Glóðafeykir - 01.11.1973, Blaðsíða 24

24
GLÓÐAFEYKIR
vilja til að snúa þessari þróun við. Og margir telja að svo verði
aldrei.
Á tímamótum er freistandi að spyrja sjálfan sig, hvað verði eftir
25 ár. Heldur sú þróun áfram, sem verið hefur hin síðustu árin?
Heldur bændunum og fólki í sveit áfram að fækka? Dregst fram-
leiðsla landbúnaðarins saman? Verður mikill hluti lands, sem nú er
í eigu bænda og nýtt af þeim, komið í eigu vel stæðra einstaklinga
sem eiga jarðirnar sér til gamans? Eða verður það ríki og bæjarfélög
sem ná eignarhaldi á jörðunum? Verða bændur lægst launaði hópur
þjóðarinnar um næstu aldamót eins og hann er í dag? Verður verð-
lags- og félagsmálakerfi landbúnaðarins óbreytt frá því sem nú er
að 25 árum liðnum?
Hver og einn getur spurt slíkra spurninga og margra fleiri, án
þess að vita svörin. Sá sem þetta ritar getur ekki, fremur en aðrir,
svarað þeim, en sú ósk hlýtur að vera efst í huga þeirra, sem unna
landbúnaði og bændastéttinni, að framsýni og gifta megi fylgja land-
búnaðinum og bændastéttinni í framtíðinni, á hverju sent annars
kann að ganga í þjóðfélaginu."