Dagblaðið Vísir - DV - 12.08.2014, Side 21

Umræða 21Vikublað 12.–14. ágúst 2014
Mér fannst þetta svolítið
amerískt
Marentza Poulsen flutti til Íslands fyrir 50 árum. – DV
Við höfum
þekkst alla ævi
Linda Blöndal og kærastinn hennar eru æskuvinir. – DV
Ég var við það að
fá taugaáfall
Sölvi Tryggvason rifjar upp sín fyrstu skref í blaðamennsku. – DV
1 Íslendingur nauðgaði dóttur sinni í tíu ár
Hlynur Ólafsson var í upphafi síðast-
liðins aprílmánaðar dæmdur í Noregi
í ellefu ára fangelsisvist fyrir að hafa
ítrekað nauðgað dóttur sinni.
79.381 hafa lesið
2 Ætlaði allt um koll að keyra í dalnum þegar
kærastinn bað hennar í
brekkunni
Það var mikil gleði á þjóðhátíð í
Vestmannaeyjum en fáir skemmtu
sér eflaust jafnvel og Jón Þormar og
kærastan hans.
50.099 hafa lesið
3 „Mér er ótrúlega misboðið“
„Mér er ótrúlega misboðið,“ sagði Katrín
Lilja Sigurðardóttir efnafræðingur í
samtali við DV á laugadag. Hún hefur
ákveðið að kæra framkvæmd Jökulsár-
hlaupsins til Jafnréttisstofu. Ástæðan
er sveitakeppnin en þar segir Katrín Lilja
konur ekki eiga neinn möguleika.
48.346 hafa lesið
4 Sóknarprestur á skilorði Í febrúar
var Anna Eiríks-
dóttir, sóknar-
prestur vestur í
Dölum, dæmd í
fjögurra mánaða
skilorðsbundið
fangelsi. Dóminn
fékk hún fyrir
ítrekaðan fjárdrátt í opinberu starfi en
hún dró sér fé á árunum 2008 og 2009
er hún starfaði sem skrifstofustjóri Jarð-
vísindastofnunar hjá Raunvísindastofn-
un Háskólans.
45.433 hafa lesið
5 „Ástandið var skelfi-legt“
Reynir Axelsson
kvaddi þetta líf
3. ágúst árið 2011,
um verslunar-
mannahelgi, eftir
skammvinna bar-
áttu við krabba-
mein. Ekkja hans,
Guðbjörg Jónsdóttir, segir sama lækni
hafa verið á vakt alla helgina. „Það segir
okkur eitthvað um ástandið í heilbrigðis-
málunum á þessum tíma,“ segir hún.
36.371 hafa lesið
6 „Það var lögð voða mikil áhersla á það að ég væri
alvöru stelpa“
Kitty Anderson
er formaður
samtakanna
Intersex Ísland,
sem stofnuð voru
í júní, og tekur
þátt í gleðigöngu
Hinsegin daga, sem fram fer í Reykjavík
á laugardaginn. DV ræddi við Kitty
um hennar sögu, reynslu hennar sem
intersex af heilbrigðiskerfinu og þöggun
sem hún hefur mætt af hálfu kerfisins.
32.676 hafa lesið
Mest lesið
á DV.is
S
ú skriflega frásögn, sem
fréttamenn 365 og Mbl.
fengu senda – eða afhenta
– frá einhverjum starfs-
manni í innanríkisráðu-
neytinu hefur verið skilgreind sem
„leki“. Í mínum huga var og er um-
rædd frásögn annað og meira en
„leki á upplýsingum“. Frásögninni
var komið á framfæri í ákveðnum og
fastmótuðum tilgangi. Tilgangur-
inn var sá að grafa undan mannorði
og trúverðugleika flóttamanns, sem
beið og vonaðist eftir jákvæðri af-
greiðslu á máli sínu hjá þessu sama
innanríkisráðuneyti. „Lekinn“ var
því ekki bara „leki“ heldur meðvit-
uð atlaga að tilteknum, nafnkennd-
um einstaklingi, Tony Omos. Röng-
um og meiðandi upplýsingum um
einstaklinginn átti að koma á fram-
færi fyrir tilstuðlan tveggja íslenskra
fjölmiðla, öflugustu fjölmiðla ís-
lenska fjölmiðlaheimsins. Einhver í
því ráðuneyti, sem var með málefni
flóttamannsins til meðferðar, ber
ábyrgð á þeirri atlögu gegn honum
sem þarna var gerð. Skjalið lak sér
ekki sjálft.
Hanna Birna
Nú er ég, sem þetta skrifa, ekki
stuðningsmaður Hönnu Birnu og
ber enga ábyrgð á setu hennar sem
ráðherra innanríkismála. Þó svo sé
er það mín afdráttarlausa skoðun,
að hún hafi á margan hátt staðið sig
vel sem ráðherra innanríkismála
– ekki hvað síst í málefnum þeirra,
sem biðja um hæli hér á Íslandi. Þar
hefur hún ítrekað beitt sér af sam-
úð og skilningi og þar að auki greint
frá áformum sínum um að hraða
málsmeðferð slíkra umsókna, en
seinagangur og stirðleiki stjórnvalda
í þeim málum hefur verið okkur Ís-
lendingum til vansa. Hanna Birna
hefur því á sínum skamma tíma sem
ráðherra gert meira til þess að virða
og verja réttindi flóttafólks, sem leit-
ar hér skjóls, en margir – jafnvel
flestir – forverar hennar.
Ekki hennar stíll
Einmitt þess vegna tel ég því sem
næst útilokað að hún beri sjálf
ábyrgð á eða hafi sjálf vitað ef þeirri
atlögu gegn mannorði og trúverð-
ugleika bágstadds flóttamanns, sem
„lekinn“ úr innanríkisráðuneytinu
er. Það er einfaldlega ekki í henn-
ar stíl og í hróplegu ósamræmi við
afskipti hennar af málaflokknum
og þeim, sem þar hafa átt hlut að
máli. Engu að síður ber hún ráð-
herraábyrgðina á því athæfi sem
einhver starfsmanna hennar hlýtur
að eiga sök á. Athafnir þess eða
þeirra samstarfsmanna hennar geta
kostað hana ráðherradóminn. At-
lagan að mannorði Tonys Omos er
þannig orðin að atlögu gegn mann-
orði Hönnu Birnu. Sá sem lak ætlaði
hnífsbragði sínu að hitta bágstadd-
an flóttamann, en hnífurinn endaði
í baki ráðherrans. Hvort sem Hanna
Birna neyðist til þess að segja af sér
eða fær lengur setið hefur orðstír
hennar orðið fyrir stórskaða. Skyldi
„skaðvaldinum“ sofnast vel á
kvöldin?
Ekki leita langt yfir skammt
Öllum óheimskum hlýtur að vera
ljóst, að það er enginn hefðbundinn
starfsmaður í innanríkisráðuneytinu
– ekki ráðuneytisstjórinn, ekki skrif-
stofustjórarnir, ekki deildarstjórar,
ekki ritararnir og allra síst símavörð-
urinn – sem tekið hafa upp á því að
sækja sér minnisblað – því „minnis-
blað“ hét það – í opið tölvudrif ráðu-
neytisins, bæta við það persónu-
legum óhróðri frá eigin brjósti og
senda það fréttastofum 365 og Mbl.
til þóknanlegrar meðferðar. Af löng-
um kynnum mínum við starfsfólk í
fjölmörgum ráðuneytum þykist ég
geta fullyrt að svo hefur ekki ver-
ið. Enginn fastur starfsmaður ráðu-
neyta myndi voga sér slíkt. Leita
þarf í miklu fámennari hóp – í hóp
þeirra, sem standa ráðherranum
næst og líta fremur á sig sem sækj-
endur hennar í sókn og verjendur
hennar í vörn en óhlutdræga ráðu-
neytisstarfsmenn. Einhver þeirra –
einn eða fleiri – eru ótvírætt sá, sem
tekið hefur frumkvæðið í málinu
með þeim hætti sem gert var og ótví-
rætt í þeim tilgangi að styrkja stöðu
ráðherrans með níði um einstakling,
sem átti allt sitt undir náð og mis-
kunn þessa sama ráðherra komið.
Að hlífa – ekki höggva
Ég hef áður sagt, að ég trúi því ekki
að þessi ákvörðun hafi verið tekin
með vitund og með vilja ráðherrans.
Hins vegar trúi ég því varla heldur
að sá, sem ábyrgðina ber af misskil-
inni greiðasemi við ráðherrann, hafi
látið undir höfuð leggjast að greina
ráðherranum frá því þegar hann
sá hnífinn sinn standa í baki þessa
sama ráðherra. Missagnir ráðherr-
ans, hálfsannleikur hans og vand-
ræðagangur, sem einkennt hafa við-
brögð og ummæli ráðherrans þegar
lengra leið fram sýna mér það eitt,
að ráðherra veit en vill reyna að hlífa
sínum mönnum – eða konum. Það
er líka í samræmi við eðli og innræti
ráðherrans eins og það blasir við
mér. Hún er vinur vina sinna og vill
verja þá, sem vilja henni vel – jafnvel
þótt þeir af misskilinni greiðasemi
geri henni mestan ógreiða, sem hún
hefur þurft að sæta á sinni lífsleið.
Sammála Þorsteini
Ég er því sammála því áliti, sem Þor-
steinn Pálsson lætur í ljósi í grein
sinni í síðasta helgarblaði Frétta-
blaðsins. Sá eða þeir (jafnvel þau)
sem bera ábyrgðina á atlögunni að
mannorði og trúverðugleika Tonys
Omos flóttamanns sem „lekinn“ er,
horfast nú í augu við það að hafa
skaðað ráðherrann sinn meira en
nokkur andstæðingur hefur megn-
að. Ráðherrann sýnist hafa kos-
ið að láta það yfir sig ganga jafnvel
þótt skaðinn sé skeður – og jafnvel
þótt hann geti orðið enn meiri. Vilja
umræddir samverkamenn (og von-
andi vinir) ráðherrans láta það fram
ganga – eða vilja þeir áður en það er
orðið of seint gangast við eigin verk-
um og létta þannig a.m.k. megin-
þorra ábyrgðarinnar af þeim ráð-
herra, sem þeir vilja vera láta að þeir
starfi fyrir. Vinátta er nefnilega gagn-
kvæmt hugtak. Hún á ekki bara að
verka á aðra hlið. Að segja satt getur
verið vináttuvottur – líka. Þegar þess
þarf við. n
Árás á mannorð fátæks manns„Skyldi „skað-
valdinum“ sofnast
vel á kvöldin?
Sighvatur Björgvinsson
Kjallari
Mynd SigTryggur Ari
Myndin Allir í röð Á sunnudegi, daginn eftir opnun, stóð fólk í röð fyrir utan þennan nýja veitingastað á Miklubrautinni, Dirty burger and ribs. Mynd dAvíð Þór guðLAugSSon