Morgunblaðið - 22.10.2015, Blaðsíða 22

22 FRÉTTIRInnlent
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. OKTÓBER 2015
SVIÐSLJÓS
Björn Jóhann Björnsson
bjb@mbl.is
Það er gott að búa í Kópavogi, er
setning sem Gunnar I. Birgisson
gerði ódauðlega á sínum tíma. Nú
er komin út bók með þessum titli
og hefur að geyma yfir 260
gamansögur af Kópavogsbúum í
nútíð sem fortíð, m.a. af Gunnari
og fleirum úr bæjarmálapólitíkinni
og einnig víðar úr bæjarlífinu.
Bókaútgáfan Hólar gefur bókina
út en þaðan hafa komið margar
svipaðar bækur með gamanefni úr
ýmsum bæjum og héruðum lands-
ins, eins og Hafnarfirði, Vest-
mannaeyjum, Norðfirði og Skaga-
firði. Skrásetjarar Kópavogssagna
eru Gunnar Kr. Sigurjónsson og
Guðjón Ingi Eiríksson. Þeir efna
til útgáfuteitis á neðstu hæð Bóka-
safns Kópsvogs, Kórnum, við
Hamraborg 6a á morgun, föstu-
dag, milli kl. 16 og 17. Þar verður
lesið upp úr bókinni og hún kynnt,
kaffiveitingar í boði og öllum boð-
ið að taka til máls sem luma á
fleiri gamansögum úr Kópavogi.
Sumarið fór í sagnasöfnun
Það er við hæfi að útgáfuteitið
sé í bókasafninu því hugmyndin að
bókinni kviknaði í kjölfar þess að
Hrafn Andrés Harðarson, þáver-
andi bæjarbókavörður í Kópavogi,
hafði samband við Gunnar
snemma í vor til að athuga hvort
hann kynni ekki einhverjar gam-
ansögur úr Kópavogi, fyrir 60 ára
afmælishátíð Kópavogs.
„Þá var hugmyndin sú að safna
saman sögum og að þær yrðu
lesnar upp á gamansagnakvöldi í
Kórnum, salnum sem er í kjallara
safnsins. Ég sendi fjórar sögur til
þeirra á bókasafninu, en svo þegar
ég fór að forvitnast nánar um
þessa kvöldstund var mér sagt að
það hefðu aðeins átta sögur borist,
svo þetta hefði verið blásið af. Ég
nefndi þetta við Guðjón Inga og
við töldum þetta góða hugmynd
þannig að við ákváðum að taka
upp þráðinn og safna saman sög-
um til útgáfu í bók á afmælisári
bæjarins,“ segir Gunnar í samtali
við Morgunblaðið.
Þeir félagar eyddu drjúgum
hluta sumarsins í að lesa fund-
argerðir, leita í gömlum dag-
blöðum og ritum, en fyrst og
fremst töluðu þeir við fjölmarga
Kópavogsbúa og fengu fjölda
góðra sagna. Unnu þeir úr viðtöl-
unum og komu einnig á fundum
með sagnamönnum úr Kópavogi
sem höfðu jafnvel ekki hist í mörg
ár eða áratugi.
„Þeir sögðu skemmtilega frá og
sýndu að það er líka gott að hlæja
í Kópavogi. Þetta endaði allt sam-
an með því að við erum með í bók-
inni vel yfir 260 sögur og frásagn-
ir, alveg frá einni línu og upp í
næstum tvær blaðsíður hver. Það
fór mikill tími í leitina, en ég tel
að uppskeran sé góð, fullt af bráð-
skemmtilegum frásögnum,“ segir
Gunnar en sagnaþulirnir eru af
báðum kynjum, allt frá leikskólab-
örnum og upp í Kópavogsbúa á tí-
ræðisaldri, allt frá hreppstímabili
bæjarins og fram til dagsins í dag.
Einnig er þó nokkuð af smellnum
vísum í bókinni, margar eftir Sig-
urð heitinn Geirdal, fyrrverandi
bæjarstjóra.
Um vanhæfi bæjarfulltrúa
Við hæfi er að koma með tvær
sögur í tengslum við vísnagerð
Sigurðar Geirdal. Meint vanhæfni
manna í tengslum við afgreiðslu á
tilteknum málefnum bæjarins var
til umræðu á bæjarstjórnarfundi í
febrúar 1996 og tengdist Tennis-
höllinni hf. Rætt var um bæjar-
ábyrgð til að bjarga henni, en á
meðal hluthafanna var Gunnar
Birgisson og þótti öllum það nokk-
uð augljóst að hann væri ekki
hæfur til að koma að því máli.
Þessi umræða ýtti við Sigurði sem
kvað til Gunnars:
Auði og völdum undan stynur
aldrei sinnti neinum griðum.
Svo að lokum varstu vinur
vanhæfur á flestum sviðum
Á öðrum bæjarstjórnarfundi í
júlí þetta sama ár var rætt um
litla fjölgun í Kópavogi. Guð-
mundur Oddsson benti þá meðal
annars á að í vesturbænum hefði
íbúum fækkað úr 4.500 í tæplega
4.000 á fáum árum og orðaði það
svo „að bærinn væri að geldast og
eldast“. Þá kallaði einhver fram í
og sagði að víst væri ungt fólk í
vesturbæ Kópavogs, sem Guð-
mundur sagði svo sem rétt vera,
en greinilega kæmi lítið undan
því, þótt það reyndi og reyndi.
Eftir ræðuna sendi Sigurður
bæjarstjóri Guðmundi eftirfar-
andi:
Þótt æskufólk erfiði víða
ætlar því seint að linna
að endalaust allir bíða
uppskeru kvöldverka sinna.
Grípum niður í fleiri sögur í
bókinni, m.a. eina af Snorra Ragn-
ari Jónssyni, sem var lengi verk-
stjóri hjá Kópavogsbæ. Snorri var
þekktur fyrir að geta svarað fyrir
sig án umhugsunar og láta engan
eiga eitthvað inni hjá sér. Síður en
svo.
Eitt sinn stíflaðist holræsi á Ný-
býlavegi og þar sem frekar langt
var á milli brunna, var ákveðið að
taka sénsinn og grafa niður á
lögnina eftir því hvar líklegast
væri að finna stífluna. Það var
gert og mokað allt í kringum rörið
og það svo brotið. Þar var þó allt
þurrt og hreint, svo greinilegt var
að stíflan væri aðeins ofar.
En stuttu eftir að loft komst inn
í lögnina heyrðust miklir skruðn-
ingar, stíflan losnaði, það gaus
upp ógurlegur fnykur og allt gúm-
melaðið gusaðist út um annan rör-
bútinn, þannig að skurðurinn fyllt-
ist nánast af skolpi. Menn áttu
fótum sínum fjör að launa, en
komust þó allir klakklaust upp úr
skurðinum. Í hugsunarleysi hafði
Snorri hent jakkanum sínum ofan
á skolprörið þegar hann kíkti inn í
það og nú sáu menn hvar jakkinn
flaut ofan á ósómanum.
Snorri náði í skóflu og ætlaði að
reyna að kraka jakkann sinn upp,
þegar einhver sagði:
„Þú ferð ekkert að nota jakkann
aftur, eftir að hann hefur legið í
þessum viðbjóði, er það nokkuð?“
Snorri hallaði sér þá fram á
skófluna og svaraði:
„Nei, líklega ekki. En ég ætlaði
nú bara að ná í nestið mitt. Það er
þarna í hægri vasanum.“
Af lögreglufíflum
Þórður Þorsteinsson, sem reisti
nýbýlið Sæból við Fossvog árið
1936, var afskaplega fylginn sjálf-
um sér og fór ekki alltaf hefð-
bundnar leiðir í lífinu. Hann var
fyrsti og eini hreppstjóri Kópa-
vogshrepps frá árinu 1948 til 1955
og sat lengi í hreppsnefnd, auk
þess að reka Blómaskálann við
Kársnesbraut og Nýbýlaveg um
árabil.
Árið 1965 hafði Þórður opið á
föstudaginn langa, en Sigurgeir
Jónsson, sem var bæjarfógeti í
Kópavogi frá 1955 til 1979, kærði
Þórð og sendi lögregluna í Blóma-
skálann til að loka. Viku síðar
auglýsti Þórður svo í útvarpinu:
„Mikið úrval af lögreglufíflum
og fógetarósum.“
Finnbogi Rútur og vatnið
Finnbogi Rútur Valdimarsson
var fyrsti bæjarstjórinn í Kópa-
vogi og gegndi því starfi frá 1955
til 1957. Þá skorti þar ýmsa þjón-
ustu sem nú er hvarvetna að
finna, svo sem vatnsveitu.
Um þetta leyti höfðu ung hjón,
Einar og Fjóla, byggt sér hús í
Kópavogi og fluttu inn í það hálf-
klárað. Þau áttu von á sínu fyrsta
barni og höfðu fengið um það skýr
fyrirmæli að þegar hríðirnar byrj-
uðu ætti að hringja strax í lækni.
Svo gerist það að konan fær
hríðarverki og maður hennar
hleypur yfir í næsta hús, þar sem
var sími, og fékk að hringja. Hon-
um var mikið niðri fyrir, eins og
nærri má geta, og þegar hann
hafði stunið upp erindi sínu spurði
læknirinn hvort „vatnið“ væri
komið.
„Nei, því miður,“ svaraði mað-
urinn, „en hann Finnbogi Rútur
hefur lofað því fyrir haustið“.
Sagt í hita leiksins
Guðmundur Þórðarson lögfræð-
ingur lék fjölmarga leiki með
Breiðabliki hér á árum áður og að
auki þrjá A-landsleiki fyrir Ís-
lands hönd. Meðal þjálfara Breiða-
bliks á knattspyrnuárum Guð-
mundar var júgóslavneskur
maður, Stanislav Míle að nafni.
„Hann talaði mjög bjagaða ís-
lensku,“ er haft eftir Guðmundi í
bókinni um Míle. „Einu sinni vor-
um við að spila á Melavellinum og
þá hafði hann lagt fyrir okkur að
dekka andstæðingana mjög stíft.
Honum þótti Þór Hreiðarsson
ekki standa sig sem skyldi og
hrópaði því á hann:
„Tórsi, Tórsi, taktu manninn
aftan frá.“
Það er gott að hlæja í Kópavogi
 Yfir 260 gamansögur af Kópavogsbúum komnar út á bók  Hugmyndin kviknaði í tilefni af 60 ára
kaupstaðarafmæli Kópavogs í ár  Sagnaþulir allt frá leikskólabörnum upp í níræða Kópavogsbúa
Kópavogssögur Gunnar Kr. Sigurjónsson og Guðjón Ingi Eiríksson glugga
í bók sína, Það er gott að búa í Kópavogi, gamansögur af Kópavogsbúum.
Þessi saga er í nokkru uppáhaldi hjá Gunn-
ari Kr. Sigurjónssyni, enda stendur hún hon-
um nokkuð nærri:
Undir lok síðustu aldar, þegar Reynir
Guðsteinsson var skólastjóri Snælands-
skóla, var nemendum fyrstu árganganna
alltaf kenndur manngangurinn í skák og
hvað taflmennirnir hétu. Síðan var haldið
skákmót í skólanum.
Dag einn var nemandi á sjöunda ári ekki
kominn heim úr skólanum á réttum tíma
svo pabbi hans, annar skrásetjari þessarar
bókar sem var þá heima við, fór út til að
svipast um eftir drengnum. Hann sá strák-
inn langt í burtu, labbandi eftir göngustíg í
Fossvogsdal, við hliðina á frakkaklæddum manni, með hatt. Hann þekkti
vel úlpu sonar síns og húfu og fylgdist með þeim, þar sem þeir gengu
báðir með hendurnar kræktar fyrir aftan bak og virtust vera í hróka-
samræðum. Svo sá hann að maðurinn með hattinn rétti drengnum hönd-
ina og þeir kvöddust með virktum. Þegar stráksi var svo kominn heim
spurði pabbi hans hver þetta hefði verið og strákurinn svaraði:
„Þetta var biskupinn, en hann var bara eins og venjulegur maður, labb-
aði beint áfram … og ekkert á ská!“
Biskupinn fór ekki á ská
AF SKÁKKENNSLU Í SNÆLANDSSKÓLA
www.heilsuborg.isHeilsuborg ehf. • Faxafeni 14 • 108 Reykjavík • Sími 560 1010
- Þín brú til betri heilsu Upplýsingar í síma 560 1010 eða ámottaka@heilsuborg.is
Henta þeim semerumeð verki eða
önnur einkenni frá stoðkerfi, vilja
læra á sjálfa sig og finna sínmörk
í hreyfingu. Þátttakendur fara í
einstaklingsviðtal til sjúkraþjálfara
í upphafi.
8 vikna námskeið hefjast
26. og 27. október
2 x í viku: Þri. ogfim. kl. 17.30
3 x í viku:Mán.,mið. og fös. kl. 15.00
Framhaldsnámskeið: Þri. ogfim. kl. 16.30
Ert þúmeð verki?
Stoðkerfislausnir