Þjóðmál - 01.03.2009, Síða 30

28 Þjóðmál VOR 2009 Þjóðmál VETUR 2006 28
frum varpið var afgreitt úr nefndinni mið­
viku daginn 25 . febrúar . Daginn eftir var
það sam þykkt á Alþingi – fyrsta og eina
frumvarpið, þegar þetta er ritað, sem þingið
hefur samþykkt frá minnihlutastjórninni .
Sama dag kvöddu þeir Davíð
Oddsson og Eiríkur Guðnason starfsfólk
Seðlabankans .
Stjórnsýslulög hvað?
Áinnan við hálfum mánuði tókst minni­hlutastjórninni undir forystu Jóhönnu
Sigurðardóttur að hrekja tvo ráðuneytis­
stjóra, þrjá seðlabankastjóra og tvo formenn
banka ráða ríkisbanka úr starfi .
Nánast allur starfstími minnihluta stjórn­
arinnar hefur farið í það að koma þessum
embættismönnum úr starfi og þó einkum
einum þeirra, Davíð Oddssyni .
Það er ljóst að Jóhanna Sigurðardóttir gat
ekki rekið fyrrgreinda embættismenn þar
sem lög um réttindi opinberra starfsmanna
binda hendur hennar, enda fann hún ekki að
störfum þeirra, í æðisgenginni viðleitni sinni
við að koma þeim samt úr starfi . Hún lét
það þó ekki stöðva sig þegar hún var félags­
málaráðherra og vék Sigurjóni Erni Þórssyni
úr starfi for manns stjórnarnefndar um mál­
efni fatl aðra, en 11 . desember sl . féll dómur í
héraðsdómi um skaðabætur sem ríkinu bæri
að greiða manninum þar sem Jóhanna tald ist
hafa brotið gegn stjórn sýslulögum .
Helgi Seljan, dagskrárgerðarmaður hjá
Kastl jósi, ræddi við Jóhönnu mánudaginn 16 .
febrú ar . Jóhanna sagðist una dóminum, þótt
hún væri honum ósamþykk, en úr orðum
hennar mátti lesa að Sigurjón Örn, sem unnið
hafði sér það til saka í augum Jóhönnu að vera
fram sóknarmaður, hefði frekar átt að hætta
þegjandi en að gæta réttar síns .
Einhvern tímann hefði Jóhanna Sig urð­
ardóttir farið upp í pontu Alþingis og heimt­
að afsögn ráðherra af minna tilefni .
Spyrja má hvers vegna Jóhanna og félagar
hennar í minnihlutastjórninni ganga ekki
hreint til verks og segja einfaldlega fyrr­
nefnd um embættismönnum upp störfum .
Ef þeir eru vanhæfir og hafa gerst sekir um
vanrækslu í starfi er hægur vandi að víkja
þeim frá með löglegum hætti . Þeir myndu
síðan leita réttar síns fyrir dómstólunum en
þar stæði minni hlutastjórnin væntanlega
vel að vígi með pottþétt efnisleg rök fyrir
ákvörðunum sínum!
Dýrmætur tími farinn í vaskinn
Nú má vissulega færa rök fyrir því að ráðu neytisstjórar fylgi ráðherrum
bæði inn og út úr ráðuneytunum og sjálfur
tel ég að slíkt megi skoða . Hins vegar
kveða íslensk lög þvert á móti á um að
ráðu neytis stjórn fylgi ráðuneytum og því
ljóst að brott rekstur þeirra Bolla og Baldurs
er eins dæmi . Þá liggur nokkuð ljóst fyrir
að þau Jóhanna og Steingrímur eru ekki
að skapa nýja starfsvenju með því að senda
ráðu neyt is stjóra sína í „leyfi“ heldur er hér
eingöngu um pólitískar hreinsanir að ræða .
Í því árferði sem nú ríkir í efnahagskerfi
þjóðarinnar hefði mátt ætla að þekking og
reynsla Bolla Þórs Bollasonar hefði nýst
forsætisráðherra í bráðabirgðastjórn svo
ekki sé minnst á það samstarf sem hann sem
ráðuneytisstjóri var búinn að mynda við
Alþjóðagjaldeyrissjóðinn . Allt tal Sam fylk­
ingar innar um fagmennsku, gagnsæi, rétt­
læti, heiðarleika og góða stjórnsýsluhætti
er nú fokið út í veður og vind .
Nýju seðlabankalögin eru auðvitað
ekkert nema uppsögn á bankastjórum
bankans . Hvergi kemur fram málefnaleg
gagnrýni á vinnubrögð þeirra heldur er
aðeins þvaðrað um nauðsyn þess að „auka
trúverðugleika Seðlabankans“, bæði hér
heima og ekki síst erlendis .
Það er auðvitað óskiljanlegt hvernig