Morgunblaðið - 22.10.2015, Blaðsíða 71

töm. Hann þurfti ekki að hækka
róminn til að koma sínu fram,
þvert á móti nánast hvarf per-
sóna hans sjónum; verkefnið og
lausnir þess skiptu hann meira
máli. Hann sameinaði vel að vera
fagmaður og félagi.
Við starfsfólk Samgöngustofu
kveðjum góðan vin. Mörg hver
unnum við með honum, lærðum
af honum og öll nutum við alúðar
hans við að stíga fyrstu skrefin
hjá sameinaðri stofnun.
Sóley og fjölskyldan stóðu
sem klettur með Pétri í veikind-
um hans og samúð okkar er hjá
þeim með vissu um að Pétur hef-
ur nú fengið hvíld á góðum stað
eftir erfið veikindi undanfarinna
ára.
Blessuð sé minning góðs
drengs.
Þórólfur Árnason.
Ég fór að læra vélaverkfræði
1974. Fyrsta verkfræðigreinin
hét Rekstrarfræði 1 og kennar-
inn var Pétur K. Maack. Ég vissi
að hann var bróðir Gunnars vin-
ar míns úr menntaskóla, og alveg
rosalega klár.
Síðan er liðin ein starfsævi,
með sigrum og ósigrum og
hversdagsleika þar á milli.
Þegar ég horfi til baka kemur
í ljós hvað Pétur hefur haft mikil
áhrif á líf mitt. Hann kenndi
samt fræði sem ég gerði ekki að
mínum. Engu að síður er mér
ljóst að það sem ég lærði hjá
Pétri hefur haft veruleg áhrif á
líf mitt.
Hlutverk háskólakennarans
er ekki bara að flytja fyrirlestra,
láta reikna heimadæmi upp úr
kennslubókinni og birta virðu-
legar greinar í alþjóðlegum rit-
rýndum tímaritum. Það er einnig
að vera vera fyrirmynd, vekja til
umhugsunar og gera „einföld“
mál flókin. „Ef eitthvað er svo
augljóst að það þarf ekki að ræða
það, þá er það venjulega rangt“,
einfalda svarið er venjulega vit-
laust.
Hjá Pétri lærði ég þá visku að
taka aldrei við spurningu á blaði
án þess að snúa blaðinu við og
líta á bakhliðina. Kannski er
spurningin vitlaus jafnvel þótt
svarið sé 42.
Síðar vorum við samkennarar
við Véla- og iðnaðarverkfræði-
skor Háskóla Íslands. Þar var
góður andi og sambandið við
nemendurna var gott. Pétur
dreif hvert verkefnið eftir annað
áfram og hvatti nemendurna til
dáða, jafnt til frekara náms og til
stofnunar fyrirtækja. „Never
push when you can pull“ – ef það
er gaman hjá nemendunum, þá
munu þeir vinna betur.
Við kennararnir leigðum sam-
an sumarbústaði eina helgi á
hverju hausti. Pétur stóð þar fyr-
ir viðfangsefnum fyrir yngri kyn-
slóðina – ratleik um hóla og hæð-
ir, og leiksýningu unga fólksins –
þ.e.a.s. þeirra sem höfðu aldur til
að ganga nokkurn veginn
óstuddir.
Hann hafði metnað fyrir hönd
skólans og nemendanna. Þarna
vann hann verkefni sem hafa
haft áhrif á þjóðfélagið, mörg
þeirra tengd innleiðingu nýrra
aðferða í gæðastjórnun. Og alltaf
var einhver nemandi Péturs að
gera góða hluti og með í verk-
efnum til framfara fyrir vísindin,
atvinnulíf og þjóðfélag – með
Pétur sem könguló í miðjum
vefnum.
Pétur skipti um vettvang og
fór að vinna að flugmálum. Það
er gæðastjórnun sem veldur því
að við getum sest upp í flugvél
áhyggjulaus um líf okkar og ör-
yggi. Og þar voru næg verkefni,
orkuboltinn hélt áfram að sinna
metnaðarfullum verkefnum,
bæði innanlands og á alþjóða-
vettvangi.
Síðustu árin höfum við hist
reglulega á sinfóníutónleikum.
Þá höfum við Pétur, Björk og
Sóley setið saman eftir tónleika
og krufið lífsgátuna til mergjar,
ekkert mannlegt hefur verið
okkur óviðkomandi í þeim grein-
ingum, hvorki menn né málefni.
Við erum svo mörg sem höfum
lært hjá Pétri eða lært af Pétri.
Hann hefur verið leiðtoginn,
fyrirmyndin, mentorinn sem
víkkar sjóndeildarhringinn og
opnar hugann.
Hinn sanni prófessor sem
spyr spurninga án þess að vera
með einfalt svar á vörunum,
menntar fremur en kennir.
Ég er þakklátur fyrir að hafa
lent í þessum stóra hópi, þakk-
látur fyrir að hafa fengið að
vinna með Pétri og þakklátur
fyrir að hafa átt hann að vini.
Takk fyrir allt, Pétur.
Páll Valdimarsson.
Fallinn er frá góður félagi,
Pétur K. Maack, tæplega sjötug-
ur að aldri, eftir erfiða baráttu
við sjúkdóm.
Undirritaður kynntist Pétri
fyrst er við sátum saman í nefnd
á vegum háskólaráðs sem m.a.
hafði það hlutverk að koma á fót
og sjá um úthlutun úr Tækja-
kaupasjóði Háskóla íslands. Pét-
ur stýrði nefndinni og mér er
minnisstætt hve snöfurlega og
fagmannlega hann tók á málum.
Tillögur hans voru skýrar og af-
dráttarlausar og umfram allt
óvilhallar í öllu og vinnan gekk
vel og vandræðalaust. Vonandi
höfum við sem með honum vor-
um lært af þessum vinnubrögð-
um.
En lengst urðu þó kynni okkar
á vettvangi Íþróttahússins þar
sem starfsmenn skólans hafa um
áratuga skeið komið saman til að
iðka líkamsrækt og leika blak,
auk samfunda í gufubaði hússins
í vikulok. Á þeim vettvangi er
margt rætt og stundum haft á
orði að ekkert mál megi útkljá
innan skólans nema fullrætt hafi
verið í gufubaðinu.
Pétur var einn staðfastasti
meðlimur þessa hóps. Hann var
vel á sig kominn, léttur og lipur
og flinkur leikmaður í okkar
íþrótt. Honum var annt um að
við tileinkuðum okkur góða leik-
tækni og lékum af alvöru en ekki
með hangandi hendi. Átti til að
orða ábendingar þar að lútandi
en ávallt af kurteisi og góðum
hug. Í viðræðum var hann ein-
beittur og rökfastur og líklegur
til að varpa ljósi á mál með
ábendingum um ný sjónarhorn.
Um margra ára skeið glímdi
hann við erfiðan sjúkdóm og
sýndi þá af sér þolgæði og karl-
mennsku svo sem fáum er gefið.
Gegnum það langa ferli hélt
hann ótrauður áfram og þolgæði
hans og þrautseigja vakti undrun
og aðdáun þeirra sem fylgdust
með. Þó að stundum slægi í bak-
seglin vegna sjúkdóms og erfiðra
lyfjagjafa var hann ávallt kominn
aftur til leiks eftir fáeina daga
eins og ekkert hefði í skorist.
Slíkir menn eru öðrum góð fyr-
irmynd. Hans verður mjög sakn-
að meðal okkar félaga.
Sóleyju konu hans og fjöl-
skyldu sendi ég samúðarkveðjur.
Hörður Filippusson.
Kveðja frá Verkfræðinga-
félagi Íslands
Með Pétri K. Maack er fallinn
frá fjölhæfur verkfræðingur,
góður félagi og liðsmaður í Verk-
fræðingafélagi Íslands.
Pétur lauk fyrrihlutaprófi í
vélaverkfræði frá Háskóla Ís-
lands árið 1968, Civ. Ing. prófi
frá DTH í Danmörku 1971 og
doktorsprófi frá sama skóla
1975. Starfsferill hans var fjöl-
breyttur og farsæll. Hann starf-
aði um langt skeið sem dósent og
prófessor í verkfræði við Há-
skóla Íslands.
Þar átti undirritaður þess kost
að njóta kennslu Péturs og minn-
ist ég hans sem góðs kennara
sem lét sér annt um nemendur
sína.
Pétur átti stóran þátt í að
byggja upp kennslu í iðnaðar-
verkfræði við Háskóla Íslands.
Hann vann ötullega að því að
tengja saman kennslu og þarfir
atvinnulífsins með því að innleiða
nútíma stjórnunarhætti og var
frumkvöðull á sviði gæðastjórn-
unar.
Pétur gegndi margháttuðum
trúnaðarstörfum fyrir Verkfræð-
ingafélag Íslands. Hann sat í
stjórn félagsins árin 1985-87 og
var formaður 1986-87. Hann
starfaði í Menntamálanefnd VFÍ
um árabil. Heiðursmerki VFÍ
hlaut Pétur aldamótaárið 2000
fyrir störf sín og framlag á sviði
verkfræði.
Við minnumst Péturs K.
Maack með hlýju og vottum fjöl-
skyldu og aðstandendum inni-
lega samúð.
Kristinn Andersen,
formaður VFÍ.
Leiðir okkar Péturs lágu fyrst
saman í Kaupmannahöfn haustið
1970, er hann var þangað kominn
í hópi vaskra sveina til að halda
áfram námi í vélaverkfræði við
danska tækniháskólann, DTU.
Var ég þá starfandi sem lektor
við byggingarverkfræðideild
skólans og átti mikil samskipti
við þennan káta og hressilega
flokk íslenzkra stúdenta, en
margir þeirra sóttu tíma í nám-
skeiðum mínum. Nokkrum árum
síðar hittumst við svo aftur í
verkfræðideild Háskóla Íslands,
en Pétur var ráðinn dósent við
vélaverkfræðiskor hennar fljót-
lega eftir að hafa lokið doktors-
prófi frá DTU 1975. Störfuðum
við þar saman næstu áratugina
og hittumst nær daglega á kaffi-
stofunni til að ræða landsins
gagn og nauðsynjar. Ekki þarf
að fjölyrða um hæfileika Péturs,
því að glæstur starfsferill hans
segir allt sem segja þarf. Meira
um vert er vinátta hans og fé-
lagsskapur gegnum tíðina. Við
hittumst meðal annars nokkrum
sinnum ásamt mökum okkar í
Florida á árunum eftir 2000,
þegar við vorum staddir þar á
sama tíma. Pétur sá þá um grill-
ið, enda meistari á því sviði. Það
voru ánægjulegar stundir sem
aldrei gleymast. Hæst ber þó
samveru okkar í Menningar-
félagi Háskólans. Þar hittumst
við reglulega í vikulegum leik-
fimistímum og gufubaðinu á
föstudögum. Pétur var mikill
íþróttamaður og ákafur liðsmað-
ur í blakinu, sem við stunduðum
af miklu kappi. Fengum við orð í
eyra ef honum þótti við vera
staðir og linkulegir í leiknum.
Við félagar hans fylgdumst með
baráttu hans við hinn illvæga
sjúkdóm sem nú hefur lagt hann
að velli. Dáðumst við að þreki
hans, hugarró og æðruleysi. Ný-
kominn úr erfiðri lyfjameðferð
kom hann í leikfimina eins og
ekkert hefði í skorizt og ham-
aðist í blakinu sem aldrei fyrr.
Þannig var Pétur. Við félagar
hans kveðjum nú góðan vin og
sendum jafnframt hugheilar
samúðarkveðjur til Sóleyjar og
dætranna. Þórður Jóhannesson,
eitt af hirðskáldum Menningar-
félagsins, sendir þetta kvæði
fyrir hönd okkar allra.
Mér býr harmur í huga
horfinn er Pétur af sviði.
Engin dáð mátti duga
og dreng góðum verða að liði.
Nú er skarð fyrir skildi
skeleggur braut er á farinn.
Stranga háði hann hildi
hugdjarfur, víða þó marinn.
Laus við þrautina þunga
hann þenur út vængi og flýgur.
Fjarri depurð og drunga
djarfur í nýheima stígur.
Júlíus Sólnes.
Fallinn er frá heiðursmaður-
inn Pétur K. Maack. Kynni okk-
ar hófust þegar hann kenndi mér
við verkfræðideild Háskóla Ís-
lands fyrir um þrjátíu árum. Pét-
ur var sá kennari í verkfræðinni
sem kenndi nemendum sínum að
hugsa út fyrir boxið og velta fyr-
ir sér öllum hliðum hvers við-
fangsefnis. Pétur hafði stundað
framhaldsnám sitt við Danska
Tækniháskólann DTH og hafði
þar alist upp við óformlegt sam-
band kennara og nemenda sem
hann viðhafði þegar heim var
komið. Hann var til dæmis upp-
hafsmaður að svokölluðum kenn-
arafagnaði þar sem kennarar
ásamt mökum og eldri nemendur
í véla- og iðnaðarverkfræði hitt-
ast árlega eina kvöldstund og
eiga saman glaða stund. Þessi
hefð er einstök og hefur haldist
fram til þessa dags. Pétur var
beint eða óbeint þess valdandi að
ég fór til framhaldsnáms við
DTH að loknu námi við Háskóla
Íslands. Að loknu námi í Dan-
mörku hóf ég störf við véla- og
iðnaðarverkfræðiskor Háskóla
Íslands. Þá kynntist ég annarri
hefð sem Pétur hafði ásamt öðr-
um komið á, en sú hefð fólst í því
að kennarar skorarinnar fóru
ásamt fjölskyldum í sumarbú-
staðaferð í Brekkuskóg á haustin
og áttu saman fjöruga og
skemmtilega helgi í góðra vina
hópi. Pétur hóf störf hjá Flug-
málastjórn 1997 og var hans sárt
saknað sem samstarfsmanns við
Háskóla Íslands. Oft var leitað til
Péturs þegar á þurfti að halda og
reyndist hann ávallt ráðagóður.
Með Pétri er genginn einn af
merkustu brautryðjendum í
kennslu í verkfræði á Íslandi.
Við hjónin þökkum Pétri fyrir
samfylgdina og sendum samúð-
arkveðjur til Sóleyjar, dætra og
annarra aðstandenda.
Ólafur Pétur Pálsson,
forseti Iðnaðarverk-
fræði-, vélaverkfræði-
og tölvunarfræðideildar
Háskóla Íslands.
Leiðir okkar Péturs lágu sam-
an árið 1976, þegar ég kom til
starfa við verkfræði- og raunvís-
indadeild Háskóla Íslands. Hann
hafði þá starfað við deildina um
eins árs skeið og var byrjaður að
byggja upp kennslu og rann-
sóknir á sérsviði sínu í rekstrar-
og iðnaðarverkfræði af mikilli
atorkusemi. Hann vann jafn-
framt ötullega að því að koma á
samstarfi við íslensk iðnfyrirtæki
um gæðastjórnun, sem var ný af
nálinni. Verkfræðinemar fögn-
uðu því heilshugar að nú væri
hafin öflug kennsla í tæknilegum
rekstrargreinum. Enginn vafi er
á því að sá innblástur og þekking
sem þeir fengu í námskeiðum
Péturs hefur nýst þeim vel og
orðið til þess að breikka starfs-
svið verkfræðinga frá því sem
verið hafði.
Pétur var góður félagi hvort
sem var í starfi eða leik. Auk
þess að vera gefandi í að byggja
upp menntun í véla- og iðnaðar-
verkfræði var hann mikill
íþrótta- og útivistarmaður. Hann
tók alla tíð virkan þátt í íþrótta-
iðkun háskólakennara. Pétur var
fær blakmaður og kom í þeim
leik vel fram hve mikill keppnis-
maður hann var. Menn vissu að
ef þeir vildu vera í vinningsliðinu
var skynsamlegt að vera í liði
með Pétri. Hann stundaði þessa
íþrótt nánast til síðustu stundar
af ósegjanlegri viljafestu og
hæfni þrátt fyrir erfiðan sjúk-
dóm.
Nýr kafli í samskiptum okkar
Péturs hófst þegar hann kom til
starfa hjá Flugmálastjórn á sviði
öryggismála, fyrst sem ráðgjafi
og frá árinu 1997 sem fram-
kvæmdastjóri flugöryggissviðs.
Þar gegndi hann lykilhlutverki
við að innleiða nýjar samevr-
ópskar flugöryggisreglur. Pétur
var sérstaklega hæfur til að
gegna þessu hlutverki vegna
mikillar þekkingar og reynslu í
að framfylgja nýju regluverki,
sem er forsenda þess að rekstur
íslenskra flugfélaga njóti alþjóð-
legrar viðurkenningar. Þótt ýms-
um fyndist hann á stundum
ósveigjanlegur var Pétur alltaf
reiðubúinn að setjast niður og
ræða málin og reyna að finna
lausnir sem menn gætu sætt sig
við. Hann vissi manna best að oft
má finna fleiri leiðir að sama
markmiði.
Á þessu sviði reyndi mikið á
samskiptahæfni hans við erlend
flugöryggisyfirvöld og stofnanir.
Skemmst er frá að segja að Pét-
ur naut mikils trausts þeirra að-
ila sem hann átti samskipti við á
þessum vettvangi, ekki hvað síst
hjá Flugöryggisstofnun Evrópu.
Þar sat hann í stjórn frá því að
þessari stofnun var komið á lagg-
irnar árið 2003. Það var því rök-
rétt og farsæl ákvörðun þegar
Pétur var valinn til að gegna
embætti flugmálastjóra, þegar
Flugmálastjórn Íslands varð að
stjórnsýslustofnun árið 2007. Því
embætti gegndi hann af mikilli
reisn þar til á síðasta ári og naut
mikilla vinsælda meðal sam-
starfsmanna.
Þegar komið er að leiðarlok-
um er mér efst í huga þakklæti
fyrir áralanga samfylgd, sam-
starf og vináttu í leik og í starfi í
nær fjóra áratugi. Pétur lagði
SJÁ SÍÐU 72
MINNINGAR 71
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. OKTÓBER 2015
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
ÞORGERÐUR KRISTÍN
HERMANNSDÓTTIR
frá Látrum í Aðalvík,
Hlíf 1, Ísafirði,
lést á Sjúkrahúsinu á Ísafirði
7. október. Útförin fer fram frá Ísafjarðarkirkju laugardaginn
24. október klukkan 14. Þeim sem vilja minnast hennar er bent
á Fjórðungssjúkrahúsið á Ísafirði.
.
Gunnar Valdimarsson,
Herdís Halldórsdóttir,
Hermann S. Gunnarsson, Þorgerður H. Kristjánsdóttir,
Valdimar S. Gunnarsson, Linda Kristín Gunnarsdóttir,
Bergsteinn Gunnarsson, Kristín Ósk Jónasdóttir,
Gunnar Þ. Gunnarsson, Hrund Hjaltested,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar og amma,
GUÐRÚN OSVALDSDÓTTIR
fulltrúi hjá Ríkisskattstjóra,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju
föstudaginn 23. október klukkan 11.
.
Sigurður Ingi Sigurðsson,
Jóhanna Guðrún Sigurðardóttir,
Guðrún Helga Guðbjartsdóttir,
Þórdís Gyða Guðbjartsdóttir,
Herdís Rut Guðbjartsdóttir.
Hótel Borg | Pósthússtræti 11| Sími 578-2020
Erfidrykkjur
á Hótel Borg
Hlý og persónuleg þjónusta
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
HAUKUR TORFASON
frá Háafelli, Drangsnesi,
sem lést á Sjúkrahúsi Akraness
15. október, verður jarðsunginn frá
Drangsneskapellu laugardaginn 24. október klukkan 14.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Björgunarsveitina Björg á Drangsnesi,
reiknnr. 0316-26-265, kt. 711090-2079.
.
Ása María Hauksdóttir, Pétur Óskarsson,
Guðbjörg Hauksdóttir, Óskar Torfason,
afa- og langafabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við fráfall elskulegs sonar, bróður og
mágs,
VIGFÚSAR ERLENDSSONAR
byggingatæknifræðings.
.
Jóhanna Soffía Sigurðardóttir,
Guðrún og Ingólfur,
Björk og Símon,
Sigurður og Rósa,
Guðmundur,
Guðbjörg og Ólafur Haukur
og fjölskyldur.