Fréttatíminn - 28.10.2016, Blaðsíða 8

8 | FRÉTTATÍMINN | Föstudagur 28. október 2016
„Börnin þurfa ekkert að fara að leigja út í bæ þegar
það er nóg pláss hér. Sá elsti er þrítugur og er enn
heima svo við gerum alveg ráð fyrir Ali jafn lengi.“
Hluti af fjölskyldunni til frambúðar
Hjónin Svanhildur og
Sverrir stigu út fyrir
þægindarammann þegar þau
ákváðu að taka fylgdarlaust
barn á flótta inn á heimili
sitt. Alisina Haidari, eða
Ali, flutti inn til þeirra eftir
margra mánaða ferðalag frá
Afganistan. Eftir sex mánaða
sambúð kom ekkert annað
til greina en að Ali yrði hjá
þeim til frambúðar og hafa
hjónin því tekið hann í
varanlegt fóstur, íslenskum
systkinum hans og allri
stórfjölskyldunni til mikillar
gleði.
Halla Harðardóttir
halla@frettatiminn.is
Sverrir og Svanhildur skráðu sig sem
mögulega vistforeldra fylgdarlauss
barns á flótta í byrjun árs. Ali hefur
búið hjá þeim síðan í mars og nú hafa
hjónin tekið hann í varanlegt fóstur.
„Við sjáum Ali fyrir okkur sem hluta af
þessari fjölskyldu til frambúðar, hvort
sem hann kýs að búa hér hjá okkur
eða fari annað þegar þar að kemur,“
segir Sverrir. Mynd | Rut
„Ég er frá litlu þorpi í Afganistan.
Ég kom hingað einn en ég er ekki
einn lengur, ég hef það gott núna.
Ég flúði Afganistan og fór í langt
ferðalag með smyglurum þar sem
ég sat aftur í vöruflutningabíl mest
allan tímann. Bíllinn keyrði oftast
á nóttunni því það var alltaf mjög
dimmt. Ég er ekki alveg viss hvaða
leið við fórum en ferðalagið var
mjög langt. Við enduðum á Norður-
löndunum og þar tók ég flugvél til
Íslands en ég er ekki viss frá hvaða
landi það var.“
Alisina Haidari, eða Ali, er
fimmtán ára. Hann lenti á Íslandi
í desember á síðasta ári og hef-
ur búið hér á landi síðan. Hann
á ekki auðvelt með að tala um líf
sitt í Afganistan né heldur ferða-
lagið sem hann lagði á sig til að
komast þaðan. Líkt og í tilfelli
annarra fylgdarlausra flóttabarna
var Barnavernd látin vita um leið
og Ali kom til landsins. Fyrst um
sinn bjó hann í húsnæði á vegum
Útlendingastofnunar í Bæjarhrauni
í Hafnafirði en síðar í húsnæði á
vegum Barnaverndar Reykjavíkur.
Í mars var svo haft samband við
hjónin Sverri og Svanhildi.
Byrjaði með "Kæra Eygló"
„Þetta byrjaði í raun með Kæra
Eygló átakinu. Eftir það létum við
Rauða krossinn vita að við vild-
um vera stuðningsfjölskylda fyr-
ir sýrlenska fjölskyldu á flótta. Við
vorum búin að fá fjölskyldu til að
styðja sem átti að koma í desember
í fyrra en þau komu ekki svo við
ákváðum að bjóðast til að fóstra
barn í staðin, verða vistforeldrar.
Svo fengum við allt í einu þenn-
an strák í hendurnar sem er al-
gjör einstæðingur. Hann átti enga
fjölskyldu og alls engan að,“ seg-
ir Sverrir Hjörleifsson en hann og
eiginkona hans Svanhildur Guð-
laugsdóttir tóku Ali inn á heimili
sitt stuttu eftir að Barnaverndar-
stofa hafði samband við þau í mars.
Sverrir er kerfisfræðingur og Svan-
hildur er bókari og leiðbeinandi á
leikskóla. Þau hjónin búa í Hafnar-
firði þar sem þau hafa alið upp
börnin sín fjögur.
„Þetta gerðist allt mjög hratt,“
segir Svanhildur. „Við vorum í
Portúgal í febrúar þegar við feng-
um símtalið frá Barnaverndar-
stofu og vorum spurð hvort við
kæmumst á fund, helst strax. Við
fórum á þennan fund um leið og
við komum heim og þá vorum við
spurð hvort Ali gæti verið hjá okk-
ur á meðan væri verið að vinna úr
hans málum,“ segir Svanhildur.
„Það er svo mikill asi í þessum
málum því það er mikil vöntun á
fólki sem getur tekið á móti börn-
um. Þetta gerðist allt svo hratt og
við vissum í raun ekkert hvað við
vorum að fara út í,“ segir Sverrir.
Ali kom inn á heimili fjöl-
skyldunnar í mars og átti að vera
hjá þeim í þrjá mánuði. Þegar þrír
mánuðir voru liðnir kom ekki ann-
að til greina en að Ali yrði áfram.
Eftir sex mánuði ákváðu Sverrir og
Svanhildur að taka Ali í varanlegt
fóstur. „Við hefðum á hvaða tíma-
punkti sem er getað bakkað út úr
þessu en það kom aldrei til greina.
Þetta hefur verið yndislegur tími,“
segir Svanhildur.
Systkinin tóku þessu misvel
„Við vorum bara róleg í okkar
þægindaramma, með börnin okkar
og eitt barnabarn á leiðinni,“ seg-
ir Svanhildur en þau Sverrir eiga
fjögur börn á aldrinum 20 til 30
ára. Börnin búa öll ennþá heima,
nema næstelsta dóttirin sem er
flutt út. Þau segja viðbrögð barn-
anna hafa verið misjöfn í byrjun
en að endingu hafi þau öll tekið Ali
opnum örmum. „Yngri börnin tvö
voru strax mjög spennt en sá elsti
var ekki alveg viss með þetta. Eldri
stelpan var líka spennt og hún hef-
ur alltaf litið á Ali sem bróður sinn
þó hún búi ekki heima, alveg frá
byrjun,“ segir Svanhildur.
„Börnin okkar eru náttúrulega
eldri en Ali og svo eru þau auð-
vitað mjög ólík honum. Ali kem-
ur úr allt öðrum menningarheimi
sem á fátt sameiginlegt með okk-
ar. En það semur öllum mjög vel
og ég held að Ali líti dálítið upp
til Kristjáns, yngsta sonar okkar.
Hann er íþróttastrákur sem kann
allt á tölvur, er með tattú og í lyft-
ingum,“ segir Sverrir og hlær. Ali
tekur undir hláturinn því hann er
farinn að skilja töluvert í íslensku
og veit að það er verið að tala um
Kristján. Þrátt fyrir að Ali sé far-
inn að skilja íslensku þá höfum við
túlk okkur til halds og trausts í við-
talinu, hana Zöhru Mesbah sem er
frá Afganistan eins og Ali. Zahra
fékk hæli hér á landi af mannúðar-
ástæðum fyrir fjórum árum og
vinnur í dag sem túlkur auk þess
að stunda nám í Háskóla Íslands.
Valdi sér gulan lit á herbergið
„Bara það að búa í svona húsi er
nýtt fyrir Ali. Hann er af litlum
bóndabæ og hafði til dæmis aldrei
komið til Kabúl áður en hann kom
hingað. Hann er sveitastrákur af
mikilli lágstétt og hefur aldrei átt
sitt eigið herbergi. Hér er sjónvarp
og tölvur og rennandi vatn og hér
borðum við með hnífapörum. Upp-
áhaldsmaturinn hans Ali eru hrís-
grjón og kjöt í súpu og naan-brauð
en honum finnst allt gott og það
hefur allt gengið vel. En Nick ætl-
ar að koma bráðum og kenna okk-
ur að elda afganskan mat,“ segir
Sverrir. Nick er stuðningsfulltrúi
Alis en öll fylgdarlaus börn á flótta
sem komast í fóstur eiga rétt á
stuðningsfulltrúa, frá sínu heima-
landi sé það mögulegt. Nick hefur
verið fjölskyldunni mikill stuðning-
ur allt frá því að Ali kom fyrst inn á
heimilið. Hann talar ensku og get-
ur því túlkað auk þess að vera fé-
lagslegur stuðningur fyrir Ali.
„Þetta var auðvitað bara eins
og Pictionary og Actionary hérna
fyrst með fullt af hjálp frá google-
translate. En um leið og Ali kom
til okkar bað Sverrir hann um að
velja sér lit á herbergið sitt, og þá
sá Ali að hann væri kominn til að
vera. Þetta var hans herbergi,“ seg-
ir Svanhildur.
„Við fórum saman og völdum
lit og Ali valdi sér gulan lit,“ segir
Sverrir. „Liturinn kom mér ekki á
óvart því það er dálítil svona sólar-
stemning inni hjá honum, það er
bara sól og sandur og 28 stiga hiti.
Honum finnst gott að kynda al-
veg svakalega inni hjá sér og vera
frekar léttklæddur,“ segir Sverrir.
„Svo kemur hann fram á stutt-
buxunum og kúrir sig undir þykku
teppi, því honum er svo ískalt
hérna frammi,“ segir Svanhildur
og spyr Ali á hægri íslensku með
látbragði hvort það sé ekki satt.
„Jú,“ segir Ali og hlær.