Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1870, Page 192
186
UM HJÚALÖG.
1865. í álitsskjali sínu um þetta mál, ab þa& sem alþingi hér segir
12. júní. hljóti að vera komið af misskilningi, og að þesskonar ákvörð-
un, sem í þessari grein er, eigi einmitt aí> standa i hjúalög-
um, enda sé líka samkynja ákvörðun í dönsku hjúalögunum frá
10. maímán. 1854. Einnig segir konungsfulltrúi, aí> það hljóti
a& vera sprotti& af misskilningi, þegar þa& sé gefi& í skyn í
álitsskjali þingsins, aö hér sé blandaö saman tveim ólíkum hug-
myndum, eiginlegum húsaga og húsbóndarétti, því a& vi&
húsnga í frumvarpinu hljóti aö skiljast agi sá og reglusemi sú,
sem húshóndinn hefir rétt á a& halda á heimili sínu, e&a þaö
sem í dönsku lögum er kallaö „Husstraf” (smbr. 6—2—4). —
En þó a& nú sé gengiö út frá því, eins og alþingi gjörir, a&
þa& skuli úr lögum numiö a& heita neinum húsaga á Islandi,
þá ver&ur því ekki til lei&ar komiö me& því a& sleppa úr grein
þeirri, sem hér er um rædt, því að þá væru hinar eldri ákvarö-
anir um lnisaga (einkum í tilskipuninni frá 3. júnímán. 1746)
enn í gildi, heldur yr&i a& taka í tilskipunina beina ákvör&un
um þetta atri&i. Til þessa vir&ist samt ekki vera nein ástæ&a,
og stjórnin hlýtur því eptir sem á&ur a& halda fast vi& ákvör&un
þá, sem stendur í 19. grein frumvarpsins.
Hva& hinar a&rar breytingar á stjórnarfrumvarpinu snertir,
er alþingi hefir stuugiö uppá, þá eru þær, eins og á&ur er á
vikiö, í öllu verulegu ekki annaö en ítrekun hinna fyrri uppá-
stungna þingsins, og er, a& því er vir&ist, nægilega sýnt fram
á í ástæ&unum fyrir frumvarpi stjórnarinnar, a& þær séu ekki
takandi í mál. f>ó skal þess getið, a& ekkert er því til fyrir-
stöðu, a& 2. li&ur í 24. grein frumvarpsins sé or&a&ur eins og
alþingi hefir stungi& uppá, þannig a& hann ver&i svo látandi: „Nú
flytur húsbóndi samt hjúiö burtu, þá skal hann sæta sektum eptir 21.
grein, e&ur og þyngri hegning eptir ö&rum lögum, og standast
a& auki” o. sv. frv. Ekki er heldur — samkvæmt því sem a&
ofan er sagt um ákvör&unina í 10. grein frumvarpsins, sem er
sama efnis — neitt því til fyrirstööu, a& fallizt sé á bre.ytingu
þá á ákvör&uninni um matarverö í 29. grein, sem þingiö hefir
stungiö uppá.