Dagblaðið Vísir - DV - 22.02.2013, Blaðsíða 36

8 Fermingar 22.–24. febrúar 2013 Helgarblað
T
æplega 30 unglingar eru
saman komnir í kennslu-
stofu en þangað mæta þeir
á 12 vikna námskeið Sið-
menntar. Jóhann Björnsson,
kennslustjóri Siðmenntar, sér um
kennsluna.
Þennan dag er lögð áhersla á sið-
fræði.
Jóhann talar til dæmis um hve
ímyndin skiptir miklu máli. „Hve
margir strákar væru tilbúnir til að
kaupa sér bleikan stelpuís?“ spyr
Jóhann. „Þegar ég var þriggja ára
hefði ég ekki viljað stelpuís en núna
er mér skítsama,“ segir einn strák-
urinn.
Ein pælingin snýst um það hvort
krökkunum fyndist vera skylda að
hjálpa aðila í neyð. Önnur pælingin
snýst um það hvort tilkynna þurfi til
lögreglu ef bróðir viðkomandi hafi
framið glæp.
„Mynduð þið drepa saklausa
manneskju til að bjarga 10 öðrum
saklausum manneskjum?“
„Þyrfti maður að gera það sjálf-
ur?“ spyr einn unglingurinn.
„Myndi maður ráða hvaða mann-
eskja myndi deyja?“ spyr annar.
„Gætir þú drepið þig sjálfan
þannig að 10 myndu ekki deyja og þá
fengir þú ekki samviskubit?“ spyr sá
þriðji.
„Hvort myndir þú vilja vera hat-
aður eða elskaður?“ spyr sá fjórði.
Ný dæmi taka síðan við.
Sjö unglingar eru til í smáspjall
eftir tímann.
Hvers vegna veljið þið
borgaralega fermingu?
Mikael: „Bara út af því að ég er ekki
kristinn. Ég hef aldrei trúað á neitt.“
Ásdís: „Ég er ekki trúuð og ég vil
ekki kristilega fermingu. Þetta er
góður kostur.“
Halldór: „Ég vil ekki láta ferma
mig í kirkju því ég er ekki tilbúinn til
að játa kristna trú.“
Ína: „Ég er ekki alin upp við það
að fara í kirkju á hverjum einasta
sunnudegi. Það er verið að taka á
móti okkur í samfélag fullorðinna.“
Katrín: „Ég ætla ekki að láta ferma
mig í kirkju þar sem ég fer aldrei í
kirkju.“
Bríet: „Ég vildi frekar borgara-
lega fermingu eins og systir mín. Ég
er ekkert svakalega trúuð en ég hef
farið í kirkju þótt ég fari ekki alltaf á
sunnudögum.“
Kristín: „Ég hef ekkert á móti
kristinni trú en það var spennandi
að læra eitthvað meira eins og í borg-
aralegri fermingu.“
Hvað hafið þið lært í
tímunum í vetur?
Mikael: „Ég hef til dæmis lært mik-
ið um gagnrýna hugsun og svo er ég
búinn að fræðast betur til dæmis um
áfengis- og vímuefnamál.“
Ásdís: „Þetta er eiginlega allt sem
við erum búin að gera í vetur.“
Mikael: „Við erum til dæmis búin
að fræðast eitthvað um það hvað við
myndum taka með okkur í neyð.“
Ásdís: „Rökrétta hugsun.“
Ína: „Og hvað skiptir okkur máli.“
Katrín: „Ég er sammála þessu.“
Ína: „Það er misjafnt hvað fólki
finnst vera nauðsynlegt. Hjá mörg-
um er það matur og vatn en hjá sum-
um er það iPad og föt.“
Bríet: „Ég hef kynnst nýjum
krökkum og lært meira um lífið.“
Katrín: „Ég verð aðeins undirbún-
ari undir það sem gerist í framtíðinni
þegar ég verð fullorðin.“
Mikael: „Mér finnst ég frekar
geta sagt mínar skoðanir á hlutun-
um hérna í tímum heldur en í skól-
anum. Svo finnst mér við læra hérna
eitthvað sem er ekki kennt í skólan-
um. Ég vil bara fá að vera eins og ég
er en ekki eins og allir hinir vilja að ég
sé burtséð frá því hvað skólafélagar
mínir segja.“
Hver eru viðbrögð fólks við
ákvörðun ykkar?
Mikael: „Það eru margir búnir að
segja við mig að ég ætli að fermast
borgaralega bara út af pökkunum.
Það eru margir búnir að vera með
skæting við mig. Mér hefur alltaf tek-
ist að spyrja þá hvort þeir myndu láta
ferma sig ef það væri ekki fermingar-
veisla og pakkar eftir að þeir fermd-
ust í kirkju. Þeir geta aldrei svarað
því.“
Ásdís: „Það er alltaf verið að
spyrja mig hvort ég sé bara að gera
þetta út af pökkunum og af hverju
ég sé að gera þetta. Fólk er alltaf með
einhvern skæting. Það eru meira að
segja nokkrir í fjölskyldunni búnir
að segja að þeir ætli ekki að mæta í
ferminguna út af því að ég vel þessa
leið. Mér er þannig séð alveg sama
þótt þeim finnist þetta; þeir eiga val-
ið.“
Ína: „Eins og þau segja þá hafa
margir sagt við mig að ég sé bara að
gera þetta út af pökkunum. En ekki
erum við að gagnrýna þá sem ferm-
ast í kirkju. Þetta er okkar valkostur;
það er ekki eins og þau séu að gera
þetta. Það er ekki eins og það sé
þeirra vandamál að við trúum ekki á
guð. Við viljum líka hafa athöfn. Við
lærum ekki um guð en við lærum
til dæmis um siðfræði og gagnrýna
hugsun.“
Halldór: „Það eru sumir sem
halda að ég vilji ferma mig borg-
aralega út af pökkunum en ég tek
það skýrt fram að ég bara trúi ekki á
guð. Það gefur það enginn í skyn en
samt eru kannski einhverjir ættingj-
ar sem eru ekki sammála því að ég
ætti að vera að ferma mig borgara-
lega. Reyndar er ég stundum spurður
hvað ég sé að gera í þessum tímum.“
Bríet: „Það eru margir búnir að
segja að ég sé bara að gera þetta út
af pökkunum. Ég læri mikið í borg-
aralegri fermingu sem ég læri ekki í
skólanum.“
Katrín: „Nokkrir vinir mínir hafa
sagt við mig að ég sé bara að gera
þetta út af pökkunum. Mér finnst
það leiðinlegt því það er ekki satt
en ég er að gera þetta til að vera
undirbúin fyrir það sem kemur.
Mér fannst þetta spennandi og vildi
prófa eitthvað nýtt. Við erum að læra
um kristna trú í skólanum og svo er
margt sem við lærum í borgaralegri
fermingu sem við munum ekki læra
í skólanum.“
Kristín: „Kristin trú gengur
ekkert fyrir. Mér fannst persónu-
lega spennandi að fara í fermingar-
fræðslu og læra um hluti sem ég læri
ekki um neins staðar annars staðar.“
Hvernig verður svo
fermingardagurinn?
Mikael: „Mín athöfn verður svolítið
öðruvísi af því að fjölskylda mín og
vinir okkar eru mótorhjólafólk. Við
ætlum að hafa smá mótorhjólaþema
í þessu; hafa litlar mótorhjólastyttur
og vera með hvíta, svarta og appel-
sínugula dúka á borðunum af því að
það eru litir Harley Davidson-merk-
isins. Ég verð í fötum sem bróðir
minn var í þegar hann fermdist. Það
eina sem þarf að borga eru kannski
boðskortin og veisluföngin. Ég geri
ráð fyrir að það mæti 70–80 gestir
en svo bætast kannski einhverjir við.
Það verða kökur og annaðhvort pott-
réttur eða súpa.“
Ásdís: „Ég veit ekkert hversu
margir koma, veit ekki hvar þetta
verður haldið. Ég á eftir að gera nán-
ast allt. Ég er alveg búin að ákveða
hvernig veislan verður en ég ætla að
vera með súpu og kökur.“
Ína: „Við erum búin að ákveða
þema og ætlum að vera með kaffi
og kökur heima. Við ætlum að hafa
þetta kósí, fjölskyldan, og búumst við
20–40 manns.“
Halldór: „Ég ætla ekki að kaupa
ný föt heldur nota eitthvað úr skápn-
um mínum. Við mamma gerðum
þann samning að hafa bara litla
veislu með nánustu ættingjum og í
staðinn förum við í Eurovision-ferð
til Svíþjóðar.“
Kristín: „Ég á von á 60–80 manns
í sal Söngskólans í Reykjavík og ég
ætla að vera með alls konar kökur,
brauðrétti, ávexti og súkkulaðigos-
brunn.“
Bríet: „Ég verð með veisluna
heima og það koma 50–60 manns.
Það verður spænskt þema og litirn-
ir verða örugglega fjólublár og silfur-
litaður. Kjóllinn er ekki tilbúinn en
hann verður sérsaumaður.“
Katrín: Það koma 50–60
manns og þetta verður heima. Ég
á tvíburabróður sem fermist líka
borgaralega og við erum saman í að
skipuleggja þetta.“ n
Þetta er okkar valkostur
Siðmennt, félag siðrænna húmanista á Íslandi,
stendur fyrir borgaralegum fermingum sem fram-
kvæmdar eru að loknu 12 vikna námskeiði fyrir
unglinga á fermingaraldri. Borgaraleg ferming er
valkostur fyrir þá sem eru til dæmis ekki tilbúnir að
strengja trúarheit en vilja samt halda upp á þetta
tímabil í lífi sínu. Tilgangurinn er meðal annars að
efla heilbrigð og farsæl viðhorf unglinga til lífsins.
Borgaraleg ferming
Fermast ekki í kirkju Þeir unglingar sem sækja
námskeið Siðmenntar vilja ekki fermast í kirkju.
„Ég ætla ekki að
láta ferma mig
í kirkju þar sem ég fer
aldrei í kirkju
Í kennslustund Blaðamaður fær að fylgjast með kennslustund hjá Siðmennt, félagi
siðrænna húmanista á Íslandi.