljómsveitir; Logar – ein þekktasta
Eyjasveitin –, Sjöund, Tilfinning og
Papar, svo nokkrar séu nefndar.
„Vignir og Hlöbbi voru saman í
Sjöund, en ég var í Logum, síðan voru
Hlöbbi og Georg saman í Tilfinn-
ingu og þetta endaði þvers og kruss,“
hnykkir Hermann Ingi á.
Upphaflegu Paparnir
Tveir Hrafnar, Georg og Hermann
Ingi voru fyrr meir stofnmeðlimir
hljómsveitarinnar Papa, árið 1986, og
innan tíðar bættist Vignir í þann hóp
og lögðu þeir grunninn að því sem
síðar varð, en sú sveit naut mikilla
vinsælda á sínum tíma. En nú er hún
Snorrabúð stekkur því aðeins einn
upprunalegur Papi, Páll Eyjólfs son,
er í þeirri sveit.
Hermann Ingi er aldursforseti
Hrafnanna og var á sínum tíma með-
al annars í Logum. „Hermann Ingi
var svona eins og „idol“ í augum okk-
ar sem yngri vorum, sem og reyndar
hljómsveitin Logar eins og hún lagði
sig,“ segir Georg, og Vignir og Hlöðver
taka undir. „Þeir voru svo stórir á
þessum tíma, fóru upp á land að
spila, voru orðnir frægir og voru með
nýjustu lögin.“
Þeir félagar muna enn eftir stór-
kostlegri vegtyllu sem þeim hlotnað-
ist, ungum Eyjapeyjum, fyrir margt
löngu: „Það var „kúlið“ þegar við
fengum að hita upp fyrir Loga á árs-
hátíð 1. desember í gagganum. Meiri
heiður var vart hægt að hugsa sér og
hvað við vorum stressaðir.“
En lífið á það til að fara sínar eig-
in leiðir og um tíu ára skeið og rúm-
lega það lét Georg tónlistina eiga sig
en tónlistin vildi greinilega ekki láta
Georg í friði. „Þannig var að á mið-
vikudegi hafði samband við mig vinur
úr hljómsveitinni Q Men 7 og spurði
hvort ég væri ekki til í að spila á bassa
á balli næsta laugardagskvöld og ég
ákvað að slá til,“ segir Georg. „Og það
kvöld spilaði Georg í fyrsta skipti á ba-
ssa,“ hnykkir Hlöðver á.
Kristinn R. og R. Burns
Það er deginum ljósara að af minn-
ingum eiga piltarnir nóg en vert að
snúa sér aðeins að Krunki, nýjum
disk þessara síungu Eyjapeyja.
„Þó að við höfum alltaf haldið
tryggð við írska tónlist þá höfum við
leyft okkur að stelast hingað og þang-
að upp á síðkastið,“ segir Vignir.
„Kannski er réttast að segja að við
höfum haldið okkur við þjóðlaga-
geirann,“ skýtur Georg inn í, „ekkert
endilega írsku lögin – við förum út
um allar trissur.“
Aðspurðir um diskinn segja fjór-
menningarnir nánast einum rómi:
„Hann er geðveikur!“ og hlæja mikið,
enda ljóst að það er grunnt á glens-
inu hjá þeim.
Á disknum er meðal annarra laga
að finna mexíkóska lagið Canción
del Mariachi sem Antonio Band-
eras gerði frægt á sínum tíma. Í út-
gáfu Hrafna heitir lagið Harður
hestamaður. „Kristinn R. Ólafsson,
sá mæti maður, var búinn að setja
saman íslenskan texta við Canción
del Mariachi og skoraði á okkur að
taka lagið upp á okkar arma. Það lá
nánast beint við að taka þeirri áskor-
un því hann er Eyjamaður eins og
við,“ segir Georg.
„Kristinn fór í viðtal á einhverja
spænska útvarpsstöð með Harðan
hestamann í farteskinu og þar fékk
lagið ágætis spilun,“ segir Hermann
Ingi.
Þjóðarréttur Skota, hið skoska
slátur „haggis“, fær sinn sess á Krunki
Hrafna, en Einar Sigurjónsson hér-
aðsdómslögmaður hljóp undir
bagga með Hröfnum og snéri ljóði
skoska ljóðskáldsins Roberts Burns,
Address to Haggis, yfir á íslensku
en ljóð Burns er óður til skoska slát-
ursins.
Lagið heitir Haggis og hefst á
orðunum: „Ó, þú glaðlegi grútar-
keppur, foringi allra góðra keppa, efst
þar er þitt sæti, magi, garnir, þarmar
...
En allt tekur enda, einnig þetta
stutta spjall við Hrafnana sem kveðja,
taka saman sitt hafurtask og hverfa út
i rigninguna. Georg Óskar getur ekki
stillt sig og segir: „Það rignir, Vignir,“
og uppsker hlátur. n
Víðfleygir Hrafnar
Þjóðlagahljómsveitin
Hrafnar sendi nýlega frá
sér diskinn Krunk. Blaða-
maður DV bauð þeim
upp á kaffi og spjall
Hrafnar í góðum gír
Hlöðver, Hermann Ingi,
Georg og Vignir taka You
Better Move On í eigin
útgáfu. mynd sigtRyggUR aRi
Hrafnarnir krunka
H
ressleiki og vönduð spila-
mennska. Þetta er eitthvað
sem mætti nota til að lýsa
tónlistarflutningi hljóm-
sveitarinnar Hrafna sem
hefur gefið út hina réttnefndu plötu,
í ljósi hljómsveitarnafnsins, Krunk.
Á plötunni leika þeir sér að ýmiss
konar tónlistarstefnum og þarf engan
að undra þó að þeim takist best upp í
írsku þjóðlögunum. In The Rare Old
Times verður að hinu dásamlega lagi
Ragga, Fríða og Rósa þar sem sungið
er um gamla tíma í Reykjavíkurborg.
Þá verður The Night Pat Murphy
Died að hinu stórskemmtilega lagi
Karlinn er dauður þar sem textabrot-
um úr Minningu um mann er flettað
laglega inn í lagið.
Harður hestamaður er svo
mexíkóskt þjóðlag sem einhverjir
kannast við í flutningi Los Lobos og
nefnist Canción Del Mariachi. Það
er hinn skeleggi fréttamaður Rík-
isútvarpsins, Kristinn R. Ólafsson,
sem semur textann við það lag og
er útkoman hin ágætasta. Það verð-
ur þó að segjast að ég á erfitt með
að hugsa ekki um leikarann Anton-
io Banderas flytja lagið í hinni eit-
ursvölu kvikmynd Desperado þar
sem hann rotaði mann með gítarn-
um á meðan hann snaraði fram eit-
ursvölu sólói. Það er ósanngjarn
samanburður að bera Hrafna saman
við Banderas í þessu lagi en ég
kemst ekki hjá því. Það er aldrei að
vita nema Hrafnarnir taki upp á því
að bjarga konum í nauð með gítar-
sólói á næstu tónleikum, ef það ger-
ist þá verða þeir umsvifalaust svölu-
stu menn Íslandssögunnar.
Þá er einnig lagið Velkomin á bís-
ann að finna plötunni en það er eft-
ir Bjartmar Guðlaugsson sem mun-
ar ekkert um að flytja það hreinlega
sjálfur á plötu Hrafna. Frábært lag
sem hefur, ásamt Röggu Fríðu og
Rósu og Karlinn er dauður, fengið
að hljóma í útvarpinu undanfarið en
loksins komið hér á fast form í faðmi
annarra laga.
Þá er Stígðu ekki á strikið
skemmtilega flutt af Hröfnunum og
verður ekki hjá því komist hér í þess-
um dómi að minnast á hið dýrslega
lag Hrafninn sem með réttu ætti að
fá að hljóma daglega í útvarpi allra
landsmanna.
Þessari plötu Hrafna er vel hægt
að mæla með fyrir aðdáendur írskr-
ar þjóðlagatónlistar sem ættu að
fá eitthvað fyrir sinn snúð. Fjöl-
breytileikinn er þó meiri en svo og
gera Hrafnar hreinlega mjög gott
mót með þessari plötu sinni. n
Tónlist
Birgir Olgeirsson
birgir@dv.is
Krunk
Flytjandi: Hrafnar
Útgefandi: Geimsteinn
„Segir allt sem
segja þarf“
Hrafnhildur
Ragnhildur Steinunn Jónsdóttir
„Skemmtanagildið
í fyrirrúmi“
„Hröð, skelfileg
og grípandi“
nBa 2K12
PS3
Eldvitnið
Lars Kepler
Kolbeinn Þorsteinssson
kolbeinn@dv.is
Viðtal