Morgunblaðið - 12.09.2015, Qupperneq 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 12. SEPTEMBER 2015
„Móðir mín
verkaði fisk hjá
Defensor. Þar
missti hún vatnið.
Var sett upp á vörubíl og ekið á
spítalann. Þá fæddist ég. Komin
til vinnu hjá þeim tveimur dög-
um síðar,“ – sagði Guðmundur.
Bjuggu ellefu á 40 fermetrum
á Bókhlöðustígnum, tveimur
hæðum, og leigðu út frá sér.
Miðbæjarskólinn seldi Daily
Post, Sunday Post á stríðsárun-
um; í sveit á Draghálsi hjá
Beinteini; sendill á Þjóðviljan-
um.
Byrjaði til sjós 16 ára á
kolatogaranum Maí. Svo Surpr-
ise, Bjarni Ólafsson, Austfirð-
Guðmundur
Heimir Pálmason
✝ GuðmundurHeimir Pálma-
son fæddist 26. júlí
1932. Hann lést 5.
apríl 2015. Útför
Guðmundar Heimis
fór fram 20. apríl
2015.
ingur, Júní, Pétur
Halldórsson, Skúli
Magnússon, Hall-
veig Fróðadóttir,
Jón Þorláksson,
Askur, Fylkir,
Hvalfell, Sigurður,
Narfi, Rauðinúpur,
Otur, Guðsteinn,
Snorri Sturluson
og fleiri. Sigldi 120
sinnum. Aldrei á
frökturum. Á dekki
eða í lest; ekki spíssari, í hlýj-
unni niðri í vélarrúmi „hee, hee,
… eins og Hemmi froskur hjá
vini sínum, Sigurjóni“. Tók ekki
skólann, vildi ekki upp í brú.
Pokamaður, á afturhleranum,
ísari, saltari.
Langibar í Aðalstræti. Bebop
á vinýl úr jukeboxinu fyrir
krónu. Krakkarnir eyðilögðu
það. Alræmd búlla togarasjó-
manna. Blandað undir dúknum.
Skellt í lás 1960. „Af hverju
slitnar skyrtan þín svona
þarna,“ – spurði móðir hans,
þegar hún var að þvo. Slitið eft-
ir flöskuna í strengnum.
Hélt að allar mellur væru
ljótar. Þær voru fallegar, elsku-
legar. Prjónuðu. Skakkaloftið
var í Cuxhaven.
Færeyskan háseta tók út af
Akurey. Náðu ekki að bjarga
honum. Klausa um það baka til
í dagblaði. En þegar kerlingin
datt í Bakarabrekkunni og lær-
braut sig, þá var það forsíðu-
frétt í sama blaði! Mátti ekki
gera mikið úr þessu … erfitt að
fá mannskap. Fékk toghlerann
framan í sig. Braut nefið. Hefði
hnakkinn rekizt í líka, þá hefði
allur hausinn brotnað. Ólag
skolaði honum fram undir spil,
braut þrjú rif … „Er ekki allt í
lagi með þig, Gvendur.“ Tæpast
spurning hjá þeim lengur. Slit-
inn togvír, trollið í henglum, vit-
laust veður, 1. stýrimaður á
dekk, strákar og sveitamenn
reknir inn, híft og öskrað. Þá
var Gvendur grandari hægur.
Enginn þekkti dekkið betur.
Var nú 191 cm á hæð og þungur
eftir því. „Skeður svo snöggt.
Slysin gera ekki boð á undan
sér.“ Þetta datt þeim í hug að
segja.
Misserisfrí til „endurhæfing-
ar“ á fullum launum fyrir hver
þrjú ár á sjónum og dagpeninga
ofan á líkt og akademíker í há-
skóla. Nei, hefði þá átt 7,5 ár
inni, þegar hann hætti eftir 45
ár.
Í landi skemmti fólk sér á
hverri helgi. Sjómenn drukku í
inniverunni. Í Hljómskálagarð-
inum varð að passa sig. Stugga
börnum frá. Fyrir sómakærum
borgurum dugði ekki að bera
fyrir sig „hetjur hafsins“ að
koma úr metsölu erlendis, ásak-
aðir rónar, hommar og sem
jafnvel girntust… ?? Borgara-
stéttin ver sig grimmt daglega.
Víst allt bindindismenn á
þessum fjölveiðiskipum núna.
Menn halda ekki plássi annars.
„Hlýtur að vera gaman að vera
til sjós með þeim!“
Fór í land sextugur. Sjá nú
litina betur. Gráminn hvarf.
Átti sinn bíl, íbúð, hvaðeina.
Skuldaði engum. Tvö síðustu
árin var hann á hjúkrunarheim-
ili. Á tvíbýli. Heppinn að hafa
endann við gluggann. Verra
með hinn. Allir gengu í gegn
hjá honum. Starfsfólkið gott.
Vissi þó ekkert, hver hann var.
Svo kvaddi hann einn daginn.
Heiðraður? Nei, … hann var
ekki heiðraður.
Ólafur Grímur Björnsson.
Í dag kveðjum við
kæran vin. Sibbi var
ekki stór og mikil
maður að vexti en
hann var í okkar
huga mikilmenni, lífskúnster og
mikill húmoristi. Sibbi var fróður
maður, það var alveg sama um
hvað var rætt aldrei komstu að
tómum kofanum hjá Sibba, hvort
sem rætt var um íþróttir, stjórn-
mál, menntamál eða listir og
menningu. Sibbi var listakokkur
og naut hann þess að bjóða fólki
heim í mat og drykk og eigum við
fjölskyldan margar ógleymanleg-
ar stundir með honum og fjöl-
skyldu hans af því tilefni og oft
var gripið í spil á eftir. Frá árinu
1998 hafa fjölskyldur okkar
Sigurbjörn
Sveinsson
✝ SigurbjörnSveinsson
fæddist 13. nóv-
ember 1969. Hann
lést 31. ágúst 2015.
Útför hans fór fram
9. september 2015.
skipst á að bjóða í
hádegismat á gaml-
ársdag þar sem sú
hefð komst strax á
að allir þurftu að
fara yfir líðandi ár
og rifja upp eitthvað
markvert sem hafði
gerst á árinu, bæði
eitthvað persónu-
legt og eitthvað
tengt fréttum. Eins
fórum við saman í
ógleymanlega ferð til Tenerife
fyrir nokkrum árum. Sibbi
greindist ungur með erfiðan
sjúkdóm sem að mörgu leyti tak-
markaði lífsgæði hans og ástvina
hans. Sibbi var góður faðir og var
aðdáunarvert að fylgjast með því
hvað hann var duglegur að fylgja
börnum sínum eftir í þeim verk-
efnum sem þau tóku sér fyrir
hendur þrátt fyrir að það reynd-
ist honum erfitt, en alltaf var
hann jafn rólegur og yfirvegaður
með bros á vör. Megi minning þín
lifa um ókomin ár.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Guð geymi þig, kæri Sibbi.
Aðalgeir (Alli), Fanney,
Hildur Ýrr og Hugrún Eir.
Elsku Sibbi.
Að fá að læra með þér á Hótel
KEA og fá að vinna hjá þér á
Greifanum kenndi mér margt.
Jákvæðari mann er ekki hægt að
hitta og aldrei heyrði ég þig
kvarta yfir veikindum sem komu
að þér seinni ár. Að koma heim á
Eyrina var alltaf gott og tilhlökk-
un að hitta þig og okkar KEA-
vini. Kokkur varstu þótt þú hefð-
ir lært þjóninn; húmorinn og
humarinn klikkaði ekki ásamt
lambinu þegar Sibbi var með
svuntuna og brosti sínu blíðasta
með rauðvínsglas í hendi. Enda
eðalmaður. Eins og þú orðaðir
það.
Elsku Svala, Karen, Ívar,
Sveinn og aðrir aðstandendur,
minningin lifir.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Kveðja frá Ameríku,
Anna Margrét
Svavarsdóttir.
Okkur langar að minnast vinar
okkar og bekkjarbróður úr
grunnskóla, Sigurbjörns Sveins-
sonar, eða Sibba eins og hann var
alltaf kallaður.
Sibbi var einstakur maður.
Hann sá alla tíð skemmtilegar
hliðar á málum og frá honum
stafaði hressileika og hlýju.
Hann var duglegur að hafa
samband og fremstur í flokki við
að halda utan um það að árgang-
urinn hittist á tímamótum.
Nú er stórt skarð höggvið í
raðir okkar skólasystkinanna en
víst er að minninginn um góðan
og traustan vin mun lifa um
ókomna tíð.
Við vottum afkomendum og
aðstandendum Sibba okkar
dýpstu samúð.
Fyrir hönd árgangs ’69
Stórutjarnaskóla,
Steinunn Harpa.
Harpa Heimisdóttir
Útfararstjóri
Hrafnhildur Scheving
Útfararþjónusta
Kirkjulundur 19  210 Garðabær
sími 842 0204  www.harpautfor.is
www.uth.is -uth@uth.is Stapahrauni 5, Hfj. - Sími 565 9775
Frímann
s: 897 2468
Hálfdán
s: 898 5765
Ólöf
s: 898 3075
ÚTFARARÞJÓNUSTA
HAFNAFJARÐAR
FRÍMANN & HÁLFDÁN
ÚTFARARÞJÓNUSTA
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
MEÐ VIRÐINGU
OG KÆRLEIK Í 66 ÁR
Útfarar- og lögfræðiþjónusta
www.útför.is
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við
fráfall og útför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
KRISTRÚNAR JÓNSDÓTTUR,
Skipholti.
.
Elín S. Guðmundsdóttir, Brynjólfur Grétarsson,
Jón K. Guðmundsson, S. Lilja Smáradóttir,
Bjarni V. Guðmundsson, Gyða Björk Björnsdóttir,
Guðrún Guðmundsdóttir, Pétur Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Alúðarþakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
okkar ástkæra
JÓNATANS EINARSSONAR
frá Bolungarvík.
.
Sigrún Óskarsdóttir,
Einar Jónatansson, Guðrún B. Magnúsdóttir,
Ester Jónatansdóttir, Guðmundur Ólafsson,
Kristján Jónatansson, Þorbjörg Magnúsdóttir,
Elías Jónatansson, Kristín G. Gunnarsdóttir,
Heimir Salvar Jónatansson,
Karl Garðarsson,
Sigríður Anna Garðarsdóttir, Þórarinn Guðjónsson,
Harpa Norðdahl,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir samúð, hlýhug og
kærleika við andlát og útför okkar ástkæra
föður, tengdaföður, afa og langafa,
SÆMUNDAR ÓSKARSSONAR,
prófessors og rafmagnsverkfræðings.
.
Óskar Sæmundsson Arnheiður E. Sigurðardóttir
Stefán Sæmundsson
Örn Sæmundsson Valery Belinda Sæmundsson
Steinunn Sæmundsdóttir Hans Óskar Isebarn
Ása Hrönn Sæmundsdóttir Guðmundur Guðmundsson
barnabörn og barnabarnabörn
Kveðja frá
Rótarýklúbbi
Kópavogs
Í dag minnumst
við með söknuði félaga okkar í
Rótarýklúbbi Kópavogs, Páls
Magnússonar. Hann gekk til liðs
við klúbbinn fyrir fimm árum síð-
an og rækti öll þau störf sem
honum voru falin innan klúbbsins
af mikilli alúð og trúmennsku.
Hann var ljúfur maður sem
mætti vel á fundi með bros á vör
og hlýja nærveru sem orsakaði
það að öllum leið vel í návist hans
og lagði hann gott eitt til mála.
Okkur félögum hans var mjög
brugðið er við fréttum skyndilegt
fráfall hans, sem hafði verið svo
virkur félagi allt fram á síðasta
dag. Við minnumst hans því með
mikilli hlýju og þökkum honum
traust og góð kynni og vottum
eiginkonu hans, Jóhönnu Rögn-
valdsdóttur, sonum þeirra og
Páll Magnússon
✝ Páll Magn-ússon fæddist
24. júlí 1944. Hann
varð bráðkvaddur
30. ágúst 2015. Út-
för Páls fór fram 9.
september 2015.
fjölskyldunni allri
okkar innilegustu
samúð.
Blessuð sé minn-
ing Páls Magnús-
sonar.
F.h. Rótarý-
klúbbs Kópavogs,
Bryndís Hagan
Torfadóttir,
forseti.
Það var mikil sorgarfrétt að
heyra af fráfalli Páls Magnússon-
ar langt fyrir aldur fram. Við Páll
kynntumst fyrst er ég var verk-
fræðinemi hjá Landsvirkjun árið
1972, en þá starfaði hann sem
vélfræðingur í Búrfellsstöð. Að
reka Búrfellsstöð á þessum árum
var ansi vandasamt verkefni með
tíð ísavandamál í Þjórsá, álverið í
Straumsvík búið að vera starf-
andi í nokkur ár og tíðar trufl-
anir á flutningslínunum frá Búr-
fellsstöð til
höfuðborgarsvæðisins.
Það reyndi afar mikið á Pál og
aðra starfsmenn stöðvarinnar á
þessum tímum og var það mér og
öðrum sem fengu að fylgjast með
starfseminni á Þjórsársvæðinu á
þessum tíma mikill lærdómur
sem jók víðsýni manns á rekstri
raforkukerfa til mikilla muna.
Áhugi minn á að læra raforku-
verkfræði jókst vegna þessa og
að takast á við það áhugaverða
verkefni að vinna að uppbygg-
ingu raforkukerfisins á Íslandi.
Það var afar fróðlegt að sitja í
stjórnherberginu í Búrfellsstöð á
þessum tímum og fylgjast með
Páli og öðrum félögum hans tak-
ast á við vandamál líðandi stund-
ar og fórst honum það afar vel úr
hendi. Hann hafði þá eiginleika
sem þurfti til að takast á við hin
erfiðustu verkefni, hélt alltaf ró
sinni og tók yfirvegaðar ákvarð-
anir þegar þurfti og var því einn
þeirra sem á þessum tímum sá til
þess að ljósin slokknuðu ekki þó
mikið gengi á.
Árið 1992 varð ég yfirmaður
hans og var það þar til að hann
hætti störfum hjá Landsneti fyr-
ir nokkrum árum eftir afar far-
sælt starf. Sem yfirmaður hans
hitti ég hann nærri daglega og
fann því enn betur en áður hve
öflugur starfsmaður hann var.
Hann starfaði í stjórnstöð
Landsvirkjunar alllengi og flutt-
ist síðan yfir til Landsnets, þar
sem hann vann í stjórnstöð
Landsnets þar til hann lét af
störfum. Var mikil eftirsjá að
Páli Magnússyni, þeim mæta
starfsfélaga. Hann gerði vinnu-
staðinn okkar betri með fram-
komu sinni og jákvæðu hugar-
fari.
Það mætti skrifa langt mál um
góða kosti Páls Magnússonar, en
ég kýs að taka það allt saman í
eftirfarandi: Hann var einfald-
lega frábær starfsfélagi sem
lagði alltaf sitt af mörkum og ein-
faldlega einstaklega góður mað-
ur svo eftir var tekið.
Samúðarkveðjur sendi ég
konu hans, sonum og fjölskyld-
um þeirra.
Þórður Guðmundsson.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Minningargreinar