Félagsbréf - 01.10.1965, Qupperneq 35

ur verið reist stór og hagkvæm bók-
hlaða, og hafin er smið'i mikils bóka-
safnshúss á Akureyri. Bókasöfnin í
Keflavík og í Kópavogi búa við all-
góðan húsakost, sem ekki er þó lil
frambúðar, og bókasafnið í Neskaup-
stað hefur fengið rúmgott og hent-
ugt húsnæði í nýju félagsheimili. Bæjar-
og héraðsbókasafnið á Sauðárkróki á
hús, sem orðið er of lítið, en í vor
var þar hafin smíði nýtízkulegrar
bókhlöðu — og sama er í ráði á Akra-
nesi, þar sem safnið hefur Imið um
Iangt árabil við ófæran húsakost. Söfn-
in á ísafirði og í Vestmannaeyjum hafa
verið mikið notuð og haft betri húsakost
en mörg önnur, en nú er hann á báð-
um stöðum orðinn of lítill og er auk
þess engan veginn hagkvæmur. Amts-
bókasafnið á Seyðisfirði er í afleit-
um húsakynnum, en nú mun það fá all-
rúmgott húsnæði í félagsheimili, sem
er í smíðum.
011 héraðsbókasöfnin og mörg af
bókasöfnum bæjanna þurfa mjög að
auka og bæta þann bókakost, sem nú
er í eigu þeirra. Velflest vantar þau
margt íslenzkra merkisrita frá fyrri
timum — og sum eiga ekkert af bók-
um á erlendum málum. Ur þessu verð-
ur nú reynt að bæta, eftir því sem
efni standa til, freistað að sæ!a færi
um kauj) á íslenzkum ritum, sem ekki
fást í bókabúðum, og keyptar erlendar
bækur, fagrar bókmenntir og fræðibæk-
ur — meðal annars handbækur og
ba>kur, sem veita fræðslu um atvinnu-
b’f og tækni.
Á rekstri sveitarbókasafnanna flestra
er mikil vandhæfni. Aðeins fá þeirra
hafa reynzt fær um að koma sér upp
sómasamlegu húsnæði, en allur þorr-
inn kominn upp á náðir einhvers hús-
eiganda, sem hefur áhuga á starfi
þeirra. Svo hafa þau þá stundum misst
í einu bæði húsnæðið og bókavörðinn
og átt einskis úrkosta. Þannig liafa sum
þeirra orðið starfslaus — stundum ár-
um saman, án þess að hrepparnir hafi
reynzt færir um úrbót. Þá veldur því
fámenni margra sveita, að fjárráð safn-
anna ern svo lítil, að ekki er unnt að
kaupa nema 10 — 20 bækur af öllum
þeim fjölda islenzkra bóka, sem út kem-
ur. Víða er samgöngum þannig komið,
að héraðsbókasöfnin liafa aðstöðu til
að rækja betur en sveitarbókasöfn hlut-
verk slíkra safna í bókasafnshverfinu.
Ef sá háttur væri tekinn upp og starf-
semin rækilega skipulögð, mundi hér-
aðsbókasafnið eflast mun meira en ella
og j)jónustan við sveitirnar verða stór-
um fullkomnari og hagkvæmari. Sveitar-
bókasöfnin halda þó fast í réttindi sín
til vals á bókum, en víða mætti taka upp
þann hátt, þar sem þeim er vandi á
höndum um hókageymslu, að senda
hinn gamla bókakost allan lil héraðs-
bókasafnsins -— og síðan j)ær bækur,
sem árlega væru keyptar, J)egar ])ær
hefðu verið tvo vetur til afnota í sveit-
inni.
Uni val bóka í sveitarbókasöfn fer
auðvitað ýmsu fram, en yfirleitt er það
mjög skynsamlegt, og víst er um það,
að ég hef oftar séð ástæðu til að skrifa
fÉlagsbrÉF 27