Dagblaðið Vísir - DV - 23.09.2016, Blaðsíða 30

Helgarblað 23.–26. september 201622 Fólk Viðtal
Kr
in
gl
an
Kr
in
gl
um
ýr
ar
br
au
t
Miklabraut
Miklabraut
Við
erum
hér!
Tilb
oð
17 10 bitar fyrir 4-5
5 Stórir bitar og 5 minni. Stórt hrásalat og kokteilsósa.
Stór af frönskum og 2l. Pepsi.
kjúklinga
vefjur og borgarar
og það er afskaplegur hraði í samfé-
laginu,“ segir hann um samanburðinn
á löndunum. Hann hafi þó ekki búið
í Stokkhólmi heldur í Norður-Svíþjóð,
þar sem hraðinn er kannski minni.
„Núna eru allir að elta eitthvað. Ég er
svolítið hræddur við það – og maður
sogast einhvern veginn inn í það. Ég
finn mjög sterkt að það er mikið stress.
Fólk ætti að vara sig á því að halda að
grasið sé grænna hinum megin.“
Hlynur segist í grunninn vera
frjálshyggjusinnaður en að hann hafi
þokast nær miðjunni í Svíþjóð. „Heil-
brigðiskerfið á að sjálfsögðu að vera
fyrir alla. Og börn eiga aldrei að þurfa
að líða fyrir eitthvað sem þau hafa ekki
stjórn á – eins og fyrir efnahag foreldra
sinna eða hegðun þeirra. Öll börn eiga
rétt á að fá tækifæri til að blómstra.
Hér eiga líka allir að geta notað þá
grunnþjónustu sem við sem samfélag
stöndum undir.“ Hann segir að það
sé glórulaust ef Ísland, með allar þær
auðlindir sem landið hefur; fiskinn,
vatnið, hreina loftið og túrismann,
geti ekki staðið vel að heilbrigðis- og
skólamálum. Þá sé eitthvað að. „Hér
ætti enginn að líða skort.“
Fjölmenningarsinni
Svíþjóð hefur tekið við hlutfallslega
fleiri flóttamönnum en flest önnur
ríki. Í umræðunni er stundum talað
um reynslu Svía af innflytjendum í
neikvæðu ljósi. Hlynur segir að nei-
kvætt umtal um útlendinga sé því
miður oft meira áberandi en það
jákvæða. Hann telur að útlendingar
sem sest hafa að í Svíþjóð hafi auðg-
að sænskt samfélag. Hann tekur
sem dæmi að innflytjendur hafi í
sumar tekið á móti dóttur sinni.
Með því á hann við að flestir hafi að-
lagast samfélaginu vel og bætt það.
„Auðvitað skapast stundum vanda-
mál, sérstaklega hefur það gerst í
sumum hverfum í Malmö. En það
er líka fullt af jákvæðum hlutum.“
Hlynur er í grunninn fjölmenn-
ingarsinni og telur að þeir sem
mest séu mótfallnir innflytjendum
séu þeir sem minnst hafi séð af
heiminum. „Það er til dæmis
lítið um rasisma á meðal íþrótta-
manna, sem ferðast út um allt. Fólk
sem talar verst um útlendinga er
minnst í útlöndum sjálft.“ Hlynur
vill að við Íslendingar hjálpum
þeim sem við getum hjálpað. „Að
sjálfsögðu eigum við að taka á
móti fólki sem á bágt. Ef við getum
hjálpað fleirum þá eigum við að
gera það. Að sjálfsögðu geta orðið
einhverjir árekstrar, á sama hátt og
ef við myndum setjast að í fram-
andi landi. Ég er alltaf hlynntur
því sem getur sameinað fólk; hvort
sem það er trú eða þjóðerni. Því
færri hlutir sem skilja okkur að, því
ólíklegra er að við reynum að drepa
hvert annað. Ég er frekar fyrir það
sem sameinar fólk en sundrar,
bæði hvað varðar minni málefni og
stærri. Mér finnst það falleg hug-
sjón að geta farið hvert sem ég vil
í heiminum – til að vinna eða ferð-
ast – og að alls staðar sé vel tekið á
móti mér.“
Vill kynnast dóttur sinni
En nú er hann kominn heim og
segist aldrei hafa verið betri í körfu-
bolta. Hann samdi við Stjörnuna
en segir að aðrir kostir hafi staðið
honum til boða. Hann hafi fengið
fyrirspurnir frá Finnlandi, Dan-
mörku og Sviss, án þess að vera að
leita. Með fjögur börn leist honum
ekki á að flytja til nýs lands fyrir níu
mánaða samning. Hlynur og Unnur
eiga níu ára stúlku, sex ára tvíbura
(stúlku og strák) og eina nýfædda
stúlku. „Mér leist ekki á að flytja frá
Svíþjóð til nýs lands fyrir einhvern
níu mánaða samning. Ég er svolítið
búinn með þann pakka. Fyrir fjöl-
skyldumann er gott að búa í Svíþjóð
því kerfið er sniðið að þörfum þín-
um.“
Hann vonast til þess að geta
sinnt börnunum sínum betur nú
þegar hann er fluttur heim. Ís-
lensku liðin æfi mun minna en þau
sænsku svo tími til annarra hluta
verður meiri. „Ég þarf að fara að
kynnast yngstu dóttur minni. Ég
hef lítið getað verið með henni,“
en Elísabet Edda fæddist í júní. „Í
sumar hef ég alltaf verið í bænum
en Unnur með börnin fyrir vestan.
Það hefur mætt svolítið mikið á
henni en vonandi get ég verið
meira til staðar í vetur.“
Samningar renna út
Þessi sex manna fjölskylda er að
koma sér fyrir í Garðabænum.
Hann segir að það sem Stjarnan
hafi haft fram að færa hafi heill-
að hann, þó að lið eins og KR hafi
líka komið til greina. Jón Arnór
Stefánsson, sá íslenski leikmaður
sem lengst hefur náð á erlendri
grundu, samdi nýlega við KR en
liðið hefur borið höfuð og herðar
yfir önnur lið að undanförnu.
Hlynur segir aðspurður að það
hefði verið skrýtið að ganga líka í
raðir KR. „Mér fannst svolítið eins
og þá hefði ég verið að velja auð-
veldu leiðina. Það var alveg faktor.“
Fleira hafi þó komið til, svo sem
framtíðarbúseta fjölskyldunn-
ar. Þeim hjónunum líst vel á að
ala börnin upp í Garðabæ – þó að
samningurinn við Stjörnuna renni
auðvitað út eins og samningum
hættir til.
Honum finnst það ekki skref
niður á við hvað ferilinn áhrærir
að koma heim frá Svíþjóð, þó að
deildin hér sé ekki eins góð og
sú sænska. Að mörgu leyti sé ís-
lenska deildin betri en sú sænska,
þó að fjármagnið sé minna. „Hér
er sjónvarpsþáttur um deildina,
fjölmiðlar eru áhugasamir og
landsliðið nær að skapa mikla
stemningu. „Ég held, og ég vona,
að það sé gaman að spila hér. Við
höfum svo margt sem Svíar hafa
ekki, þótt þeir séu með sterkari lið.“
Líka stoltur
Þótt þessi stóri og stæðilegi
Grundfirðingur og landsliðsfyrir-
liði sjái eftir einu og öðru er hann
líka stoltur af því sem hann hef-
ur áorkað. Hann segir að það að
leika sinn 100. landsleik á dögun-
um hafi gert hann mjög stoltan.
„Það hefði örugglega engan grun-
að þetta þegar ég byrjaði að æfa –
enda byrjaði ég seint. Það er líka
ansi skemmtilegur hópur manna
sem hefur náð 100 leikjum.“ Þeirra
á meðal eru Teitur Örlygsson og
Valur Ingimundarson, leikmenn
sem hann leit mjög upp til sem
ungur maður.
Hlynur er líka stoltur af því að
hafa snúið við blaðinu og byrjað að
æfa eins og maður. „Ég hefði alveg
getað haldið áfram og gert þetta á
hálfum hraða. Ég er stoltur af því
að hafa tekið mér tak og klárað fer-
ilinn vel. Ég segi hiklaust að ég er
betri leikmaður í dag, 34 ára, en ég
var 26 ára. Það er ekki algengt en
ég er 100 prósent viss.“
„Ég veit ekki hvar ég væri“
Hlynur hrósar happi yfir því að hafa
kynnst konunni sinni og stofnað með
henni fjölskyldu. Hann segist ekki
vita á hvaða stað hann væri í lífinu ef
ekki hefði komið til þess. Fíkn sé sterk
í fjölskyldunni. „Ég er í meiri áhættu-
hópi en næsti maður, maður sem er
ekki með þessi gen. Ég hef bæði haft
íþróttir og fjölskyldu til að halda mig
frá þessu,“ segir hann spurður hvort
hann hafi einhvern tímann átt bágt
með áfengi. „Ég veit ekki hvar ég
væri. Ég er ekkert viss um að ég væri
í góðum málum – ég stórefast reynd-
ar um það – ef ekki væri fyrir fjöl-
skylduna og íþróttir.“
Hann heldur áfram. „Maður sér
þetta allt í kringum sig. Þegar ég var
unglingur var ég kannski aðeins of
mikið á djamminu – stundum hefði
ég mátt æfa meira í stað þess að fara
á ball í Hreðavatnsskála,“ segir hann
og hugsar til baka. „Ég vissi alltaf
af þessum genum enda er erfitt að
fá fleiri víti til varnaðar en ég fékk í
æsku.“ Árið 2007 eignaðist hann sitt
fyrsta barn og við það urðu ákveðin
þáttaskil. „Sem betur fer þá fór mað-
ur eftir það sjaldnar út á lífið og
reyndi að hugsa aðeins betur um
sig. Svo hef ég alltaf haft annan fót-
inn í Hólminum og hef átt stuðnings-
net þar; tengdafjölskylduna. Öll fjöl-
skylda hennar Unnar er þar. Þau hafa
reynst mér vel.“
Sér mynstrið í ættinni
Föðurhlutverkið á vel við Hlyn. Eitt
af markmiðum hans er að standa sig
sem faðir. „Ég hef gaman af börnun-
um og það gefur mér ótrúlega mikið
að vera með þeim; sjá þau vaxa og
dafna. Ég er mikill fjölskyldumaður
og ég held að það sé að hluta til vegna
þess hvernig þetta var með pabba
minn. Ég sé alveg mynstrið í minni
ætt, þar sem alkóhólisminn er víða.
Þegar menn eru ekki fjölskyldumenn
þá eru þeir ekki alltaf í góðum mál-
um. Ég hef séð hversu mikilvægt það
er að eiga sterka fjölskyldu að.“
Hann segir að sjálfur hafi hann
farið á mis við margt, vegna föður
síns. „Það er alveg hola fyrir ung-
ling að eiga engan pabba til að tala
við. Það er eitthvað sem ég vil veita
mínum börnum. Mamma stóð sig vel
og allt það en það hefði breytt ýmsu
að eiga pabba að; sem hefði verið ein-
hvers konar fyrirmynd. Það vantaði
alveg hjá mér. Það hefði verið gott að
hafa einhvern heilsteyptan karakter í
því, með mömmu. Ég missti af þessu
feðgasambandi, sem getur verið svo
flott.“ n
„Ég sakna
Svíþjóðar
mjög mikið
Þjálfun orðin betri og framtíðin björt
Í pistli árið 2011 gagnrýndi Hlynur körfuknattleiksþjálfun á Íslandi og sagði að ekki væri
nógu mikið lagt upp úr taktík og leikskilningi. Hann segir við DV að mikið hafi breyst til
batnaðar. Upp sé komin ný kynslóð af þjálfurum sem hafi nýjar hugmyndir. Hann bendir
líka á að erfitt sé að bera aðstæður íslenskra þjálfara meistaraflokksliða saman við
þjálfara erlendra liða sem starfi í tveggja til þriggja manna teymum. „Við erum að miklu
leyti að standa okkur ágætlega.“ Hann segir að hér vanti kannski þekkinguna til að þjálfa
mjög hávaxna leikmenn en það sé alltaf að batna líka.
Hann telur að framtíð íslensks körfuknattleiks sé mjög björt, jafnvel þó að nokkrir
lykilmenn í landsliðinu séu komnir vel yfir þrítugt. „Menn halda stundum að þeir séu
ómissandi en ég held að hér sé bjart framundan. Haukur Helgi [Pálsson] er þegar orðinn
besti maðurinn í landsliðinu og svo höfum við unga stráka eins og Martin [Hermanns-
son] og Tryggva Snæ [Hlynason],“ segir Hlynur og hann telur að Tryggvi verði frábær
leikmaður þó að hann sé nýbyrjaður að æfa. „Ég gæti nefnt fleiri. Elvar Friðriksson er
líka ungur eins og Ægir Þór [Steinarsson]“, en Hlynur telur að framlag hans sé stundum
vanmetið. „Ég efast um að fólk geri sér grein fyrir hversu mikið Ægir Þór Steinarsson gerir
fyrir liðið. Hann byrjar svo margt fyrir okkur á báðum endum vallarins.“ Hann nefnir líka
framtíðarlandsliðsmenn sem ekki eru í landsliðshópnum núna, svo sem Ragnar Nathan-
elsson, Jón Axel Guðmundsson og Kára Jónsson. „Framtíðin er mjög björt.“
Hlynur telur að þeir ungu leikmenn sem taki þátt í EM muni búa að því allan ferilinn.
Það sé eitthvað sem þeir eldri í landsliðinu hafi ekki fengið að upplifa á yngri árum.
Lítill agi Tíminn í Hollandi var á köflum
skrautlegur. Leikmenn fengu sér oft
McDonald's fyrir keppnisleiki. Mynd Sigtryggur Ari