Glóðafeykir - 01.11.1973, Side 44

44
GLÓÐAFEYKIR
það er, sem betur fer, enginn uppgjafarhugur í Fljótamönnum.
Ýmsar framfarir urðu hér með seinni skipunum og stafaði fyrst og
fremst af samgönguleysinu. En menn búa hér yfirleitt vel og hafa
góð og gagnsöm bú. Við eigum ýmsa möguleika lítt eða ekki uotaða
í Fljótum. Mér sýnist, að ræktun hlunninda eigi að geta gefið hér
góðan arð. Æðarvarp hefur aukizt eða a. m. k. haldizt í horfi á síðari
árum, þar sem um það er að ræða, og lax- og silungsgengd í ám og
vötnum hér á að vera auðvelt að stórauka. Ég hef tröllatrú á því, að
þar eigi Fljótamenn mikinn ónotaðan auð. — Nei, ég kvíði ekki
fyrir framtíð Fljótanna og ég er þakklátur fyrir að hafa fengið að
lifa þar svo langan dag.
Maonús H. Gíslason.
o

Prentvillur
í síðasta (13.) hefti Glóðafeykis eru prentvillur nokkrar, en flestar
meinlausar. Sú er einna verst, að þar sem greind eru, á bls. 35, nöfn
skagfirzkra húsmæðra, er sóttu húsmæðraviku í Bifröst, er Olöf á
á Ríp talin Gunnarsdóttir í stað Guðmundsdóttir.
Á bls. 51, neðarlega í annarri málgrein, stendur var fyrir varð:
„Jafnframt varð hann og bæjarfógeti á Sauðárkróki" o. s. frv.
Á bls. 76 neðarlega stendur Skagafjarðardal fyrir Skagafjarðardali,
neðar á sömu síðu þröfnumst fyrir þurfnumst og efst á næstu síðu
var fyrir varð: „Ferðinni varð ekki skotið á frest.“
G. M.