Hagskýrslur um landbúnað - 01.01.1959, Qupperneq 53

Búnaðarskýrslur 1957
51*
1949—51 ......... 17,6 1953 ............. 23,2
1952 24,8 1954 ............. 4,8
Hins vegar eru girðingar Landnámsins taldar með öðrum girðingum mæld-
um til jarðabóta síðustu þrjú árin 1955—57, en þær voru: 1955 7,45 km, 1956
4,20 km og 1957 13,59 km.
Hlöður hafa verið byggðar 1948—57, talið í rúmmetrum:
Þurrheys- Votheys-
hlöður hlöður Samtals,
1948 ............................... 97 936 18 000 115 936
1949 ............................... 59 212 17 786 76 998
1950 ............................... 55 784 23 989 79 773
1951 ............................... 66 691 33 618 100 309
1952 ............................... 70 954 22 407 93 361
1953 ............................... 77 837 14 756 92 593
1954 .............................. 152 470 20 917 173 387
1955 .............................. 174 694 17 924 192 618
1956 .............................. 123 280 21 632 144 912
1957 .............................. 152 735 12 931 165 666
Þessar miklu hlöðubyggingar eru í beinu framhaldi af stækkun túnanna og
aukningu töðufengsins. Einnig fara þær nokkuð eftir árferði og einkum haust-
veðráttunni. títihús í sveitum eru nú aðallega byggð á haustin eftir að slátur-
tíð lýkur, og þau árin mest byggt, er veður haldast lengst frostlaus fram eftir
vetri. Þó er byrjað á sumum byggingum að vori og gripið í byggingarvinnu, er
hlé verður á heyskap, ýmist milli þess, er fyrra slætti á túnum lýkur, þar til henta
þykir að byrja síðari slátt, eða er rétt þykir að fara sér hægt við heyskapinn vegna
óþurrka. En við byggingarvinnu við útihús vor og sumur sitja hlöðurnar fyrir
öðru. Síðustu árin, 1954—57, hafa aðallega verið byggðar þurrheyshlöður, enda
telja bændur nú eftirsóknarverðast, að mestur hluti töðunnar sé súgþurrkaður í
slíkum hlöðum. Árin 1948—52 var mikið byggt af votheyshlöðum, og var tals-
vert mikið af þeim sívalir turnar, 12—18 metra háir, og þó sumir aðeins 6—9
metra háir, og kallaðir ,,hálfturnar“. Annars var líka mikið byggt af ,,gryfjum“
5—7 metra djúpum, og algengt, að þær væru inni I þurrheyshlöðunum eða þá byggð-
ar fast upp að þeim. Mest var byggt af votheyshlöðum árin 1950—52, þ. e. óþurrka-
sumarið 1950 norðanlands og austan og næstu sumur á eftir, meðan óþurrkarnir
voru í fersku minni. Nokkur aukning varð og á byggingum votheyshlaða sunnan-
lands eftir votviðrasumarið 1955, en þó minni, enda voru menn þá meira farnir
að treysta á súgþurrkunina til varnar gegn stóráföllum af óþurrkum.
Byrjað var á því árið 1955 að styrkja bændur til þess að koma upp súgþurrk-
unarkerfi í blöður sínar. Síðan hafa verið gerð súgþurrkunartæki í hlöðum sem hér
segir (í m2 gólfflatar):
1955 .............. 17 591 1957 ............ 20 205
1956 .............. 15 866
Áður voru komin súgþurrkunartæki í hlöður í 723 bæjum, samkvæmt skýrslu
búnaðarmálastjóra (Búnaðarrit 1956, bls. 51), en ekki verður af þeirri skýrslu
séð, á hve miklum gólffleti þá var hægt að þurrka hey á þennan hátt.
Kartöflugeymslur voru fyrst teknar út sem styrkhæfar jarðabætur árið 1952.
Síðan hafa þær verið teknar út, talið í rúmmetrum:
1952 6 267 1955 4 026
1953 4 744 1956 310
1954 5 929 1957 1407