Glóðafeykir - 01.11.1973, Síða 40

40
GLÓÐAFEYKIR
minna mæli en skömmunum áður. Sjálfur held ég að hvorugt hafi
nú verið verðskuldað. Þetta voru hörkumenn, þessir gömlu skip-
stjórar, en gæðakarlar, og Eimskipafélagið reyndist okkur vel og
gerði rnikið til þess að greiða fyrir flutningum út um land á þessum
árum. Þe°ar svo samaöngur bötnuðu á landi, var hætt að taka liér
upp vörur, en þeim skipað upp ýmist á Sauðárkróki eða Siglufirði
og svo fluttar hingað með bílum, enda rak að því, að ógerlegt reynd-
ist að fá skip til þess að koma hér inn.
Samvinnufélag okkar gekk strax í S.Í.S. Hallgrímur Kristinsson,
sá mikli dugnaðar- og hugsjónamaður, var þá forstjóri Sambandsins
og mjög áhugasamur um að þessi félagsskapur okkar gæti þrifizt og
dafnað. Kom hann hér eitt sinn o° hélt fund um samvinnumál. É2;
hygg, að Fljótamenn séu á einu máli um, að samvinnufélagið hafi
reynzt þeim efnaleg lyftistöng, enda stóðu þeir vel saman um félagið,
voru einhuga um að hlynna að því, og sú einhuga samstaða hvatti
foroöngumennina til átaka.
— Þú munt hafa setið flestum mönnum lengur í sýslunefnd Skaga-
fjarðarsýslu, Hermann. Kannski þú sért til með að segja eitthvað
frá störfum þínum þar?
— Um störf mín í sýslunefndinni er svo sem ekkert að segja. Jú,
ég átti þar sæti nokkuð lengi. Árið 1923, fremur en 1922, var Sæ-
mundur Dúason kosinn hér í sýslunefnd og ég sem varamaður hans.
Sæmundur sat einn fund en fluttist svo bttrtu úr hreppnum og t(')k
ég þá við sem varamaður. Kom annars inn í sýslunefndina 1924 og
sat þar síðan óslitið til 1970. Er því húinn að starfa þar með mörgum
mönnum og góðum.
— Risu ekki stundum úfar með mönnum í sýslunefndinni í gamla
daga?
— Og fyrir kom það nú og í meira mæli en verið liefur á seinni
árum.Þá konnt ýmis mál fyrir sýslunefnd, sem ekki er fjallað þar um
nú, og sum viðkvæm, eins og útsvarskærumál, ef ekki tókust sættir
um þau heima fyrir. Urðu oft um þau harðar deilur og stundum
skemmtilegar. Kærandinn fékk þá sjálfur að flytja mál sitt og einnig
þeir, er hann bar sig saman við. Um sum héraðsmál gátu líka orðið
heitar umræður eins og t. d. það, livort veita ætti Kattpfélagi Skag-
firðinga sýsluábyrgð vegna byggingar frystihúss. Samvinnumenn
áttu þá lítil ítök í sýslunefnd og málið varð í raun og veru flokks-
pólitískt. Séra Arnúr í Hvammi stóð þó fast með okkur kaupfélags-
mönnum, enda var hann ákveðinn samvinnumaður. Vera má, að
Pálmi Pétursson hafi einnig fylgt okkttr. Ábyrgðin fékkst svo loks