Skírnir - 01.01.1985, Blaðsíða 74
70
GUNNAR HARÐARSON
SKÍRNIR
partis“). íslenskt fornbréfasafn 9, bls. 298 („dextera pars“). Sbr. Ole
Widding: „Fra ordbogens værksted", Opuscula I, Bibliotheca Arna-
magnæana 20, Kaupmannahöfn 1960, athugagrein nr. 4, bls. 344-349.
13 Dublin Ms.L. 4.4., bl.l86v.
14. Jón Þorkelsson: Saga Magnúsarprúða, Kaupmannahöfn 1895, bls 98.
15. W. ogM. Kneale: TheDevelopmentof Logic, Oxford 1962,bls. 298-299.
16. Þess má geta að Heimspekistofnun hefur nú fengið aðgang að ljós-
myndum af handritinu fyrir tilstilli Árnastofnunar.
17. Jón Halldórsson: Biskupasögur I, Reykjavík 1903-1910, bls. 222.
18. Biskupasögur II, bls. 339.
19. Ibid.
20. Biskupasögur II, bls. 339.
21. Biskupasögur I, bls. 226.
22. Biskupasögur II, bls. 341.
23. Jón Helgason: „Bókasafn Brynjólfs biskups“, Árbók Landsbókasafns
íslands, 3.^1. ár, 1946-1947, Reykjavík 1948, bls. 147.
24. Biskupasögurl,bls.229-238.
25. Biskupasögur II, bls. 348.
26. Biskupasögur II, bls. 352.
27. „Bókasafn Brynjólfs biskups", bls. 126.
28. Lbs. 740, 8vo, bls. 4.
29. ÍB 211, 8vo. Borgaraskapur: politica.
30. Skólaræður Sveinbjarnar Egilssonar. Haraldur Sigurðsson sá um
prentun. Reykjavík 1968, bls. 9-21.
31. Grímur Thomsen: íslenskar bókmenntir og heimsskoðun, Andrés
Björnsson gaf út. Reykjavík 1975. „Formáli", bls. 5.
32. Tímarit Hins íslenzka bókmentafjelags, 19. árg. 1898, bls. 65.
33. Sama rit, 18. árg. 1897, bls. 1-29 og 19. árg. 1898, bls. 1-65.
34. Sama rit, 6. árg. 1885, bls. 57-108.
35. Jón Helgason: Hannes Finnsson, Reykjavík 1936, bls. 101.
36. Tómas Sæmundsson: Ferðabók, Reykjavík 1947, bls. 128.
37. Stefnir 6, 1895, bls. 22.
38. J. -M. André: La philosophie a Rome, París 1977, bls. 20-22. Cíceró er þó
haldinn kunnuglegu stolti fyrir hönd móðurmálsins, t.d. í Definibus 1,2-
3.
39. „Platón og Aristóteles“, Tímarit Hins íslenzka bókmentafjelags, 18. árg.
1897, bls. 3. Sbr. Þorsteinn Gylfason: „Að hugsa á íslenzku“, Skírnir
1973, bls. 129-158.
40. Að lítt athuguðu máli virðist þó mega benda á samfellu á 19. öld frá Birni
Gunnlaugssyni til Brynjúlfs frá Minna-Núpi, bæði að því er varðar við-
fangsefni og framsetningarform. Fræðiljóð eru þó ekki óþekkt í bók-
menntum íslendinga, sbr. Hústöflu Jóns Magnússonar o.fl.
41. Þessi skilgreining er byggð á greinargerð í bókinni Hugtök og heiti i bók-
menntafrœði, Reykjavík 1983, sjá „Hefð“, bls. 112.