Læknablaðið - 01.03.2016, Side 16

124 LÆKNAblaðið 2016/102
R A N N S Ó K N
Heimildir
1. Cummings SR, LJ. Melton, Epidemiology and outcomes of
osteoporotic fractures. Lancet 2002; 359: 1761-7.
2. Beer C, Giles E. Hip fracture--challenges in prevention and
management. Aust Fam Physician 2005; 34: 673-6.
3. Diamantopoulos AP, Hoff M, Skoir IM, Hochberg M,
Haugeberg G. Short- and long-term mortality in males
and females with fragility hip fracture in Norway. A
population-based study. Clin Interv Aging 2013; 8: 817-23.
4. Daugaard CL, Jørgensen HL, Riis T, Lauritzen JB, Duus
BR, van der Mark S. Is mortality after hip fracture asso-
ciated with surgical delay or admission during weekends
and public holidays? A retrospective study of 38,020
patients. Acta Orthop 2012; 83: 609-13.
5. Egerod I, Rud K, Specht K, Jensen PS, Trangbaek A,
Rønfelt I, et al. Room for improvement in the treatment of
hip fractures in Denmark. Dan Med Bull 2010; 57: A4199.
6. Williams N, Hardy BM, Tarrant S, Enninghorst N, Attia J,
Oldmeadow C, et al. Changes in hip fracture incidence,
mortality and length of stay over the last decade in an
Australian major trauma centre. Arch Osteoporos 2013; 8:
150.
7. Omsland TK, Holvik K, Meyer HE, Center JR, Emaus N,
Tell GS, et al. Hip fractures in Norway 1999-2008: time
trends in total incidence and second hip fracture rates: a
NOREPOS study. Eur J Epidemiol 2012; 27: 807-14.
8. Looker AC, Orwoll ES, Johnston CC Jr, Lindsay RL,
Wahner HW, Dunn WL, et al. Prevalence of low femoral
bone density in older U.S. adults from NHANES III. J
Bone Miner Res 1997; 12: 1761-8.
9. Litwic A, Edwards M, Cooper C, Dennison E. Geographic
differences in fractures among women. Womens Health
(Lond Engl) 2012; 8: 673-84.
10. Chesser TJ, Handley R, Swift C. New NICE guideline to
improve outcomes for hip fracture patients. Injury 2011;
42: 727-9.
11. Bhandari M, Devereaux PJ, Tornetta P 3rd, Swiontkowski
MF, Berry DJ, Haidukewych G, et al. Operative manage-
ment of displaced femoral neck fractures in elderly
patients. An international survey. J Bone Joint Surg Am
2005; 87: 2122-30.
12. Johnson B, Stevenson J, Chamma R, Patel A, Rhee SJ, Lever
C, et al. Short-term follow-up of pertrochanteric fractures
treated using the proximal femoral locking plate. J Orthop
Trauma 2014; 28: 283-7.
13. Simunovic N, Devereaux PJ, Sprague S, Guyatt GH,
Schemitsch E, Debeer J, et al. Effect of early surgery after
hip fracture on mortality and complications: systematic
review and meta-analysis. CMAJ 2010; 182: 1609-16.
14. Novack V, Jotkowitz A, Etzion O, Porath A. Does delay
in surgery after hip fracture lead to worse outcomes? A
multicenter survey. Int J Qual Health Care 2007; 19: 170-6.
15. Majumdar SR, Beaupre LA, Johnston DW, Dick DA,
Cinats JG, Jiang HX. Lack of association between mortality
and timing of surgical fixation in elderly patients with
hip fracture: results of a retrospective population-based
cohort study. Med Care 2006; 44: 552-9.
16. Bergeron E, Lavoie A, Moore L, Bamvita JM, Ratte S,
Gravel C, et al. Is the delay to surgery for isolated hip
fracture predictive of outcome in efficient systems? J
Trauma 2006; 60: 753-7.
17. Orosz GM, Magaziner J, Hannan EL, Morrison RS, Koval
K, Gilbert M, et al. Association of timing of surgery for hip
fracture and patient outcomes. JAMA 2004; 291: 1738-43.
18. Neuman MD, Rosenbaum PR, Ludwig JM, Zubizarreta JR,
Silber JH. Anesthesia technique, mortality, and length of
stay after hip fracture surgery. JAMA 2014; 311: 2508-17.
19. Fields AC, Dieterich JD, Buterbaugh K, Moucha CS. Short-
term complications in hip fracture surgery using spinal
versus general anaesthesia. Injury 2015; 46: 719-23.
20. Macfie D, Zadeh RA, Andrews M, Crowson J, Macfie
J. Perioperative multimodal optimisation in patients
undergoing surgery for fractured neck of femur. Surgeon
2012; 10: 90-4.
21. Brauer CA, Coca-Perraillon M, Cutler DM, Rosen AB.
Incidence and mortality of hip fractures in the United
States. JAMA 2009; 302: 1573-9.
22. Mundi S, Pindiprolu B, Simunovic N, Bhandari M. Similar
mortality rates in hip fracture patients over the past 31
years. Acta Orthop 2014; 85: 54-9.
23. Wang CB, Lin CF, Liang WM, Cheng CF, Chang YJ, Wu
HC, et al. Excess mortality after hip fracture among the
elderly in Taiwan: a nationwide population-based cohort
study. Bone 2013; 56: 147-53.
24. Lund CA, Møller AM, Wetterslev J, Lundstrøm LH.
Organizational factors and long-term mortality after
hip fracture surgery. A cohort study of 6143 consecutive
patients undergoing hip fracture surgery. PLoS One 2014;
9: e99308.
25. American society of anesthesiologists: new classification
of physical status. Anesthesiology 1963; 24: 111.
26. Johannesdottir F, Aspelund T, Siggeirsdottir K, Jonsson
BY, Mogensen B, Sigurdsson S, et al. Mid-thigh cortical
bone structural parameters, muscle mass and strength,
and association with lower limb fractures in older men
and women (AGES-Reykjavik Study). Calcif Tissue Int
2012; 90: 354-64.
27. Keyak JH, Sigurdsson S, Karlsdottir G, Oskarsdottir D,
Sigmarsdottir A, Zhao S, et al. Male-female differences in
the association between incident hip fracture and proxi-
mal femoral strength: a finite element analysis study. Bone
2011; 48: 1239-45.
28. Siggeirsdottir K, Aspelund T, Jonsson BY, Mogensen B,
Gudmundsson EF, Gudnason V, et al. Epidemiology of
fractures in Iceland and secular trends in major osteoporo-
tic fractures 1989-2008. Osteoporos Int 2014; 25: 211-9.
29. Socialstyrelsen. Hälso- och sjukvård jämförelser mellan
landsting. 2014: 31.
30. Bjorgul K, Reikeras O. Incidence of hip fracture in
southeastern Norway: a study of 1,730 cervical and
trochanteric fractures. Int Orthop 2007; 31: 665-9.
31. Luger TJ, Kammerlander C, Gosch M, Luger MF,
Kammerlander-Knauer U, Roth T, et al. Neuroaxial versus
general anaesthesia in geriatric patients for hip fracture
surgery: does it matter? Osteoporos Int 2010; 21 (Suppl 4):
S555-72.
32. Deakin DE, Wenn RT, Moran CG. Factors influencing
discharge location following hip fracture. Injury 2008; 39:
213-8.
33. Kates SL, Behrend C, Mendelson DA, Cram P, Friedman
SM. Hospital readmission after hip fracture. Arch Orthop
Trauma Surg 2015; 135: 329-37.
Þetta lyf er undir sérstöku eftirliti til að nýjar upplýsingar um öryggi lyfsins komist fljótt og örugglega til skila. Heilbrigðisstarfsmenn eru hvattir til að tilkynna
allar aukaverkanir sem grunur er um að tengist lyfinu.
Betmiga 25 mg og 50 mg forðatöflur. Astellas Pharma Europe B.V., Holland.. ATC flokkur: G04BD12
Samantekt á eiginleikum lyfs – Styttur texti SPC
Heiti lyfs: Betmiga 25 mg og 50 mg forðatöflur. Virk innihaldsefni og styrkleikar: Hver tafla inniheldur 25 mg eða 50 mg af mirabegroni. Ábendingar: Meðferð
við einkennum, þ.e. bráðaþörf, aukinni tíðni þvagláta og/eða bráðaþvagleka sem geta komið fyrir hjá fullorðnum sjúklingum með heilkenni ofvirkrar þvagblöðru.
Skammtar og lyfjagjöf: Fullorðnir (þ.m.t. aldraðir sjúklingar): Ráðlagður skammtur er 50 mg einu sinni á sólarhring, með eða án matar. Skert nýrna- og lifrarstarfsemi:
Betmiga hefur ekki verið rannsakað hjá sjúklingum með nýrnasjúkdóm á lokastigi (GFR < 15 ml/mín./1,73 m2 eða sjúklingum á blóðskilun) eða verulega skerta lifrar-
starfsemi (Child-Pugh flokkur C) og því er ekki mælt með notkun þess hjá þessum sjúklingahópum. Hér á eftir eru gefnir upp ráðlagðir skammtar fyrir einstaklinga
með skerta nýrna- eða lifrarstarfsemi, með og án samhliða notkunar öflugra CYP3A hemla. Skerðing á nýrnastarfsemi (væg: GFR 60 til 89 ml/mín./1,73 m2; í
meðallagi: GFR 30 til 59 ml/mín./1,73 m2; veruleg: GFR 15 til 29 ml/mín./1,73 m2): Minnka skal skammt í 25 mg hjá sjúklingum með verulega skerta nýrnastarfsemi.
Hjá sjúklingum með verulega skerta nýrnastarfsemi, sem eru á samhliða meðferð með öflugum CYP3A hemlum, er notkun Betmiga ekki ráðlögð. Hjá sjúklingum með
vægt til í meðallagi skerta nýrnastarfsemi er skammtur 50 mg. Minnka skal skammt í 25 mg hjá sjúklingum með vægt til í meðallagi skerta nýrnastarfsemi, sem eru
á samhliða meðferð með öflugum CYP3A hemlum. Skert lifrarstarfsemi (væg: ChildPugh flokkur A; í meðallagi: ChildPugh flokkur B): Ekki mælt með notkun Betmiga
hjá sjúklingum með í meðallagi skerta lifrarstarfsemi, sem eru á samhliða meðferð með öflugum CYP3A hemlum. Minnka skal skammt í 25 mg hjá sjúklingum með í
meðallagi skerta lifrarstarfsemi, án hemils. Hjá sjúklingum með vægt skerta lifrarstarfsemi er skammtur 50 mg. Minnka skal skammt í 25 mg hjá þeim sjúklingum sem
eru með vægt skerta lifrarstarfsemi og eru á samhliða meðferð með öflugum CYP3A hemlum. Kyn: Ekki er nauðsynlegt að aðlaga skammta með tilliti til kynferðis.
Börn: Ekki hefur enn verið sýnt fram á öryggi og verkun mirabegrons hjá börnum yngri en 18 ára. Engar upplýsingar liggja fyrir. Lyfjagjöf: Töfluna á að taka einu sinni
á sólarhring, með vökva. Töfluna á að gleypa heila og hana má ekki tyggja, kljúfa eða mylja. Frábendingar: Mirabegron má ekki nota hjá sjúklingum með ofnæmi fyrir
virka efninu / virku efnunum eða einhverju hjálparefnanna og ekki hjá sjúklingum með verulegan háþrýsting sem ekki hefur náðst stjórn á og er skilgreindur er sem
slagbilsþrýstingur ≥180 mm Hg og/eða þanbilsþrýstingur ≥110 mm Hg. Upplýsingar um aukaverkanir, milliverkanir, varnarorð og önnur mikilvæg atriði má nálgast í
sérlyfjaskrá – www.serlyfjaskra.is Markaðsleyfishafi: Astellas Pharma Europe B.V., Sylviusweg 62, 2333 BE Leiden, Holland. Dagsetning síðustu samþykktar SPC
sem þessi stytti texti byggir á: 14. september 2015. Pakkningastærðir og leyfilegt hámarksverð í smásölu í febrúar 2016: Forðatöflur, þynnupakkning 30 stk: 25mg
kr. 8.413, 50mg kr. 8.413; 90 stk: 25mg kr. 22.401, 50mg kr. 22.401. Forðatöflur, glas 90 stk: 50 mg kr. 22.401. Ávísunarheimild og afgreiðsluflokkar: R Greiðsluþátt-
taka: G. Nánari upplýsingar um lyfið fást hjá umboðsaðila á Íslandi sem er: Vistor hf., Hörgatúni 2, 210 Garðabæ, Sími: 535-7000. Ath. textinn er styttur. Sjá nánari
upplýsingar á vefsíðunni: www.serlyfjaskra.is.