Tíðindi um stjórnarmálefni Íslands - 01.01.1870, Page 325
DM SKYLDUFLUTNING ÓMAGA.
319
ályktun þingsins afhent stiptamtinu bænarskrá', er þinginu hafbi
borizt úr Eyjafjarbarsýslu, þess efnis, ab kostnabi þeim, sem 2'
eptir reglugjörí) 8. janúarmán. 1834 8. grein um skylduflutninga
hvílir á hverri sveit, verbi eptirleibis jafnab ni&ur af hlutabeigandi
sýslumönnum eptir skýrslum hreppstjóranna á alla hreppa
sýslnanna eptir efnum og ástandi, og hafi konungsfulltrúi beibzt
þess, ab málefni þetta væri borib upp fyrir stjórninni og úrskurbur
hennar fenginn urn þab. Um þetta hefir stiptamtmabur sagt, ab
þab sé vafalaust, ab fátækrareglugjörbin veiti ekki neina heimild
til, ab flutningskostnabi þeim, er hér ræbir um, sé jafnab nibur
á þann hátt, sem stungib er uppá í bænarskránni, en ab hinsvegar
virbist vera ástæba til ab breyta lagaákvörðuninni um þetta, því
ab eins og landslagi er háttab á íslandi komi kostnaburinn vib
ómagaflutninga mjög misjafnt nibur á sveitir þær, sem ab á ab
flytja ómagann yfir. Að vísu mundi kostnabur þessi koma jafnar
nibur í hverri sýslu, ef meb hann væri farib eins og stungib er
uppá í bænarskránni, en aptur á móti kæmi hann ab stiptamt-
mannsins hyggju allt eins ójafnt nibur ú sýslurnar eptir sem
ábur, og auk þess er athugavert, ab eptir því sem lögin skipa
fyrir um framfærslu fátækra, kemur hún (en í henni er ómaga-
flutningur einnig fólginn) ekki sýslunum vib sem sýslum, heldur
einasta hreppunum. Stiptamtmaburinn hefir því stungib uppá
sem hagfelldari breytingu á ákvörbun fátækrareglugjörbarinnar,
ab öllum kostnabinum vib flutning ómaga úr þeim hrepp, þar
sem hann hefir átt heima, og í hreppinn, þar sem hann á sveit,
sé skipt í 3 jafna parta milli þessara hreppa og hreppsins, sem
ómaginn hefir verib fluttur yfir, þannig ab hinn síðastnefndi
hreppurinn annist flutninginn innan sinna takmarka, en fái
þriðjung flutningskostnabarins borgaban afhreppnum, sem ómag-
inn er fluttur burt úr, og þriðjung af hreppnum, þar sem hann
er sveitlægur. Auk þessa ætti ab stiptamtmannsins hyggju ab
ákveba, hversu mikill flutningskostnaður sá, sem hinir hrepparnir
ættu ab endurgjalda á þenna hátt, mætti verba mestur, bæbi
sjálft flutningskaupib eptir vegalengd í dagleibum, og eius
’) Sinbr. Tíðiudi l'rá alþingi 1865, II, 215. bls.
22*
18(50.
febrúar.