Stjórnartíðindi fyrir Ísland: C-deild - 01.12.1893, Qupperneq 49

Stjórnartíðindi 1893 C. 12.
45
og Norður- og Austuramtið (3,1 p. c.) en næstu 20 ár þar á undan, 1840—1860 var röðin
þvert á móti: Norður- og Austuramtið c. 22. p. c., Vesturamtið c. 16. p. c. og Suður-
amtið c. 12. p. c. Sje loks litið á þrjá síðustu áratugi, hefur bæði 1860—1870 og 1870
1880 verið fjölgun í öllum ömtunum, þótt misjöfn hafi verið. Fjölgunin í Suðuramtinu
var þannig 8,3 og 5,7 p. c., í Vesturamtinu 0,2 og 7,2 p. c, en í Norður og Austuramtinu
að eins 3,0 og 0,1 p. c. nefnda áratugi. Af þessu virðist yfir höfuð mega ráða, að fjölgunin
sje jafnari í Suðuramtinu, heldur en í hinum ömtunum, því í þessu amti hefur fjölgunin
minnkað jafnt og þjett síðan 1860 þangað til nú, án þess þó að fólksfækkun hafi orðið
eins og í hinum ömtunum síðasta áratug.
Að því er snertir hinar átján sf/slur á Islandi eru fjölgunarhlutföllin mjög misjöfn.
Á árunum 1880—1890 hefur fólksfjöldinn í Gullbringu- og Kjósarsýslu (Kjalarnesþingum)
í Stiðuramtinu aukizt um ekki minna en 24,7 p. c. og er það einkum Keykjavík að þakka,
því að þar hefur fólksfjöldinn aukizt um freklega 50 af hundraði. Sje Reykjavík sleppt
hefur fólkií sýslunni sjálfri fjölgað liðlega um 12 p. c. — Aptur á móti hefur fólksfjöldinn í
Kangárvallasýslu innan sama amts minnkað um 11. p. c. — I Vesturamtinu hefur fólks-
fjöldinn í Isafjarðarsýslu aukizt um 8,7 p. c., en þetta stafar mestmegnis af Kyrarhreppi,
þar er kaupstaðurinn Isafjörður liggur, því að fólksfjöldinn þar hefur á þessum 10 árum
aukizt um freklega 60 p. c. og af því hefur leitt, að í allri þeirri sókn hefur fjölgað um
30 p. c. En sje hún ekki meðtalin er fjölgunin í sýslunni að eins 3 p. c. I Vestur-
amtinu stendur Dalasýsla lægst; þar hefur fækkað um 18,8 p. c.
I Norður- og ^ÍMSÍMramtinu hefur fjölgað í Suður Múlasýslu um 11,6 p. c. og er
það eingöngu að þakka fjórum sóknum (Fjarðar-, Hólma-, Kolfreyjustaðar og Stöðvar-
sóknum eða Mjóafirði, Reyðarfirði (Eskifirði), Fáskrúðsfirði og Stöðvarfirði). Aptur á móti
hefur fækkað í Húnavatnssýslu um 25 af liundraði, og skiptist fækkun þessi nokkurn
veginu jafnt niður á þær 20 sóknir, sem í sýslunni eru. Að eins í einni sókninni (Svína-
vatnssókn) er ofurlítil fjölgun, og er hún að því leyti undantekning. 1 Eyjafjarðarsýslu,
sem hefur 4,4 p. c. fjölgun, liggur kaupstaðurinn Akureyri, en þar hefur íbúatölu fjölgað
um liðlega 10y», I kaupstöðunum þremur, voru 1890 :
Fjölgun frá 1880
í Reykjavík 3886 íbúar ... c. 50 p. c.
Á ísafirði 839 íbúar .... c. 62 p. c.
A Akureyri 602 íbúar .... c. 10 p. c.
Sje litið á allar 18 sýslurnar í einu lagi, sjest, að fólkinu hefur fjölgað í 8 sýslum
(3 í Suðuramtinu, 2 í Vesturamtinu og 3 í Norður- og Austuramtinu); mest er fjölgunin
í Gullbringu- og Kjósarsýslu (að Reykjavík meðtaldri), 24,7 p. c., minnst í Norður-Múla-
sýslu (0,2 p. ct).
í hinum sýslunum 10 héfur fœkkað, mest í Húnavatnssýslu (24,9 p. c.) minnst í
Borgarfjarðarsýslu (1,4 p. c.). I ýmsum af þeim sýslum, þar er mest fækkaði 1880—1890,
hafði fólkinu íjölgað talsvert næsta undanfarinn áratug. þetta á einkum við um Stranda-
sýslu (nú -í- 15,4 p. c., áður + 12,6 p. c.), Dalasýslu (nú -r- 18,8, áður + 7,6 p. c.),
Húuavatnssýslu (nú -r- 24,9 p. c., áður + 2,5 p. c.) og Mýrasýslu (nú -s- 17,3, áður +
7.5 p. c.). Aptur á móti hafði fólkinu i Vestmannaeyjasýslu árin 1870—1880 fækkað um
2.5 p. c., en nú frá 1880—1890 fjölgað um 1,4 p. c. Mest apturför er í Snæfellsness- og
Hnappadalssj'slu, því að þar hefur fólkinu allt af verið að fækka meira og meira síðan
1840, (1840—1880 um 8,0 p. c., 1860—1870: 2,3 p.c.; 1870—1880: 3,7 p. c. og
1880—1890: 15,3 p. c.). í Norður-Múlasýslu hefur fólkinu að vísu verið að fækka árin