Svava - 01.01.1903, Síða 40

340
SVAVA
V,7.
voru kvaldir tii dauða. En þi'átt fyrji’ allar þessar of-
sóknir, þá héldu þrie öll undirstöðu-atviði trúar sinnar.
En þegar neyð þoirra var sem stœrst, opnaðist vegur fyrir
þá,
TJm þessar mundir hluínaðist Eússum landskiki með-
fram Svartahafi, og vildu þeir fyrir hvern mun geta
fengið þangað góða bændur, t.il að byggja landið. Ar-
iðl783, sendiKatríu II. umboðsmaun sinn til Prússlands;
átti hann að reyna að fú Meunouíti>, til að byggja hérað
þetta. Þeim voru boðnir góðir kostir. I>eir skyldu
v.era undanþeguir herþjónustu; liafa fullkomið trúfrelsi,
og mega sjálfir iáða hœði kyrkju og skólamálum síuum;
þeir skyldu vera undauþegnir öllurn skatt-álögum, og
vera frjálsir að byggja þorp-hverfi, sem þeir sjáliir semdu
lög- fyrir
Mennonítar tóku þessu boði fegins heudí; og árið
1788, fluttu margar þúsundir af þeim til þessa pláss.
Eeistu mikla bygð, og blómguðust og’ margfölduðust þar.
MiU’gir af þeim settu þar á fót stórar verksmiðjur, en
hávaðinn af þeim gaf sig eingöngu við jarðrœkt. I
hart nær hundrað ár, lifðu þeir í friði og velmegun í
þessu héraði, en þá byrjuðu aftur ofsókuir gegn þeim.
Árið 1870, rauf Eússastjórn samninga þá, sem
Katríu II. hafði gert við Mennoníta, og krafðist þess,