Sagnir - 01.06.2013, Síða 54

55
þeim. Hins vegar ef við lítum jákvætt
á þetta þá getum við kannski sagt að
hugmyndin sé sú að það eigi að nýta
söguna og menninguna til að hafa ofan
af fyrir ferða mönnum þannig að fólk
sem heimsækir landið geti aflað sér
þekkingar á staðbundinni sögu. Þar með
væri ýtt undir það sem þegar er verið að
gera víða um land. Þú ferð hins vegar
ekkert til new York og segir: „nú ætla
ég að auka virðingu fyrir sögu Íslands.“
Þar eru þó auðvitað ákveðnir snerti-
fletir þar sem hægt væri að nýta sögu-
lega þekkingu og rannsóknir til að auka
áhuga manna á því sem er að gerast.
Þannig að það mætti hugsa
þetta sem ágætt markmið í
menningartengri ferðaþjónustu?
Guðmundur: Hugsanlega. Ég veit
ekki almennilega hvað þeir meina með
þessu. Þannig eru þó auðvitað stefnu-
yfir lýsingar og þess vegna vill maður
ekki vera allt of gagnrýninn í upphafi;
það á eftir að vinna praktíska áætlun upp
úr þessum almennu orðum. Ef maður
útilokar að koma nálægt slíkri stefnu-
mótun fyrir fram þá er maður auðvitað
búinn að koma þessu upp í hendurnar
á öðrum. Það er hægt að vinna með
þetta í ýmsar áttir. Það er ákveðinn tónn
í þessu sem ég myndi ekki skrifa upp á
fyrir fram en það er hins vegar ekkert
sem gerir það að verkum að ég myndi
ekki vera tilbúinn, ef til mín væri leitað,
til að taka þátt.
Ragnheiður: Við treystum því auð-
vitað að þegar farið verður í útfærslu á
þessu atriði í stjórnarsáttmálanum verði
það sagn fræðingar sem sjái um það,
ekki auglýsinga stofur. Frá sagnfræðilegu
sjónar miði er það óásættanlegt því þá
væri ekki verið að byggja á vísindalegri
þekkingu sem ég held að sé andstætt
því sem við viljum vinna eftir í nútíma-
samfélögum.
Guðmundur: Ef við lítum á dæmin
sem við höfum um það hvernig unnið
hefur verið með söguna á opinberum
vett vangi, sérstaklega fyrir 2008, þá
hræða þau. að Íslendingar hafi alltaf
verið frelsis- og frið elskandi þjóð er til
að mynda svolítið absúrd.
Ertu þá að vísa í
ímyndarskýrsluna frá 2008?
Guðmundur: já og einnig skýrslu
sem unnin var fyrir viðskiptaþing
Viðskipta ráðs árið 2006. Þar var sett
fram ákveðin sýn á Íslandssöguna á
hálfri blaðsíðu eða svo til að réttlæta
ákveðna pólitíska stefnu og sú pólitík
átti eftir að leiða til hruns árið 2008. Þar
var því haldið fram að Ísland væri frelsis-
elskandi land og ríkisrekstur væri allur
af hinu illa – og að það væri niðurstaða
Íslandssögunnar. Við verðum að átta
okkur á að sagan er vopn. Þess vegna
er svo mikill misskilningur fólginn í því
að tala um að skrásetja söguna. sagan
er debat, hún er stöðug gagnrýni og
ég held að menn vanmeti hve mikinn
áhuga ferðamenn hafa á því. Þeir hafa
meiri áhuga á að heyra gagnrýna sögu
en að heyra missannar helgisögur.
Ragnheiður: Þegar þú talar um
söguna sem vopn, þá er rétt að minna
á að eitt af aðalatriðunum í rannsóknar-
skýrslunni var ákúra um það hvernig
þessu vopni var misbeitt af valdhöfum í
aðdraganda hrunsins. Það þarf að muna
eftir því þegar kemur að því að útfæra
þessa stefnu í forsætis ráðuneytinu.
Vor2013-A5-288+4bls-BN.indd 55 6/5/2013 5:18:51 PM