Félagsbréf - 01.09.1964, Síða 27

ar höfundur þorpsbúum öllum og við-
brögðum þeirra við þessu uppátæki
Dollyar; þar birtast ýmsar spaugileg-
ar persónur, hóflega ýktar, eins og t.d.
rakarinn, sem jafnframt er fréttablað
þorpsins og Ida, trúaða konan sem
þjónað hefur guði dyggilega og alið
bonum 15 börn. Trú hennar er höndl-
uð af kiljanskri hæðni.
Heilsteyptasta persónan er Dolly,
barnaleg og hugljúf sál, sem aldrei
kvíðir morgundeginum. En hún þekkir
1 sjón andlit frostsins og lieyrir rödd
vmdsins og grassins. Andstæða henn-
ar, Verena, 'hin raunsæja og kaldlynda
bauj)kona, er ekki eins minnisstæð. Ef
td vill nær Capote hér hæst í list
sinni; hann hefur öðlazt fágaðan og
inargslunginn stíl; hann ræður bæði
yfir gamansömum og lýriskum tón;
bann er og ágætur mannþekkjari.
Skarpir eru þeir drættir sem hann
dregur manninn í náttúrunni. Minna
I>a*r myndir á málverk naivistans
°S tollvarffarins Kousseau. Og sjálf er
sagan rómantísk: þrá borgarans til
losna úr viðjum hversdagsins og
bfa óbrotnu lífi frumbyggjans.
Truman Capote hefur auk þessara
sbáldsagna sent frá sér smásagnasafn,
‘d Tree oj Ni'ght (1949), ritgerðir og
ferðapistla, Local Colour (1950). Síð-
nsta bók hans er Breakfasl at Tiffany’s
(1957), ein nóveletta og þrjár smá-
sögur. Þaðan er tekin smásagan,
Demantsgítar. Auk þessa hefur Capote
snúið The Grass Harp í leikrit, sem
sýnt var á Broadway, og ritað hefur
hann söngleik, The House of Flowers.
Hann hefur og samið kvikmyndahand-
rit.
Eftir tvær fyrstu bækurnar bundu
menn miklar vonir við Capote. En hann
brást þeim. Ef til vill er orsakanna
að leita í vinnu hans fyrir kvikmynda-
iðnaðinn. Síðasta bók hans, Breakfast
at Tiffany’s er ekki nema svipur hjá
sjón miðað við fyrri bækurnar. I sam-
nefndri sögu í þeirri bók lýsir hann
smástirninu Holiday Golightly í voða-
borginni New York. Sagan er rituð
af mikilli tækni, en er yfirborðsleg og
viðfangsefnið síður en svo nýstár-
legt. Rödd höfundar er orðin annar-
leg í andkannalegum sölum.
Truman Capote er kannski ekki
meðal athyglisverðustu rithöfunda af
yngri kynslóðinni í Bandaríkjunum nú
á dögum. Engu að síður eru verk hans
fyllilega þess virði að íslenzkir les-
endur viti af þeim. Verk, a.m.k. skáld-
sögur, Truman Capote eru róman-
tísk; honum fellur bezt að lýsa sér-
kennilegu og úrkynjuðu fólki, ættuðu
frá Suðurríkjunum eins og hann sjálf-
ur. Styrkur hans er persónusköpun,
fágaður stíll, myndvísi og næmt auga
fyrir hjákátlegu skopi.
FÉLAGSBRÉF 23