Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2014, Síða 72

Náttúrufræðingurinn - 2014, Síða 72
101 Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags til upptöku næringarefna (rótum, leiðsluvef) geta mosar einnig tekið upp næringarefni frá undirlagi (jarðvegi) og flutt þau með hárpípu- kröftum, ýmist utan á sprotunum eða innan vefja, þangað sem vöxtur er örastur. Þetta kom skýrt fram í wtilraun þar sem merktu köfnunar- efni (15N) var sprautað í jarðveg undir 20 cm þykkt lag af hraun- gambra (Racomitrium lanuginosum) í Þingvallahrauni.10 Viku seinna fannst merkta köfnunarefnið í mos- anum og var styrkurinn mestur efst í grænu hlutum sprotanna. Búsvæði og vistfræðileg flokkun Hið hefðbundna hnattræna mynstur flestra lífveruhópa er fall- andi tegundaauðgi með fjarlægð frá miðbaug, en það á ekki við mosa. Tegundaauðgi tempraðra svæða og túndru er álíka mikil og víða í hitabeltinu.11 Mosa er að finna í tjörnum, lækjum, lindum, votlendi og snjódældum, en einnig á þurrari búsvæðum eins og skóg- og kjarr- lendi, mólendi og á melakollum, og þar sem loftraki er hlutfalls- lega mikill klæða þeir hraun, grjót og klettaveggi, sem allt endur- speglar fjölbreytilega aðlögun. Tegundasamfélög mosa mótast af umhverfisþáttum, svo sem raka, snjóalögum, undirlagi, næringar- framboði og birtuskilyrðum, og eru því að jafnaði mjög ólík á mis- munandi búsvæðum. Þá hefur efna- samsetning berggrunns einnig sterk áhrif og kemur það sérstaklega skýrt fram víða erlendis þar sem gerð og uppruni berggrunns er fjölbreyttari en hér á landi. Vistfræðileg flokkun lífvera miðar að því að flokka saman lífverur sem hafa svipaða vistfræðilega virkni í svokallaða virknihópa (e. functional types) eða eftir lífssögugerðum (e. life history strategy). Slíkri flokkun hefur hins vegar yfirleitt ekki verið mikill gaumur gefinn þegar mosar eru flokkaðir við gróðurrannsóknir. Oftast eru þeir flokkaðir eftir vaxtar- formi kynliðarins (e. growth form). Al- gengast er að skipta þeim upp í hópa eftir staðsetningu gróhirslu, sem situr ýmist á stöngulendum (e. acrocarpo- us), til hliðar á stönglum (e. pleuroc- arpous), eða á endum hliðargreina (e. cladocarpous). Síðan má deila mosum enn frekar niður eftir byggingu sprot- anna, þ.e. hvort þeir mynda stöngul og blöð eða lárétt þal.8 Barnamosar, þ.e. mosar af ættkvíslinni Sphagnum, eru það sérstakir að allri byggingu að þeir eru að jafnaði flokkaðir sér. 2. mynd. Fjallhaddur (Polytrichum alpinum) er einkynja (tvíbýli). Til vinstri karlplöntur með frjóhirslum. Til hægri kvenplöntur með gróhirslum (tvílitna gróliðurinn). – Polytrichum alpinum is dioicous. Left, male plants with antheridia. Right, female plants with spor- angia (the diploid sporophyte). Ljósm./Photos: Ingibjörg Svala Jónsdóttir. Lífsform – Life form Dæmi – Example Lágar breiður – short turfs Hlaðmosi (Ceratodon purpureus), silfurhnokki (Bryum argenteum) Háar breiður – tall turfs Móabrúskur (Dicranum scoparum), barnamosar (Sphagnum) Þúfur – cushions Snúinskeggi (Grimmia funalis), hnúskar (Kiaeria), sótmosar (Andreaea) Jarðlægir – mats Stjörnumosi (Marchantia polymorpha), brekkuglit (Plagiothecium denticulatum), götulokkur (Brachithecium albicans) Vefir – wefts Tildurmosi (Hylocomium splendens), hrísmosi (Pleurozium schreberi), móasigð (Sanionia uncinata) Blævængsformaðir – fans Fossmosi (Thamnobryum alopecuroides), næfurmosar (Neckera) Hangandi – pendants Ýmsar tegundir ásætumosa í hitabeltinu Trjákrónuformaðir – dendroids Krónumosi (Climacium dendroides) Straummosar – streamers Ármosi (Fontinalis antipyretica) 1. tafla. Nokkur lífsform mosa og dæmi um tegundir. – A few life forms of bryophytes and species examples. 84_3-4.indd 101 1601//15 12:49 Náttúrufræðingurinn 152 samband. Það væri einnig gaman að heyra frá þeim sem luma á gömlum fréttabréfum, innbundnum frétta- bréfunum, myndum eða öðru for- vitnilegu efni tengdu félaginu og starfi þess. Félagsatferli líffræðinga Strax í öðru tölublaði fréttabréfsins eru lögð drög að skemmtan. Þar segir: “Stungið hefur verið upp á því að félagið gangist fyrir árshátíð á næst- unni í þeim tilgangi „að auðvelda samband og skoðanaskipti milli félaga sinna“ (sbr. 2. gr. laga félags- ins). Hefur hugmyndin fengið góðan hljómgrunn, og mun reynt að hrinda henni í framkvæmd fái stjórnin um- talsverða hvatningu.” Fyrsta árshátíðin var haldin 30. apríl 1980 í Fóstbræðraheimilinu. Byrjað var á Grensásvegi með kokteil, sem þarfnast ekki frekari kynningar, og síðan var boðið upp á ómótstæðilega blöndu af mat, lifandi tónlist, diskó, söng og öðru skemmti- efni. Manni skilst að fyrstu árshá- tíðirnar hafi verið ansi skrautlegar, og síðar öðlaðist haustfagnaður Líf- fræðifélagsins afgerandi orðspor. Árshátíðir voru og eru góður vett- vangur fyrir alls konar líffræðinga að blanda geði, ræða málin eða sprikla frá sér ráð og rænu. Líffræðikórinn hefur starfað með rykkjum, og kyrjar reglulega raunavísuna um Njálginn og aðra klassíska slagara. Nokkrar líffræðilegar hljómsveitir hafa troðið upp, Glasabörnin og Guðni og örver- urnar voru meðal þeirra fyrstu, en í seinni tíð er helst að hefna Hina ást- sælu Spaða og Geirfuglana sem státa af öndvegis líffræðingum, tónelskum og hæfileikaríkum. Það er ekki við hæfi að endursegja sögur af árshá- tíðum á síðum hins virðulega Nátt- úrufræðings, en hátíðarræða Björns Örvars, forstjóra ORF líftækni, á síðustu árshátíð (2013) verður lengi í minnum höfð. Þar útlistaði Björn sóknarfæri fyrir íslenska líffræðinga, í bæði eftirlits- og fegurðarlíffræð- inni. Nú er bara dagaspursmál hve- nær farið verður að kenna námskeið- in líffræðilega lögfræði, dagkrem og húðlíffræði I, örverufræði ristil- skolana og markaðssetningu sloppa og frumna. Að öllu spaugi slepptu hafa árshátíðir líffræðifélagsins verið ómetanlegur hluti af starfi þess og samfélagi líffræðinga hérlendis, og er líklegt að svo verði áfram. Lokaorð Agnar Ingólfsson tók þátt í að stofna Líffræðifélag Íslands og móta starf þess fyrstu árin. Hann var fram- sýnn í faglegu starfi sínu og lagði einnig mikið af mörkum fyrir sam- félag líffræðinga hérlendis. Flest viðfangsefni félagsins í upphafi eru enn burðarás í starfi þess, nema þá fyrirlestrarnir. Þörfin er ekki sú sama því nú er ágætis framboð á faglegum fyrirlestrum hérlendis, meðal annars á málstofu Hafrannsóknarstofn- unar, hrafnaþingi Náttúrufræði- stofnunar og föstudagsfyrirlestrum Líffræðistofu. Ef til vill mætti bæta upplýsingaflæði með því að setja til- kynningar um líffræðileg erindi og viðburði á einn stað, til dæmis á einn póstlista. Að undanförnu hefur stjórn Líffræðifélagsins lagt af fréttabréfið en sent tölvupóst með tenglum á viðburði eða fréttir um ákveðin mál um það bil tvisvar í mánuði. Stjórn félagsins hefur velt fyrir sér hvort gagn væri að því að bæta þar inn í líffræðidagatali, þar sem fólk gæti skráð inn fyrirlestra, varnir fram- haldsnema eða ráðstefnur sem eru á döfinni. Þótt umræða um almenn mál fari fram á vefmiðlum er ljóst að ráðstefnur eru nauðsynlegar. Þær draga saman líffræðinga af ólíkum stofnunum, gefa tækifæri á bein- skeyttari skoðanaskiptum og sam- ræðum í stórum hópum, og efla einnig félagslega þáttinn. Líffræði- félag Íslands á tilvist sína Agnari Ingólfssyni að miklu leyti að þakka. Vonandi tekst okkur, íslenskum líf- fræðingum sem samfélagi, að þróa og efla starf félagsins í anda hans. Heimildir 1. Fréttabréf Líffræðifélags Íslands. Líffræðifélag Íslands, Reykjavík. 19 . yrsta fr ttabr fi s vefnu htt biologia.is files LFrettabref1.1.pdf; einnig nokkur síðari fréttabréf: http://biologia.is/ files/LFrettabref1.1.pdf; Skoðað 25. nóvember 2014. 2. Hálfdán Ómar Hálfdanarson 1981. Ensk-íslensk orðaskrá í líffræði. Reykjavík. iii + 119. 3. Hálfdán Ómar Hálfdanarson og Þuríður Þorbjarnardóttir 1997. Líforða- safn. Enskt-íslenskt. Reykjavík. 4. Líffræðifélag Íslands. Líffræðifélag Íslands. Skoðað 25. nóvember 2014 á http://biologia.is/ um höfundinn Arnar Pálsson (f.1970) lauk B.S.-prófi í líffræði árið 1995 og M.S.-prófi í líffræði árið 1998 frá líffræðiskor Há- skóla Íslands. Hann lauk doktorsprófi í erfðafræði frá Fylkisháskólanum í Norður-Karólínu (North Carolina State University) árið 2003 og vann eftir það við Há- skólann í Chicago (University of Chicago) og Íslenska erfðagreiningu. Sem dósent í lífupplýsingafræði við Háskóla Íslands vinnur hann að rannsóknum á þróun, þroskun og erfðum. Hann er formaður Líffræðifélags Íslands. Póst– og netfang höfundar/Author’s address Arnar Pálsson Líf og umhverfisvísindadeild / Líffræðistofnun HÍ Háskóli Íslands Sturlugata 7 IS-101 Reykjavík apalsson@hi.is 84_3-4.indd 152 1601//15 12:50 15 01 19 7 N at tu ru fr 4B C M Y K 56
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.