Sagnir - 01.06.2013, Side 268

269
sagn fræð ingar hafa haldið hingað til.
Bæði virðist byggingin hafa verið meira
í sam ræmi við önnur evrópsk klaustur
frá þessum tíma en talið hefur verið og
starf semin hefur verið líkari spítala en
þeirri nánast eintómu fræða iðkun sem
talin er hafa átt sér stað í íslenskum
klaustrum.
Í bókinni er rannsókninni lýst ítarlega
og hana prýðir fjöldi ljósmynda af
ýmsum mun um og beinum sem komu
upp og ná kvæmum teikningum af legu
ýmissa hluta auk byggingar innar sjálf rar.
Í formála bókarinnar segir steinunn
frá því að til að byrja með hafi hún
hugsað sér að skrifa bókina í „eins konar
forn leifa skýrslustíl með nákvæmum lýs-
ingum á jarð lögum og samhengi þeirra”
(bls. 8). Hún hafi síðan skipt um skoðun
og ákveðið að skrifa bókina í fyrstu
persónu frá sögn í því skyni að gera bók-
ina að gengi legri fyrir almenning enda
sé sagan og forn leifar sameiginleg eign
allra, ekki bara fræði manna.
Þetta finnst mér heppnast mjög vel.
Oft leið mér eins og ég væri komin í gore-
tex gallann í hnipri með múrskeiðina
að grafa við hlið steinunnar og sums
staðar leið mér meira að segja eins og
ég væri komin alla leið aftur á 16. öld
með bull andi sára sótt því svo vel lýsir
stein unn starfsemi klaustursins og allri
stemning unni sem þar var.
Bókin er augljóslega mikill fengur
fyrir alla sem hafa áhuga á fornleifafræði,
mið öldum og íslenskri sögu. Lesendur
þurfa ekki að vera að sér í kenningum
ian Hodd ers um síðferla hyggju eða
mis mun andi starfi og uppbyggingu
evrópskra munka reglna. Það eina sem
þarf í rauninni er að hafa ein hvern
tíma á ævinni haft brenn andi áhuga á
einhverju. Það skiptir ekki máli hvort
það er Dungeons and dragons, bolla köku-
gerð eða bara að sanka að sér öllu
um sauða söluna til Englands. Ef þú
skilur hver nig það er að hafa mikla ást-
ríðu fyrir ein hverju og nenna að eyða
miklum tíma, fé og fyrirhöfn í eitt hvað
sem kannski fáir eða nokkrir aðrir skilja
þá áttu eftir að hafa mjög gaman að
þessari bók.
Vor2013-A5-288+4bls-BN.indd 269 6/5/2013 5:22:02 PM