Hagskýrslur um landbúnað - 01.01.1959, Side 14

12*
Búnaðarskýrslur 1957
og 1956 var ekki lögð sérstök áberzla á, að til þessa framtals væri vandað, meðfram
vegna þess að búizt var við því, að nýtt fasteignamat tæki fljótlega gildi. En þegar
það gekk í gildi framtalsárið 1957, reyndi Hagstofan að fylgja því eftir við skatta-
nefndir, að þær létu það koma fram á búnaðarskýrslu, hve mikla fasteign hver
bóndi hefði til umráða, og bvort bann væri sjálfseignarbóndi eða leiguliði.
Samkvæmt Búnaðarskýrslum 1954 töldust í sýslum 4 129 sjálfseignarbændur
að nokkru eða öllu leyti, en 2 256 leiguliðar. En árið 1957 töldust í sýslum 3 898 sjálfs-
eignarbændur að öllu, en 470 að nokkru eða alls 4 368 sjálfseignarbændur að nokkru
eða öllu leyti og aðeins 1 881 leiguliði. Samkvæmt þessu ætti sjálfseignarbændum
að bafa fjölgað verulega en leiguliðum fækkað. En breytingin getur að talsverðu
leyti stafað af því, að meira hafi verið vandað til framtalsins að þessu leyti 1957.
Skipting sjálfseignarbænda og leiguliða í kaupstöðum er mjög vafasöm bæði 1954
og 1957.
Um matid á fasteignunum er aðeins ástæða til að taka fram, að það er alls
staðar það mat, er gildi tók 1. maí 1957.
Framteljendur búfjár og jarðargróða bafa verið sem bér segir 4 síðustu árin:
Framteljendur: 1954 *955 1957
nautgripa........................... 7 454 7 278 7 113 6 965
sauðfjár .......................... 12 565 12 211 12 077 12 328
hrossa.............................. 8 596 8 288 8 024 7 917
heyfengs............................ 8 156 7 902 7 851 8 544
garðávaxta ......................... 8 104 7 872 7 938 7 175
Framteljendur alifugla voru ekki taldir 1955 og 1956, en 1954 voru þeir 3 561
og 1957 2 944. Tala framteljenda garðávaxta í kaupstöðum er að nokkru leyti
áætluð, og er því miður ekki víst, að fullt samræmi sé milli áætlana frá ári til árs.
Framteljendum sauðfjár (og einnig heyfengs) fækkaði 1955 og 1956 vegna niður-
skurðar sauðfjár í Dalasýslu og Strandasýslu, en fjölgaði aftur 1957, er nýr fjár-
stofn var kominn á niðurskurðarsvæðin. Fjölgun framteljenda heyfengs stafar að
verulegu leyti af betra eftirliti mcð því, að heyfengur búleysingja sé talinn fram.
Ekki munar þó verulega á framtali heyfengsins sjálfs vegna þessa.
Síðan 1952 hefur Hagstofan talið framteljendur úr liópi bænda sérstaklega.
Hefur tala þeirra verið sem bér segir:
Framteljendiir: 1952 1953 1954 1955 1956 1957
nautgripa 6 147 6 127 6 059 5 979 5 946 5 893
sauðfjár 5 787 6 120 6 173 6 105 6 084 6 154
lirossa 5 719 5 682 5 688 5 564 5 474 5 373
heyfengs 6 341 6 281 6 233 6 222 6 245 6 221
garðávaxta 4 518 5 097 4 677 4 324 4 161 4 198
3. Árferði 1955—57.
Weatlier conditions 1955—57.
Veðurfar árið 1955. Alls staðar hér á eftir, þar sem bitastig eða úrkoma á ár-
unum 1955—57 er borin saman við meðalbita eða meðalúrkomu, er átt við meðal-
lag árabilsins 1901—30.
Árið 1955 bófst með sunnan hlýviðri um allt land. En viku af janúarmánuði
gerði norðaustanátt með kulda en eigi miklum veðrum, og voru eftir það veður
beldur stirð, en ekki stórill, þar til seint í febrúarmánuði. Þá lilýnaði, og var veðr-
átta oftast mild í marz- og aprílmánuði og fyrstu daga maímánaðar. Þegar vetri