Fréttatíminn - 23.09.2016, Blaðsíða 46

46 | FRÉTTATÍMINN | Föstudagur 23. september 2016
Kynslóð með
deyjandi tungumál
Heimildamyndin Heimakær fjallar um Kristján póst frá Fellabæ og á sama
tíma um kynslóðina sem ólst upp án þeirra tækni sem telst sjálfsögð í dag,
kynslóðina sem er hverfandi. Leikstjórinn, Katrín Braga, vill varðveita
sögu afa síns og segir sögu þessarar kynslóðar vera menningararf.
Katrín Braga. Mynd | Berkley Vopnfjord
Helga Dögg Ólafsdóttir
helgadogg@frettatiminn.is
Heimakær er heimildamynd um
afa Katrínar, Kristján Björnsson
eða Kristján póst eins og hann er
kallaður. Sögusvið myndarinn-
ar er í Fellabæ á Austurlandi þar
sem Kristján og Katrín ólust upp.
„Þetta byrjaði sem persónulegt
verkefni, mig langaði að varðveita
söguna hans afa fyrir komandi
kynslóðir í fjölskyldunni. Einnig
vildi ég varðveita söguna fyrir
sjálfa mig til að eiga í framtíðinni.
Í myndinni talar afi um að vera
póstmaður fyrir austan, íslenskt
veður og fjölskylduna sína. Hann
fjallar um dagbækur sem faðir
hans skrifaði í daglega í 68 ár, frá
1928-1996 þar til daginn sem hann
dó. Afi talar um síðasta daginn
sem faðir hans skrifaði í bókina.“
Síðasta kynslóðin sem kann
ekki á tæknina
„Ég hef alltaf haft áhuga á eldri
kynslóðinni, þessari kynslóð
með deyjandi tungumál sem er
hverfandi. Yngri kynslóðin á til að
gleyma því að þetta fólk sé til og
það sé alveg jafn mikilvægt og allir
aðrir. Mig langaði til að varðveita
sögu fólks sem ólst upp og lifði án
þeirra tækni sem við erum vön í
dag, kynslóð sem ég held að hafi
ekki farið frá Íslandi. Eins og afi
hefur aldrei yfirgefið Ísland, aldrei
farið til útlanda,“ segir Katrín.
Frumsýningarstress og menn-
ingararfur
Það getur verið stressandi að
frumsýna sýna fyrstu mynd en
Katrín segist vera meira spennt
en stressuð: „Ég hélt að ljósmynd-
irnar yrðu minn stærsti miðill en
það er mjög gaman að gera eitt-
hvað öðruvísi en það sem ég er
vön. Heimildamyndir heilla mig
mjög mikið, það er ferill sem ég vil
stefna að. Þessi mynd er gott byrj-
unarskref inn í þennan heim og
gott að byrja á því að gera mynd
um eitthvað sem ég þekki mjög
vel. Þetta byrjaði sem stuttmynd
fyrir mig og fjölskylduna en svo
endaði ég á því að senda hana inn
á kvikmyndahátíðina Riff. Myndin
komst inn og það er ótrúlega gam-
an. Mig langar til þess að sækja um
styrki til að gera gert fleiri heim-
ildamyndir um allt Ísland sem
fjallar um þetta fólk, þessa kyn-
slóð og menningararfinn.“
Kemur afi þinn á sýninguna?
„Nei, hann ætlar ekki að mæta,
hann vill helst halda sig á Austur-
landi. Hann þorir ekki að fara til
Reykjavíkur eða hann reynir að
forðast það ef hann getur. Honum
líður bara best í sveitinni.“
Stikla úr myndinni, afi Katrínar að moka snjó í Fellabæ.
Höfðingi, bókabíll Borgar-
bókasafnsins, hikstaði lítil-
lega í vikunni en er kominn
aftur á rúntinn með forvitni-
legar bækur. Annar tveggja
bílstjóra Höfðingja, Bragi
Björnsson, segir bílinn engu
að síður við góða heilsu.
„Höfðingi fór í smá viðgerð,“ segir
Bragi bílstjóri. „Hann var farinn að
leka smá olíu og það gengur auð-
vitað ekki inni á bílastæðunum þar
sem við erum vön að stoppa. Það
þurfti því bara að skipta um rör
og þá var það komið.“ Bíllinn er af
Scania gerð, árgerð 2000 og keyrð-
ur rétt rúmlega 200 þúsund kíló-
metra.
Bragi Björnsson hefur keyrt bóka-
bílinn frá 1981 og man því hvern-
ig það var að vinna á gamla bóka-
bílnum sem þjónaði hlutverki sínu
um áratuga skeið frá því að þjón-
ustunni var komið á laggirnar árið
1969. Bróðir Braga, Bjarni Björns-
son, keyrir rúntinn á móti bróður
sínum og hann keyrði eldri bílinn,
sem var árgerð 1955, alveg frá upp-
hafi. „Hér um árið voru bílarnir
síðan tveir, Höfðingi og Stubbur,
sem var minni bíll, en hann heyrir
sögunni til.“
Bragi segir að það séu eink-
um þakklátir rosknir borgarar og
krakkar sem noti þjónustu bóka-
bílsins. „Fastakúnnarnir eru þó
nokkrir, nánast í hverri viku, en
áhuginn á þjónustunni er vitanlega
misjafn eftir stöðum, dögum og
veðri. Við sjáum líka um þjónustu
við skóla sem ekki hafa komið sér
upp bókasafni.“
Skiljanlega er dagskrá bókabíls-
ins vel skipulögð, stoppin eitthvað
á milli 30 og 40, í viku hverri, skýt-
ur Bragi á. Hann segir þetta þó hafa
verið í nokkuð föstum skorðum
undanfarin ár því borgin hafi ekki
þanist út að undanförnu. | gt
Bragi Björnsson og Sigríður Rúna Gísladóttir stóðu vaktina í Höfðingja í vikunni.
Bókabíllinn aftur hress
Ofur tvíeykið Anni Ólafs-
dóttir og Sunnva Ása Weiss-
happel stofnuðu samstarfið
Herpes þar sem þær hafa
unnið að gerð tónlistar-
myndbanda saman í nokkur
ár. Nú hafa þær lagt lokahönd
á tónlistarmyndbandið
Goldigaz sem þær unnu með
frönsku hljómsveitinni We
are Z.
„Ég kynntist Gabriel Gazes, meðlimi
hljómsveitarinnar We are Z, við upp-
setningu á Mutter Courage í Þjóð-
leikhúsinu í Wiesbaden í janúar þar
sem hann sá um tónlist í verkinu og
ég um búninga. Í kjölfarið ákváð-
um við Anni að vinna með hljóm-
sveitinni hans að myndbandi. Við
tókum myndbandið Goldigaz upp
París og fórum svo til Barcelona þar
sem við klipptum myndbandið,“
segir Sunneva um kynni sín af
hljómsveitinni.
Í myndbandinu eru búningarn-
ir aðalkarakterar þar sem má sjá
glysgirni, fjaðrir, gular gervinegl-
ur og apagrímu. Aðal sögusviðið
er skítugt salerni og götur Parísar-
borgar þar sem hljómsveitarmeðlim-
ir skreyta sig með litríkum hárkoll-
um. Hrollvekjandi og kjánalegt en á
sama tíma frábært.
Sunneva hefur verið að vinna
með leikstjóranum Þorleifi Erni
Arnarssyni og eru þau nú í Dresden í
Þýskalandi að vinna að uppsetningu
leikverksins Óþelló eftir William
Shakespeare. „Ég var að klára að
frumsýna í Þjóðleikhúsinu í Osló
Tvíeykið Herpes.
Herpes og gular gervineglur
Hljómsveitin We are Z.
verkið Villiöndina og fjandmenn
fólksins. Í Óþelló er ég að gera bún-
inga, risastóra skúltptúra og hanna
gjörninga á sviðinu með Þorleifi.“
Í augnablikinu eru stöllurnar að
vinna að stuttmynd sem tekin verð-
ur í Ríga í Lettlandi.
Tónlistarmyndbandið verður
frumsýnt á vef Fréttatímans í há-
deginu. | hdó
VÍKURVAGNAR EHF.
Víkurvagnar ehf. | Hyrjarhöfða 8 | 110 Reykjavík
Sími 577 1090 | vikurvagnar.is | sala@vikurvagnar.is
Setjum undir á staðnum
Dráttarbeisli
undir flestar tegundir bíla