Dagblaðið Vísir - DV

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Tidligere udgivet som

Dagblaðið Vísir - DV - 06.11.2015, Qupperneq 13

Dagblaðið Vísir - DV - 06.11.2015, Qupperneq 13
Helgarblað 6.–9. nóvember 2015 Fréttir 13 Setti upp ventilinn Óumdeilt er að það var Ásta sem setti upp talventilinn hjá Guðmundi og tók hann af öndunarvélinni á vaktinni. Hún neitar hins vegar sök í máli og ber því við að hún muni ekki hvort hún hafi tæmt loftið úr belg barkaraufarrennunnar við þau skipti eður ei. Það var í því ástandi afleysinga og hlaupa til og frá svæðum sem Ragnheiður ýtti á neyðarhnapp við rúm Guðmundar á níunda tímanum þetta kvöld. Það var hún sem áttaði sig á að Guðmundur hafði orðið fyrir alvarlegum súr­ efnisskorti og var í hjartastoppi. Fyrstar á vettvang voru, auk Ragn­ heiðar, hjúkrunarfræðingarnir Ásta og Heiðdís Karlsdóttir. Ragnheið­ ur hófst handa við að tengja Guð­ mund aftur við öndunarvél, Heiðdís hóf hjartahnoð og Ásta sá um að gefa adrenalínsprautu. Ragnheiður greindi frá því að stofan hefði innan skamms fyllst af viðbragðsaðilum í kjölfar þess að neyðarbjallan fór í gang. Vitni lýstu því sem svo að mik­ ið „kaos“ hafi verið á stofunni. Svo mikil var ringulreiðin að fram kom í vitnisburði fyrir dómi að ekki væri hægt að útiloka að einhver þessara viðbragðsaðila hefði hugsanlega blásið upp belginn í talventli Guð­ mundar. Endurlífgunartilraunir báru hins vegar ekki árangur og var Guð­ mundur úrskurðaður látinn, 73 ára að aldri. Grunlaus um mistökin Ásta var að sögn grunlaus um að mistök hefðu átt sér stað þegar hún fór heim af vaktinni síðar um kvöldið. Hún kvaðst fyrir dómi hafa verið miður sín yfir að Guðmundur hefði dáið og vart getað sofið nóttina eftir. „En ég fór ekki yfir þetta eins og þetta væri mín sök.“ Það var ekki fyrr en morguninn eftir er hún og Ragnheiður voru boðaðar á aðskilda fundi með Ölmu Dagbjörtu Möller, þáverandi yfir­ lækni á gjörgæslu, og Marianne Hólm Bjarnadóttur, deildarstjóra gjörgæslu, sem áfallið kom yfir hana. Tilefni fundarins var grunsemdir um að yfirsjón hefði leitt til andláts Guðmundar. Ásta kveðst hafa feng­ ið taugaáfall eftir að spurningu um hvort hún hefði tæmt belginn eins og ber að gera bar á góma. Hún hafi umsvifalaust fyllst sjálfsásökun og talið víst að hún hefði borið ábyrgð á þessu, fyrst verið var að spyrja hana út það. Brotnaði saman á fundi Áður en Alma og Marianne höfðu náð að ræða við Ástu hafði lögreglu verið gert viðvart um málið og var rannsóknarlögreglumaður kom­ inn á spítalann. Marianne lýsti fyrir dómi atburðarásinni sem „farsa“. Sagði hún að hennar mestu áhyggj­ ur hefðu verið hversu fljót Ásta var að segja að líklega hefði hún gert mistök. Hún staðfestir frásögn Ástu um að hún hafi verið full sjálfs­ ásökunar strax frá upphafi. Var hún að mati Marianne of fljót að segja: „Já, ég hef örugglega gleymt að gera þetta“ og síðan brotnað saman. „Mér fannst hún ákveða að það sem við sögðum væri atburðarásin,“ sagði Marianne fyrir dómi, en hún kallaði eftir áfallahjálp fyrir Ástu. Það tók bersýnilega á Marianne að rifja upp þennan örlagaríka morgun í dómsal. Hún brast í grát þegar hún var beðin um að rifja upp atburðarásina. Kassi af pappírs­ þurrkum sem hafði gengið milli vitna og sakbornings í málinu var lagður hjá henni og bauð dóm­ ari henni að gera hlé á upptöku og spurningum þar til hún hefði jafn­ að sig. Ljóst var að það reyndi einnig mikið á Ástu að endurupplifa ítrek­ að þennan örlagaríka dag þar sem hún mátti sitja og hlusta á hvert vitnið á fætur öðru rifja upp at­ burðarásina. Marianne hélt áfram: „Mér finnst aðrir möguleikar ekki hafa verið útilokaðir.“ Af öðrum möguleikum bar helst á góma fyrir dómi kenningar um að slímtappi hefði getað myndast fyrir ofan ventil í hálsi Guðmundar og hann kafnað af þeim sökum. Í áfalli í yfirheyrslu Marianne sagði að henni hafi fund­ ist hlutirnir hafa gerst allt of hratt. „Það var ekki skýrt hvað hefði gerst, áður en ég sendi hana [Ástu, innsk. blm.] inn í lögreglurannsókn.“ Það var í þessu uppnámi sem Ásta Krist­ ín fór í fyrstu skýrslutöku hjá lög­ reglu. Fyrir dómi bar hún því við að hún hafi í raun gengist við að hafa gert mistök, án þess að muna raunverulega hvort hún hefði tæmt belginn eða ekki. Henni bauðst síðar að breyta eða bæta við fyrsta framburð sinn hjá lögreglu en fram kom í máli Ástu að fyrrverandi lögmaður hennar hefði ráðið henni frá því. Þegar hún hafi náð jafnvægi á ný hafi hún farið yfir málin og hlutirnir farið að skýrast en þá kom í ljós að hún mundi ekki hvort hún hefði tæmt belginn eða ekki. Það út­ skýri mismuninn á frásögn hennar hjá lögreglu þá og fyrir dómi nú, þar sem hún heldur fram sakleysi sínu og ber því við að hún muni það ekki. „Ímyndaðu þér að vera góð og heiðarleg manneskja sem alltaf reynir að gera sitt besta til að ann­ ast aðra. Ímyndaðu þér að einhver segi að þú berir hugsanlega ábyrgð á dauða sjúklings. Þú færð áfall. Það gefur mér mikið að vera góð við aðrar manneskjur. Það er ekki út af laununum sem ég er hjúkrunar­ fræðingur,“ sagði Ásta fyrir dómi. Fyrsta aðkoma Ölmu Dagbjartar að málinu var þennan morgun þegar henni var tjáð að hugsanleg yfirsjón við umönnun hefði leitt til andláts. Alma lét yfirstjórn spítalans vita samkvæmt skyldu sinni og átti síðan fundinn með Ástu og Ragn­ heiði Guðmundsdóttur. Sagði Alma fyrir dómi að Ragnheiður hefði lýst því að belgurinn hefði verið fullur þegar hún ætlaði að setja Guðmund í öndunarvél. Og á þeirri stundu hafi verið farið að álykta að það væri orsökin. Gagnrýndur ventill Talsvert var rætt um þennan til­ tekna talventil, sem notaður var á Guðmund, fyrir dómi. Kom fram að hann væri síður notaður en önnur algengari tegund og meðal annars verið gerðar athugasemdir við ör­ yggi hans því vitað væri til þess að hann gæti verið varasamur. Þegar talventlar eru settir á eru þeir til að venja sjúklinga af öndunarvél í skrefum. Ventill er settur á og þá andar sjúklingurinn sjálfur. Kostur ventils er að þá getur sjúklingur meðal annars tjáð sig ef hann hefur heilsu og mátt til. En hann viðheld­ ur jákvæðum þrýstingi við útöndun þannig að lungu haldast betur opin en fram kom að þessir tilteknu ventlar væru í einhverjum tilfellum varasamir og það þyrfti að fylgjast náið með þeim. Þeir gætu til dæm­ is látið undan þrýstingi og við hósta eða slímsöfnun færst úr stað. Ef gleymist að tæma loftið í um­ ræddum belg sagði Alma, aðspurð um hvað gæti gerst, að sjúk­ Brast í grát í dómsal n Tilfinningaþrunginn dagur n Sökuð um manndráp af gáleysi n Áfellisdómur yfir heilbrigðiskerfi í heljargreipum „Það gefur mér mikið að vera góð við aðrar manneskj- ur. Það er ekki út af laununum sem ég er hjúkrunar- fræðingur. „Hefði þessi monitor ekki verið á „silent“ þá hefði þetta ekki gerst. Samhugur Einar Tryggvason, saksóknari málsins, sagði við munnlegan málflutning á fimmtudag að hugsanlega væri framburður vitna ótrúverðugur vegna samhugar í garð Ástu. Hún ætti sér margt til málsbóta en taldi hæfilegt að dæma hana í fjögurra til sex mánaða fangelsi skilorðsbundið. Landspítalann ætti að sekta. Mynd SiGtryGGur Ari Smart haustfatnaður fyrir smart konur Sjáðu úrvalið á tiskuhus.is Bæjarlind 1-3 201 Kópavogur S: 571-5464 Stærðir 38-54

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.