Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.1993, Qupperneq 41

Tímarit hjúkrunarfræðinga 1. tbl. 1. árg. 1993
Nýju starfsheiti fyrir hjúkrunarkonur beitti ég mér fyrir stuttu eftir að ný hjúkr-
unarlög voru samþykkt. Þá hafði námsbraut í hjúkrunarfræði hafið göngu sína og
ég var sannfærð um að ungt fólk, sem þar var við nám, vildi ekki bera starfsheiti
sem endaði á ,,kona“. Tímarnir breytast og mennirnir með. Til gamans nefni ég
að ég stakk upp á fimm starfsheitum: Hjúkrunarmaður, hjúkrir, hjúkri, hjúkrari og
hjúkrunarfræðingur. Allmikið var búið að ræða starfsheitin hjúkrari og hjúkrunar-
maður, en hin ekki. Starfsheitið hjúkrunarfræðingur bar sigur af hólmi og var
lögfest í hjúkrunarlögum.
Hefur starfið falið I sór vinnu að máiefnum annarra heilbrigðisstótta en hjúkrunarfrmðinga?
Ég vona að ég geti svarað því játandi. Lög um heilbrigðisþjónustu hafa alloft verið
til endurskoðunar í ráðuneytinu og ég hefi tekið þátt í þeirri vinnu. Við endur-
skoðun laganna 1978 fékk ég samþykkt ákvæði um ábyrgð hjúkrunarfræðinga á
starfi sínu. Það tel ég vera fjöregg sem þeim ber að varðveita. Þá má nefna lög og
reglugerðir um sjúkraliða, ljósmæður, sjúkraþjálfara, meinatækna, þroskaþjálfa,
matartækna, matarfræðinga og fleiri stéttir. Þá vann ég með kennslustjóra Háskóla
íslands og fleirum að því að athuga hversu margar námsstöður heilbrigðisstofnanir
gætu mögulega haft fyrir nemendur í sjúkraþjálfún og hvatti til þess að það nám
yrði að veruleika. Þá vann ég að stofnun Sjúkraliðaskóla íslands, Röntgentækna-
skóla íslands og Þroskaþjálfaskóla íslands, námi fyrir matartækna og matarfræð-
inga, og fleira mætti nefna.
Frá fyrstu tíð sá ég um leyfisveitingar til heilbrigðisstétta annarra en lækna,
lyfjafræðinga og tannlækna, en eftir að fleiri lögfræðingar komu til starfa í ráðu-
neytið sjá þeir um þær leyfisveitingar utan starfsleyfa fyrir hjúkrunarfræðinga, ljós-
mæður og sjúkraliða. Þau leyfi eru enn á mínum snærum. Heilbrigðisstéttir eru
orðnar 31 alls. Þá hafa málefni ljósmæðra og sjúkraliða heyrt undir mig í ráðu-
neytinu og undanfarin ár hef ég verið formaður Ljósmæðraráðs. Nú stendur til að
flytja nám ljósmæðra undir menntamálaráðuneytið og þá inn í Háskóla íslands og
á ég sæti í nefnd sem vinnur að því.
Skólar fyrir heilbrigðisstóttir eru orðnir aði margir. Að hrinda sumum þeirra af
stokkunum virðist hafa verið stór hluti af þlnu starfi?
Já, það gefur auga leið að í fyrstu vann ég að mörgum ólíkum verkefnum í ráðu-
neytinu og geri enn þótt starfsmönnum hafi fjölgað. Fyrsta verkefni mitt var að
taka þátt í reglugerðarsmíð fyrir Gæslusystraskólann í Kópavogi, sem síðar og með
þeirri reglugerð hlaut nafnið Þroskaþjálfaskóli íslands. Sá skóli er nú kominn undir
menntamálaráðuney tið.
Haustið 1971 settum við á stofn Röntgentæknaskóla íslands og var ég þar
stjórnarformaður þangað til nám röntgentækna var fellt inn í Tækniskóla íslands.
Þá kom sér vel starfsreynsla mín á röntgendeild FSA. Uppbygging þess náms og
stjórnun skólans hvfldi þó að mestu á herðum Ásmundar Brekkan sem þá var yfir-
læknir röntgendeildar Borgarspítalans. Það var hans baráttumál að kennsla fyrir
röntgentækna færi fram hér á landi.
Sjúkraliðaskóla íslands settum við á stofn haustið 1971. Þá hætti bóklegt nám
sjúkraliða að vera á vegum sjúkrahúsanna en fór í staðinn fram í þessum skóla.