Morgunblaðið - 30.07.2015, Blaðsíða 84

84 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 30. JÚLÍ 2015
✝ Katrín ÓlöfBöðvarsdóttir
fæddist í Reykja-
vík 19. nóvember
1980. Hún lést á
krabbameinsdeild
Landspítala 22.
júlí 2015.
Foreldrar Katr-
ínar Ólafar eru
Böðvar Örn Sig-
urjónsson, heimil-
islæknir, f. 27.
apríl 1954, og Gestný K. Kol-
beinsdóttir, þroskaþjálfi, f.
11. september 1955. Bróðir
Katrínar Ólafar er Sigurjón
Örn Böðvarsson, tannlæknir,
f. 16. júní 1986.
Katrín Ólöf giftist Þórólfi
Heiðari Þorsteinssyni, lög-
fræðingi, f. 16. júní 1980. Þau
flutti hún ásamt fjölskyldu
sinni í Holtagerði 15 í Kópa-
vogi. Katrín Ólöf lauk námi
frá Menntaskólanum í Kópa-
vogi árið 2000. Hún lauk
embættisprófi frá Lækna-
deild Háskóla Íslands í febr-
úar 2009. Katrín Ólöf fékk
íslenskt lækningarleyfi árið
2010 og sænskt árið 2012.
Hún var í skipulögðu sér-
fræðinámi í heimilislækn-
ingum í Västerås í Svíþjóð
þegar hún lést, en fjöl-
skyldan hafði búið í Västerås
frá ársbyrjun 2013.
Katrín Ólöf tók þátt í fé-
lagsstörfum fyrir læknanema
á námsárum sínum við HÍ.
Hún var m.a. formaður al-
þjóðanefndar læknanema.
Katrín Ólöf hafði áhuga á
útivist, íþróttum, ljósmyndun
og stangveiði.
Útför Katrínar Ólafar
verður gerð frá Lindakirkju
í Kópavogi í dag, 30. júlí
2015, og hefst athöfnin kl.
15.
opinberuðu trú-
lofun sína þann
20. mars 2007 og
giftu sig þann 4.
apríl 2015. For-
eldrar Þórólfs eru
Þorsteinn H.
Gunnarsson, bú-
fræðikandidat og
fv. bóndi, f. 16.
janúar 1946, og
Inga Þórunn Hall-
dórsdóttir, fv.
skólastjóri, f. 31. júlí 1947.
Börn Katrínar Ólafar og
Þórólfs Heiðars eru: Matthías
Örn, f. 8. nóvember 2007, og
Benedikt Arnór, f. 22. sept-
ember 2011.
Katrín Ólöf ólst upp á
Blönduósi og Västerås í Sví-
þjóð. Eftir grunnskólanám
Okkar hjartkæra Katrín Ólöf
er látin. Að svo ung kona sé far-
in frá okkur er bæði óraunveru-
legt og erfitt að sætta sig við.
Katrín kom inn í fjölskyldu okk-
ar eins og hlýr sunnan þeyr.
Það eru forréttindi að hafa
tengst henni og hennar fólki.
Hún var ekki bara falleg, heldur
bauð hún af sér góðan þokka,
var ævinlega róleg í fasi, hafði
gott skaplyndi, gamansöm, hlý-
leg, yfirveguð og hafði góð áhrif
á alla í nánd við sig. Hún lagði
ævinlega gott til málanna, var
skynsöm, jarðbundin og hafði
góða yfirsýn yfir menn og mál-
efni. Það var notalegt að hafa
hana hjá sér og manni leið vel í
návist hennar.
Þórólfur, yngri sonur okkar,
og Katrín voru unglingar þegar
þau fóru að vera saman, kynnt-
ust í unglingavinnunni í Blöndu-
virkjun og héldu tryggð allar
götur síðan. Þau hófu svo form-
lega sambúð á Eggertsgötunni
eftir stúdentspróf. Þar í sam-
félagi háskólastúdenta var gott
fyrir þau að vera, ungt fólk með
sameiginleg hugðarefni og stutt
í miðborgina með sínu líflega
umhverfi.
Í háskólanum lagði Katrín
stund á læknisfræði. Hún hafði
ákveðið sem lítil stelpa að verða
læknir og það var hennar lífs-
köllun að hlúa að öðrum og
lækna mein bæði á líkama og
sál. Þar fann hún að hennar
sterku hliðar fengu að njóta sín.
Katrín átti líka auðvelt með að
spjalla um daginn og veginn,
hafði jákvæða nærveru og
traustvekjandi málróm, sem auk
faglegrar festu, voru eiginleikar
sem nýttust henni vel í starfi.
Þegar þau höfðu eignast
drengina, Matthías Örn og
Benedikt Arnór, þá var Katrín
komin með nýtt hlutverk sem
hún taldi eitt það mikilvægasta
sem henni hafði hlotnast. Þeir
bræður gátu alltaf hlaupið í
fang mömmu sinnar sem um-
vafði þá hlýju.
Þau Þórólfur deildu mörgum
áhugamálum og var veiði eitt af
þeim. Við fórum í silungsveiði
með þeim og það var gaman að
sjá Katrínu veiða. Þar nýtti hún
sér sömu tækni og í öðru, ná-
kvæmni, innsæi á hvar fiskurinn
héldi sig og einurð að gefast
ekki upp þótt erfitt væri að
landa aflanum.
Litla fjölskyldan lagði land
undir fót snemma árs 2013 en
Katrín hugðist stunda fram-
haldsnám í heimilislækningum.
Til Svíþjóðar hafði hugur henn-
ar alltaf stefnt og svo fór að þau
settust að í Västerås, einungis í
göngufjarlægð frá æskuheimili
Katrínar, en faðir hennar hafði
verið í framhaldsnámi í heim-
ilislækningum þar í bæ. Að
sjaldan falli eplið langt frá eik-
inni hefur aldrei átt betur við en
hér.
Að Katrín skyldi greinast
með krabbamein olli okkur öll-
um miklu hugarangri. Hún sjálf
tók fréttunum af rósemi og hún
fann að hún styrktist við lyfja-
gjafir. Vonin um að hægt væri
að stöðva framgang meinsins
jókst en meinið hafði dreift sér
of víða og tími okkar saman
varð styttri en nokkurn óraði
fyrir. Nú að leiðarlokum finnum
við enn frekar en áður hvað
Katrín var sterkur persónuleiki
og hvað hún hafði mikla útgeisl-
un. Það var dýrmætt að kynn-
ast henni og eiga hana að. Við
minnumst hennar með hlýjum
hug og hún á sér ávallt stað í
hjörtum okkar.
Þorsteinn H. og
Inga Þórunn.
Elsku Katrín.
Mikið er sárt að þurfa að
kveðja þig í dag. Ung, falleg
stúlka sem áttir lífið framund-
an. Þetta er erfitt að skilja. Við
viljum trúa því að þér hafi verið
ætlað annað hlutverk hinum
megin og vitum að það hefur
verið tekið vel á móti þér.
Minningarnar hrannast upp.
Lítil stúlka fædd með bolluk-
innarnar sínar. Stækkaði, dafn-
aði, dugleg og ákveðin. Heim-
sóknir til ykkar á Blönduós, til
Svíþjóðar og í Holtagerðið.
Leikur ykkar frændsystkinanna
hjá Diddu ömmu. Þú kynntist
Tóta þínum og eignaðist gull-
molana þína. Þú fetaðir í fót-
spor pabba og lærðir lækninn.
Fórst í sérnám í heimilislækn-
ingum í Västerås eins og pabbi.
Að frétta að þú værir svona
alvarlega veik var mikil sorg
fyrir fjölskylduna sem stóð þétt
þér við hlið. Við héldum alltaf í
vonina um kraftaverk en sú von
okkar brást. Takk fyrir allt
elsku frænka og Guð geymi þig.
Innilegar samúðarkveðjur til
ykkar elsku bróðir, Gestný, Sig-
urjón, Tóti, Matthías og Bene-
dikt. Minning um yndislega
stúlku lifir í hjörtum okkar.
Helgi, Ragnar, Anna,
Hafdís, Svanhildur og
Ingólfur.
Í dag kveðjum við kæra
frænku okkar sem tekin var frá
okkur alltof snemma. Það er
þyngra en tárum taki að þurfa
þess. Það koma upp margar
spurningar um tilganginn en
það er lítið um svör. Við systk-
inin minnumst Katrínar með
bros á vör og tár á vanga. Sú
yngsta í systkinahópnum okkar,
Helga Margrét, hefur alltaf litið
svo mikið upp til hennar og
ákvað að feta í fótspor hennar
síðasta haust og fara í lækn-
isfræði. Hún var alltaf svo stolt
af Katrínu frænku og það má
segja það sama um okkur öll.
Við vorum svo stolt að eiga
svona klára og flotta frænku
sem rúllaði öllu upp sem hún
tók sér fyrir hendur. Katrín var
með einstaklega góða nærveru
og glettinn og skemmtilegan
húmor.Við frændsystkinin hitt-
umst öll saman síðastliðiðsumar
við mat og drykk. Þar áttum við
yndislega og skemmtilega stund
sem við munum varðveita í
minningu okkar um ókomin ár
og erum við svo þakklát fyrir
það. Elsku hjartans Katrín,
minning þín er ljós í hjörtum
okkar. Hvíl í friði. Þín verður
sárt saknað.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Elsku Tóti, Matthías, Bene-
dikt, Örn, Gestný, Sigurjón og
aðrir aðstandendur, megi guð
veita ykkur styrk og ljóssins
englar vaka yfir ykkur á þess-
um erfiðu tímum.
Elísabet (Ellý), Linda,
Ólafur (Onni) og
Helga Margrét.
Elsku besta frænka.
Mikið er sárt að þurfa að
kveðja þig svona snemma. Þeg-
ar við systur hugsum til baka
koma svo margar góðar minn-
ingar upp í hugann. Þó að þið
hafið oft búið langt frá okkur þá
hittumst við alltaf reglulega og
vorum svo nánar. Við heimsótt-
um ykkur til Svíþjóðar þegar
við vorum litlar og svo er
ógleymanleg Blönduósferðin þar
sem við fengum að fara til ykk-
ar aleinar í rútu. Þú sást til þess
að við borgarbörnin myndum
upplifa alvöru unglinga sveita-
stemningu og okkur fannst það
alveg meiriháttar.
Við eigum ófáar minningar
um hlátrasköll og gleði þegar
við fengum að gista allar saman
uppi hjá ömmu. Það sem stóð
upp úr var þegar amma kom inn
í herbergi til okkar þegar við
hlógum sem mest og sagði okk-
ur að nú þyrftum við að hætta
þessum „rassaköstum“. Þá hlóg-
um við enn meira því að við
túlkuðum þetta orð á allt annan
hátt en amma. Einnig var mjög
vinsælt að klæða sig upp í göm-
ul föt og skó, bæði heima hjá
ömmu og hjá ykkur á Blönduósi
enda eru til margar myndir af
okkur í alls kyns klæðnaði.
Okkur er mjög minnisstætt
þegar við fengum símtal frá þér
þar sem þú varst svo spennt að
fá okkur í Holtagerðið til þín.
Þar fengum við að sjá hinn eina
sanna Tóta sem þú kynntir fyr-
ir okkur sem kærastann þinn.
Okkur fannst þetta hálf kjána-
legt þar sem við vorum svo
ungar enda báðar enn þá í
grunnskóla en þú byrjuð í
menntaskóla. Þið voruð svo ung
og ástfangin og við sjáum fyrir
okkur þar sem þið sitjið í sóf-
anum og haldið utan um hvort
annað. Það sást langar leiðir
hvað þið áttuð vel saman og
hefur Tóti staðið eins og klett-
ur þér við hlið í gegnum súrt
og sætt.
Það var mikið áfall þegar við
fengum fréttir af því hversu al-
varleg veikindi þín voru. Við
héldum alltaf í vonina og vild-
um trúa því að þetta færi allt
vel. Þegar þið komuð heim um
páskana og giftuð ykkur var
svo ánægjulegt að sjá þig í
brúðarkjólnum, uppfulla af
gleði, hamingju og fegurð. Það
var aðdáunarvert að sjá hvað
þú tókst á við veikindin af
miklu hugrekki. Eins og þú
sagðir sjálf þá var þér úthlutað
þessu verkefni en það væri
bara svolítið stórt. Við munum
aldrei gleyma þeirri stundu
þegar við hittum þig síðast. Við
tókum þéttingsfast utan um þig
og sögðum „sjáumst síðar“ en
okkur grunaði ekki að það yrði
í síðasta skipti sem við fengjum
að taka utan um Katrínu okkar.
Elsku Tóti, Matthías, Bene-
dikt, Örn, Gestný og Sigurjón,
megi Guð vernda ykkur og
styrkja í þessari miklu sorg.
Við kveðjum elsku Katrínu með
miklum söknuði. Hún mun allt-
af eiga stóran stað í hjörtum
okkar.
Þínar frænkur,
Eyrún Ósk og Sigrún Ólöf.
Yndislega Katrín okkar hef-
ur verið tekin frá okkur til ann-
arra starfa. Það er erfitt að
skilja hvers vegna það er lagt á
ungt fólk í blóma lífsins að tak-
ast á við illvíg veikindi sem
sigra svo að lokum. Þær eru
óteljandi minningarnar sem við
fjölskyldan eigum um Katrínu,
úr öllum ferðalögunum, heim-
sóknunum á Blönduós, allar
samverustundirnar í Holta-
gerðinu, útskriftirnar, afmælin
og veislurnar sem hafa komið
til vegna ungu drengjanna okk-
ar. Þetta eru minningar sem
við munum alltaf geyma, minn-
ingar sem eru okkur dýrmætar,
samverustundir sem hafa kennt
okkur svo mikið. Alltaf þegar
hugurinn leitar til Katrínar
minnumst við kærrar frænku
sem var alltaf góður vinur, sem
var glöð, jákvæð og veitti öllu
því sem við vorum að gera
mikla athygli. Það var aðdáun-
arvert að fylgjast með
ákveðninni og dugnaðinum hjá
Katrínu og Tóta þegar hún var
í læknanáminu og hann í lög-
fræðinni. Metnaðurinn var það
mikill að maður fylgdist
spenntur með allan tímann
hvernig gengi. Margt gekk á
eins og gefur að skilja en því
var alltaf mætt með æðruleysi
og þau eignuðust gullmolana
tvo, Matthías og Benedikt. Allt
gekk þetta upp þangað til veik-
indin gerðu vart við sig á loka-
metrunum í sérfræðináminu
sem heimilislæknir. Við vissum
alltaf að Katrín yrði góður
heimilislæknir eins og pabbi
hennar. Hún lagði alltaf svo
mikið á sig til að aðstoða aðra
og bar virðingu fyrir skoðunum
annarra enda hafði hún sterkar
skoðanir sjálf. Katrín var náin
og trú öllum þeim sem hún
kynntist og uppskar mikla
væntumþykju frá þeim sem
hana þekktu. Fjölskyldan var
Katrínu allt og mun því vera
stórt skarð ófyllt í Holtagerð-
inu hjá Tóta og strákunum
þeirra Matthíasi og Benedikt
og Gestnýju, Erni og Sigurjóni.
Við munum styðja þau eins og
Katrín Ólöf
Böðvarsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Lýstu henni á leiðum nýjum,
ljúfi Jesú þess ég bið.
Hana umvef anda hlýjum
og okkur veittu styrk og frið.
Þá hefja skal hugann í hæðir
til þín
sem hjálp öllum harmþrungnum
veitir.
Hann lækna mun sárin svo ljós
aftur skín
og loforð um endurfund heitir.
(Ólöf Helgadóttir)
Ólöf (amma) og Hörður.
Elsku frænka.
Við kveðjum þig með
söknuði.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson)
Þín frændsystkini,
Davíð Berg, Inga Lóa,
Magnús Þór og
Sigurjón Emil.
Móðir okkar,
SIGRÍÐUR ÓLAFSDÓTTIR
frá Holtahólum,
Hólabraut 4, Höfn,
lést fimmtudaginn 23. júlí.
Útförin fer fram frá Brunnhólskirkju
laugardaginn 1. ágúst klukkan 13.30.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á hjúkrunarheimilið
Skjólgarð, Höfn.
.
Ólöf Anna Guðmundsdóttir, Einar B. Guðmundsson,
Víðir Guðmundsson, Lucia S. Guðmundsdóttir.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
JÓSAFAT TRYGGVI JÓSAFATSSON
frá Vatnshóli,
Línakradal,
lést 26. júlí á Heilbrigðisstofnuninni á
Hvammstanga. Útförin fer fram frá Hvammstangakirkju
þriðjudaginn 4. ágúst kl. 14.
.
Guðrún Jósafatsdóttir, Magnús Benediktsson,
Stefán Gunnar Jósafatsson, Anna Hjaltalín,
Sigríður Jósafatsdóttir,
Halldór Líndal Jósafatsson, Katarina Borg,
Sigrún Birna Gunnarsdóttir,
afabörn og langafabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN SVANBERGSDÓTTIR,
áður til heimilis á
Skagfirðingabraut 33,
Sauðárkróki,
lést á dvalarheimilinu Hlíð, Akureyri, laugardaginn 25. júlí.
Guðrún verður jarðsungin frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn 8.
ágúst kl. 11.
.
Gísli Ólafsson, Ingibjörg Jónasdóttir,
Óli Ólafsson, Sesselja Einarsdóttir,
Hörður G. Ólafsson, Margrét Sigurðardóttir
og fjölskyldur þeirra.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
AGNAR ÓSKARSSON
rafvélavirki,
Breiðuvík 37,
áður til heimilis á Akureyri,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 28. júlí.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju miðvikudaginn 5. ágúst kl. 13.
.
Þóra Guðjónsdóttir,
Hjördís Agnarsdóttir,
Rannveig Agnarsdóttir, Ólafur Finnbogason,
Tryggvi Agnarsson, Inga Jóna Ævarsdóttir,
Brynja Agnarsdóttir, Guðfinnur Þór Newman,
Lena Haraldsdóttir, Sveinn Reynisson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÚN G. FJELDSTED,
Austurströnd 4,
áður Veghúsastíg 1,
lést fimmtudaginn 23. júlí. Útförin fer fram frá Dómkirkjunni
mánudaginn 10. ágúst kl. 13.
.
Vigdís Fjeldsted, Óttar Snædal Guðmundsson,
Margrét Fjeldsted,
Sigrún Fjeldsted, Geirarður Geirarðsson,
Anna Fjeldsted, Arnaldur Indriðason,
barnabörn og barnabarnabörn.