Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.2005, Síða 20

„Mikið gæfuspor í mínu lífi að velja hjúkrun"
- segir Pálína Sigurjónsdóttir, heiðursfélagi F.í.h.
Mikil veisla var haldin þegar húsnæöiö að Suðurlandsbraut var tekið í notkun. Frá vinstri:
María Pétursdóttir, Þorbjörg Jónsdóttir, Ingibjörg R. Magnúsdóttir, Pálina Sigurjónsdóttir,
fru Vigdís Finnbogadóttir, Sigþruður Ingimundardóttir, Ólafur Ólafsson og kona hans, Inga
Ólafsson.
saumakona, „mikil listasaumakona, lærði að
sauma í Kaupmannahöfn, hún var með verkstæði,
kenndi að sauma og tók að sér að sauma fyrir
fólk. Stundum var hún beðin um að koma í hús
og ég man eftir að hafa farið með henni,“ segir
Pálína.
Pálínu hefur ekki dottið í hug að feta í fótspor
móður sinnar? „Nei,“ er svarið en hún segist
þó hafa saumað töluvert, einkum meðan börnin
voru lítil og til að læra að sauma sótti hún
námskeið hjá móður sinni. „Eg var stundum
að biðja hana um að hjálpa mér, henni fannst
greinilega minni tími fara í að gera það sjálf svo
ég lærði ekkert. Það fór því svo að til að læra
að sauma sótti ég námskeið hjá henni." Hún
segir foreldra sína hafa verið virka þátttakendur
í þeim verkalýðsfélögum sem þau tilheyrðu og
á heimilinu voru miklar umræður um þjóðmál
og fleira. „Þau voru kommúnistar ’og pabbi tók
virkan þátt í því að berjast fyrir lcjörum sjómanna
og því óréttlæti sem þeir bjuggu við, ég man t.d.
eftir Gúttóslagnum.*'
Á síöasta fulltrúaþingi Félags íslenskra hjúkrunarfræöinga,
sem haldiö var á Grand hóteli 9. og 10. maí sl., var samþykkt
aö heiöra þrjá félagsmenn fyrir margra ára óeigingjarna
vinnu aö félagsstörfum. Þaö voru þær Pálína Sigurjónsdóttir,
Bergljót Líndal og Sigþrúður Ingimundardóttir. Tímarit
hjúkrunarfræöinga mun kynna þær lesendum í þessu tölu-
blaöi og tveimur næstu.
Pálína er fædd 17. júní 1931 og aðspurð segir hún að afmælið
hafi oft drukknað í þjóðhátíðinni eins og algengt er hjá
þeim sem fæddir eru á slíkum merkisdögum. „Ég er fædd
í Reykjavík, á Laugavegi 134, næstyngst sex systkina. Eitt
systkini mitt dó á unga aldri og hin voru svo mikið eldri að við
tvær yngstu systurnar ólumst mest upp saman," segir Pálína
og bætir við að systkini hennar séu nú öll látin, „þó það sé
nú önnur saga.“ Faðir hennar hét Sigurjón Pálsson, sjómaður
og vélgæslumaður í Vestmannaeyjum og síðar í Keflavík og
síðast starfsmaður Reykjavíkurborgar. Móðir hennar var Helga
Finnsdóttir frá Stóru-Borg undir Eyjafjöllum, húsmóðir og
Ekki er að efa að frækorni fyrir þátttöku í
félagsstörfum var sáð í bernsku Pálínu en
hvers vegna valdi hún að gera hjúkrun að sínu
ævistarfi? Spurningin kemur henni ekki á óvart
og greinilegt er að hún hefur oft velt henni fyrir
sér. „Á þeim tíma, sem ég valdi hjúkrunina, átti
ég erfitt með að svara þessari spurningu, við
vorum m.a. spurðar að þessu þegar við sóttum
um skólann. Ég hef átt auðveldara með að svara
spurningunni eftir því sem árin líða því þetta var
mikið gæfuspor í mínu lífi.“
Áður en leiðin lá í hjúkrun hafði Pálína lokið
gagnfræðaprófi og vann að því loknu við
afgreiðslustörf í eitt ár. „Ég fór svo að velta fyrir
mér hvað mig langaði að gera í framtíðinni, sá
mig ekki í afgreiðslustörfum, fannst það ekki
skemmtilegt og sótti um nám í Hjúkrunarskóla
íslands. Ég veit ekki hvað varð til þess því engin
af mínum vinkonum fór þessa leið og ég fékk
Tímarit hjúkrunarfræöinga 4. tbl. 81. árg. 2005