Fréttablaðið - 21.01.2016, Blaðsíða 20

Fréttablaðið - 21.01.2016, Blaðsíða 20
Nýr forseti Íslands verður kosinn á þessu ári. Ekki er nú ljóst hversu mörg verða í framboði. Þau verða að öllum líkindum ófá og enn fleiri eru þau sem máta sig í huganum við emb- ættið og langar jafnvel að gefa kost á sér, en leggja ekki í það af ýmsum ástæðum. Forseti Íslands á að vera mann- eskja sem við eigum öll að geta horft til með virðingu og ánægju. Manneskja sem áttar sig á þeim þáttum í samfélagi okkar sem betur mega fara. Forsetinn á að vera hug- rakkur, geta komið með vinsam- legar ábendingar um lagfæringar og breytingar á ýmsum þáttum í þjóð- lífi okkar sem stjórnmálafólkið ætti að taka fegins hendi og vilja stuðla að. (Samanber jákvæð viðbrögð forsætisráðherra er núverandi for- seti benti vinsamlega á bága stöðu margra eldri borgara og öryrkja í landinu.) Það gæti líka verið vinsamleg ábending að öll þau sem búa í þessu landi ættu að eiga rétt á því að fá að ljúka að minnsta kosti fjögurra ára námi endurgjaldslaust eftir grunn- skóla jafnvel þótt þau séu orðin full- orðin. Önnur vinsamleg ábending for- seta til þjóðarinnar og valdhafa hennar er að gera mætti mun betur fyrir það fólk sem orðið hefur fyrir hvers konar andlegum og líkamleg- um áföllum, en nýtur nú allt of lítils stuðnings til að geta risið almenni- lega á fætur. Næsti forseti ætti að leggja mikið á sig til þess að skapa aukna virð- ingu á sviði samskipta kynjanna. Koma sterkt inn í þá umræðu, að engin einasta manneskja sé vara til kynferðislegrar neyslu. Þá er það líka hlutverk forsetans að tala gegn annarri græðgi og benda á það að sýki í peninga er vond og hættuleg sýki sem leitt getur til mikillar þjáningar, orsakað fátækt, skort og hörmungar hjá öðrum. Þetta er jafn mikið alvörumál sem áfengis- og önnur fíkniefnasýki. Á einum stað stendur nefnilega: „Enginn getur þjónað Guði og Mammon.“ Eins mætti segja: „Enginn getur þjónað Guði og Bakkusi.“ Þess vegna á for- setinn að hvetja þjóðina til að vera bindindissama, hógværa og vera ekki í „Við erum best og flottust“ Draumaforsetinn Karl V. Matthíasson fv. alþingismaður og sóknarprestur í Guðríðarkirkju Íbúar á landsbyggðinni búa nú þegar við aðstæður sem eru í sumum tilfellum síðri en íbúa höfuðborgarsvæðis- ins hvað þetta varðar. Stjórn- valdsákvarðanir sem enn auka á þetta misræmi eru ekki ásættanlegar. Undirrit- aðir í framkvæmdastjórnum heilbrigðisstofnananna á Norðurlandi hafa hagsmuna að gæta í þessu máli – hags- muna skjólstæðinga okkar. Ég held að konum stafi almennt meiri hætta af karlmönn- um heldur en vatni. Því ekki að leggja áherslu á að kenna ungum stúlkum júdó eða karate? Forsetinn á að vera verndari þeirra sem miðla lífsgleði, hvatningu, von eða huggun inn í góðar eða erfiðar aðstæður. Saga sjúkraflugs á Íslandi er löng og viðburðarík. Í mars árið 2002 var þó brotið blað því þá hófst formleg vakt flugrekstraraðila, sjúkraflutningsmanna og lækna, sem síðan þá hefur að langmestu leyti sinnt sjúkraflugi með fast- vængja vélum. Um tíma voru sér- stakar flugvélar til staðar á Ísafirði og í Vestmannaeyjum en undan- farin ár hefur þetta, eftir útboð, eingöngu verið í höndum Mýflugs sem flugrekstraraðila. Sjúkraflutn- ingsmenn hjá Slökkviliði Akureyrar hafa staðið vaktina ásamt læknum á Sjúkrahúsinu á Akureyri (SAk) og Heilsugæslunni á Akureyri (nú Heil- brigðisstofnun Norðurlands, HSN). Af hverju Akureyri? Þessi spurning er góðra gjalda verð og var mikið um þetta rætt þegar núverandi fyrirkomulag hófst og reyndar oft komið upp í umræðum síðan. Meginástæðan er einfaldlega sú að frá flugvellinum á Akureyri er um 45 mínútna flug til allra þeirra staða á landinu sem kunna að þurfa á sjúkraflugi að halda. Það má segja að Akureyrarflugvöllur sé nokk- urs konar flugmiðja Íslands. Þá var einnig allmikil reynsla af sjúkraflugi innanlands og utan þegar til staðar á Akureyri þar sem læknar og sjúkra- flutningsmenn fóru í útköll þó ekki væri skipulögð vakt. Af hverju flugvél? Þessi spurning kemur upp reglu- lega þegar fjallað er um sjúkraflug á Íslandi. Sumir telja að með því að fá fleiri þyrlur muni verða hægt að sinna öllu sjúkraflugi með þeim. Svo er alls ekki. Í raun og veru er núver- andi þyrlukostur fyrst og fremst leit- ar- og björgunartæki og frábær sem slík. Takmarkanir á hraða, flughæð og skortur á jafnþrýstibúnaði gera hins vegar þyrlur að síðri valkosti þegar kemur að sjúkraflutningum. Þannig sinna þyrlur í dag einungis um fimmtungi sjúkraflutninga í lofti og þá aðallega með sjúklinga sem sóttir eru út á sjó eða í óbyggðir, að ótöldum slysum í þéttbýli þegar um styttri vegalengdir er að ræða. Fyrir hverja er sjúkraflugið? Til að skýra betur umfang sjúkra- flugsins má nefna að á árinu 2015 var farið í 596 flug með 642 sjúklinga. Til samanburðar má geta þess að 2003, þegar fyrsta heila árið var starfrækt með núverandi fyrirkomulagi, var farið 271 flug með 285 sjúklinga. Sjúkraflugin eru flokkuð eftir bráðleika í 4 flokka, þ.e. F1–F4, og eru flokkar F1 og F2 að öllu jöfnu taldir vera þar sem tíminn skiptir öllu máli fyrir sjúkling, þ.e. að hann komist í rétt meðferðarúrræði án tafar því að annars geti hlotist af alvarlegur skaði eða andlát. Tölfræðilega séð er stærsti hluti sjúkraflugsins frá landsbyggðinni og til Landspítala Háskólasjúkra- húss (LSH). Eitthvað er um sjúkra- flutninga aftur heim í hérað. Nánast öll sjúkraflug sem flokkast undir bráðatilfelli eru til LSH þó að nokkur séu til SAk. Þannig má segja að íbúar Norður- og Austurlands hafi mest gagn af sjúkrafluginu hvað varðar öryggi og að þróun undafarinna ára sýnir að sjúkraflugið er orðinn afar mikilvægur hluti heilbrigðisþjón- ustu þessara landshluta. Nýleg grein Þóris Sigmundssonar og samstarfsmanna í Læknablaðinu (1) sýnir svart á hvítu að fjarlægðin frá LSH hefur áhrif á þá þjónustu og meðferð sem íbúar Norður- og Aust- urlands fá. Vel skipulögð starfsemi sjúkraflugs er besti valkosturinn til þess að draga úr áhrifum þessarar fjarlægðar. Það er ekki fyrirsjáanlegt að mjög sérhæfð þjónusta, s.s. hjarta- þræðingar og heila- og taugaskurð- lækningar, muni standa til boða utan LSH. Lokaorð Af framansögðu er ljóst að sjúkra- flug er mikilvægur öryggisþáttur í Sjúkraflug Bjarni S. Jónasson forstjóri SAk Jón Helgi Björnsson forstjóri HSN Guðný Friðriksdóttir framkvæmdastjóri hjúkrunar HSN Hildigunnur Svavarsdóttir framkvæmdastjóri hjúkrunar SAk Sigurður E. Sigurðsson framkvæmdastjóri lækninga SAk Örn Ragnarsson framkvæmdastjóri lækninga HSN Sundkennsla hefur lengi verið mikilvægur hluti af námi ungmenna á Íslandi. Það er töluverð áhersla lögð á mikilvægi þess að börn læri að synda. Ég þekki ekki upphaf sundkennslu á Íslandi og veit ekki hvað hún er mikil í samanburði við nágranna- þjóðir okkar. En ég býst við því að þetta eigi rætur sínar að rekja til landfræðilegrar stöðu okkar og menningar. Sjávarútvegur var jú ein okkar helsta atvinnugrein. Svo er landið uppfullt af vötnum þar sem líka má veiða og jafnvel detta útí. Og þetta byrjaði örugglega löngu fyrir tíma björgunarvesta og öryggisstaðla. Þannig að það hefur verið lífsnauðsynlegt að geta bjargað sér á sundi og margir sem eiga sundkunnáttu sinni líf að launa. Svo eru sundlaugar auð- vitað mikilvægur hluti af menn- ingu þjóðarinnar, samkomu- staður fólks á öllum aldri. Sund er heilsusamlegt. En það eru hlaup líka. Og fjallgöngur. Og jóga. Gallinn við sund og sund- kennslu barna er að það fylgir henni nokkur hætta og mikilvægt er að eftirlit sé óaðfinnanlegt. Svo finnst mörgum börnum bein- línis óþægilegt að fara í sund og afklæða sig frammi fyrir öðrum. Það getur verið venjuleg spé- hræðsla, líkamleg frávik sem börn blygðast sín fyrir eða vaxtarlag sem gerir börnum erfitt fyrir, nú eða bara einföld vatnshræðsla. Sundtímar eru oft vettvangur aðkasts og jafnvel eineltis. Mörg börn kvíða fyrir því að fara í sund- tíma vegna þessa. Ég átti sjálfur alltaf erfitt með sundtímana í barnaskóla og á ekki margar góðar minningar úr þeim. En ég lærði að synda. Ég kann bringusund, ekkert annað. Ég hef lítið synt um ævina og eyði mestum tíma í heitu pott- unum og gufunni þegar ég fer í laugarnar. Ég er vatnshræddur og syndi aldrei á baðströndum í sólarlöndum. Ég hef aldrei lent í sjávarháska eða þurft að bjarga mér á sundi. Í þau skipti sem ég fer eitthvert á báti þá er ég undan- tekningarlaust í björgunarvesti. Ég hef sem betur fer aldrei reynt það en ég held að ég gæti ekki synt í svona vesti. Nú er ég alls ekki að segja að sundkennsla sé ekki mikilvæg. En hún er kannski minna mikilvæg en hún var áður. Og kannski mætti fara að bjóða börnum að velja eitthvað annað en sund. Mér finnst til dæmis sjálfsvörn mikilvæg. Ein helsta ógn við öryggi kvenna eru til dæmis karl- menn. Ég held að konum stafi almennt meiri hætta af karl- mönnum heldur en vatni. Því ekki að leggja áherslu á að kenna ungum stúlkum júdó eða karate? Það gæti jafnvel bjargað lífi þeirra seinna. En sjálfsvörn? Jón G narr Pistillinn leiðöngrum því afrekin eiga að vera afleiðing ánægjulegrar, uppbyggj- andi ástundunar og æfinga en ekki öfugt. Á að vera verndari Forsetinn á að vera verndari þeirra sem miðla lífsgleði, hvatningu, von eða huggun inn í góðar eða erfiðar aðstæður. Forsetinn á að vera vernd- ari flóttamanna og birtingarmynd samfélags sem vill rétta hjálparhönd og stuðla að friðvænlegri heimi. Forsetinn má alls ekki vera merki- kerti eða snobbaður og á að hafa húmor fyrir sjálfum sér og þjóð sinni og geta bent henni á þá stað- reynd að við lifum ekki lengi hér á jörð og að við eigum að skila land- inu, miðunum og samfélaginu öllu í betra ástandi en það var í þegar við fæddumst. Forseti lítils lands á að geta farið í heimsóknir til forseta annarra landa og stuðlað að friði. Forsetinn sem nú fer frá Bessa- stöðum hefur sýnt að það er hægt að ná sambandi við fullt af valdamiklu fólki og hafa góð áhrif á sviði mann- verndar, dýraverndar, annarrar nátt- úruverndar og friðar í heiminum. En umfram allt verður forseti Íslands að elska alla íbúa landsins jafnt menn og dýr og vera reiðubú- inn að taka á móti og styðja hvern þann sem mögulegt er. Forsetinn verður að hafa fallegan og góðan mannskilning, vera umburðarlynd- ur og styðja með kærleika og elsku til dáða og góðra verka og honum eða henni má ekki vera í nöp við þann kærleiksboðskap sem þjóðin hefur fengið að heyra um aldir og hefur hjálpað og stutt í hvers kyns raunum neyð og sorg en uppörv- að til þakklætis og gleði á góðum dögum. Fyrsta verk nýs forseta ætti að vera að bjóða þeim Breiðavíkur- drengjum sem enn lifa og öðrum sem orðið hafa fyrir harðræði, heimsku og illsku af hálfu hins opin- bera til iðrunar- og fyrirgefningar- veislu á Bessastöðum. Ég bið Guð um að þjóðin eignist kærleiksríka, miskunnsama, hóg- væra og hjartahreina manneskju á Bessastaði. heilbrigðisþjónustu landsbyggðar og þá sérstaklega íbúa á Norður- og Austurlandi. Í mörgum tilfellum getur sá tími sem fer í að flytja sjúklinga í við- eigandi meðferðarúrræði skipt sköpum. Íbúar á landsbyggðinni búa nú þegar við aðstæður sem eru í sumum tilfellum síðri en íbúa höfuðborgarsvæðisins hvað þetta varðar. Stjórnvaldsákvarðanir sem enn auka á þetta misræmi eru ekki ásættanlegar. Undirritaðir í framkvæmda- stjórnum heilbrigðisstofnananna á Norðurlandi hafa hagsmuna að gæta í þessu máli – hagsmuna skjól- stæðinga okkar. Við skorum því á stjórnvöld að viðhalda núverandi notagildi Reykjavíkurflugvallar fyrir sjúkra- flug þar til annar sambærilegur val- kostur stendur til boða. Heimild: Læknablaðið 1 tbl.102 árg. 2016. 11-17 „Flutningstími og gæði meðferðar hjá sjúklingum með ST-hækkunar-hjartadrep á landsbyggðinni – fáir ná í kransæða- víkkun innan 120 mínútna.“ Höfundar: Þórir S. Sigmundsson læknir, Daníel Arnarson læknanemi, Arnar Rafnsson læknir, Viðar Magnússon læknir, Gunnar Þór Gunnarsson læknir og Gestur Þorgeirsson læknir. 2 1 . j a n ú a r 2 0 1 6 F I M M T U D a G U r20 s k o ð U n ∙ F r É T T a B L a ð I ð 2 0 -0 1 -2 0 1 6 2 2 :2 3 F B 0 6 4 s _ P 0 4 5 K .p 1 .p d f F B 0 6 4 s _ P 0 3 6 K .p 1 .p d f F B 0 6 4 s _ P 0 2 0 K .p 1 .p d f F B 0 6 4 s _ P 0 2 9 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 8 3 9 -5 D 7 0 1 8 3 9 -5 C 3 4 1 8 3 9 -5 A F 8 1 8 3 9 -5 9 B C 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 4 B F B 0 6 4 s _ 2 0 _ 1 _ 2 0 1 6 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.