Dagblaðið Vísir - DV - 27.11.2009, Side 32

32 föstudagur 27. nóvember 2009 helgarblað
Hjónin Sverrir Jónsson og Björk Erlingsdóttir eru búin að missa allt
sem þau hafa stritað fyrir í rúmlega tuttugu ára sambandi. Þau lentu í
greiðsluerfiðleikum og segja bankann aldrei hafa hjálpað þeim. Þeim
hafi verið hótað og þau þvinguð til að skrifa undir lán svo þau gætu
selt húsið sitt. Erfiðleikarnir hafa haft alvarleg áhrif á hjónabandið og
hefur Sverrir íhugað sjálfsvíg í svartnættinu.
„Við vitum
ekkert hvað
bíður okkar“
Við erum búin að missa allt. Það er sama hvert við höfum farið, við höf-um alls staðar rekið okkur á vegg. Það er eins og við séum ekki gjald-geng í þessu samfélagi. Ég upplifi
mig í dag sem úrhrak,“ segir Sverrir Jónsson.
Hann og kona hans, Björk Erlingsdóttir, keyptu
fokhelt, tvö hundruð fermetra einbýlishús í
Hafnarfirði fyrir rúmum fimm árum. Síðan þá
hefur mikið vatn runnið til sjávar og í dag leigja
þau íbúð í Grafarvogi, með tvö lán á bakinu sem
eru í vanskilum. Þau segja farir sínar ekki sléttar
af samskiptum við viðskiptabanka sinn, gamla
Kaupþing, og sjá fram á að verða gjaldþrota fyrr
en síðar. Greiðsluerfiðleikarnir hafa dregið þau
langt niður í þunglyndi, svo langt að Sverrir hef-
ur íhugað að svipta sig lífi.
lokaðar dyr
Sverrir og Björk keyptu húsið í Hafnarfirði á 16,7
milljónir króna. Þau tóku tvö lán fyrir húsinu.
Eitt hjá gamla Kaupþingi upp á 27 milljónir og
hitt hjá Frjálsa fjárfestingarbankanum upp á sjö
milljónir, alls 33 milljónir. Sverrir er lærður mál-
ari og margir í fjölskyldu Bjarkar iðnaðarmenn
og því náðu þau að gera húsið íbúðarhæft fyrir
tíu milljónir. Þá var greiðslubyrðin um 190 þús-
und krónur í það heila sem hjónin réðu vel við.
Sverrir var þá framkvæmdastjóri Opinna kerfa
ehf. og Björk sölumaður með fínar tekjur.
Í lok júlí í fyrra missti Sverrir vinnuna hjá
Opnum kerfum.
„Þá er gengishrunið orðið að veruleika og ég
finn að það er kreppa. Ég finn að markaðurinn
er farinn að skreppa saman. Í byrjun ágúst ræði
ég við bankann um að fara í einhverjar aðgerðir
til að tryggja að við getum borgað af húsinu og
að bankinn beri ekki skarðan hlut frá borði. Við
höfum alltaf verið í skilum með húsnæðislánin
og hingað til staðið við okkar skuldbindingar. Þá
var ekkert hægt að gera því bankarnir voru sjálfir
komnir í það mikla erfiðleika að þeir voru algjör-
lega búnir að stíga á bremsuna. Við komum að
lokuðum dyrum,“ segir Sverrir.
Þau sóttu um frystingu á húsnæðisláninu á
þessum tíma en var sagt að það borgaði sig ekki.
„Þetta er búið að vera okkar viðskiptabanki í
um tuttugu ár og við höfum átt ágætis samskipti
við þessa stofnun. Við sáum ekki ástæðu til að
draga í efa það sem þeir voru að ráðleggja okkur.
Það vissu allir að það kæmi samdráttur en hvorki
ég né aðrir sáum fyrir þessa kreppu.“
enginn Vissi hVað Var að gerast
Sverrir leitaði aftur til bankans í september því
hann fann að markaðurinn var frosinn. Hann
sá ekki fram á að fá sambærilega vinnu og hann
hafði verið í og spurði hvort ekki væri hægt að
hagræða húsnæðisláninu, sem alltaf hafði verið
í skilum, þannig að fjölskyldan lenti ekki í vand-
ræðum. Bankinn gat ekkert fyrir þau gert.
„Svo kemur hrunið. Og Ingibjörg Sólrún og
Geir Haarde tala um þessa frægu skjaldborg. Ég
flokka hana enn þann dag í dag sem huliðsborg
því ég hef ekki ennþá fundið hana.
Þá hugsaði ég að það hlyti að opnast einhver
ákveðinn gluggi til að ræða við bankann því það
var vonlaust að ég fengi einhverja vinnu næstu
mánuði. Fólkið í bankanum hlýtur að hafa verið
hrætt um sína stöðu líka. Það vissi ekki neitt. Það
voru engar verklagsreglur komnar frá nýjum eig-
endum, ríkinu, sem höfðu tekið yfir,“ segir Sverr-
ir. Allt kom fyrir ekki og enga hjálp var að fá frá
bankanum.
„Ég hélt, miðað við þau 22 ár sem við höfum
verið þarna í viðskiptum, að þeir myndu skoða
söguna okkar en ekki dæma okkur eftir því sem
gerðist síðustu þrjá mánuði. Við erum ekki full-
komin. Við erum bara venjulegt fólk og höfum
okkar bresti eins og aðrir. Kannski kom ég hrun-
inu af stað með því að kjósa þessa menn á þing.
Ég rétti þeim eldspýturnar, eins og segir í leikrit-
inu. Ég treysti þessu fólki, þess vegna er borgin
að brenna.“
„Það hafa komið
tímar Þar sem Við
höfum ekki átt
fyrir mjólk.
Þung SkrEf Sverrir segir það þung skref
fyrir sig að stíga fram í fjölmiðlum og tala
opinberlega um sín vandamál. Hann telur
það útiloka endanlega að hann fái aftur starf
í svipuðum geira og hann starfaði í áður.
MYnD Bragi Þór JóSEfSSon