Dagblaðið Vísir - DV - 13.10.2017, Blaðsíða 26

Dagblaðið Vísir - DV - 13.10.2017, Blaðsíða 26
Gunnlaugur Guðmundsson hefur starfað sem stjörnuspekingur í áratugi. Hann er spáskyggn og næmur með eindæmum enda leita bæði einstaklingar og fyrirtæki til Gunnlaugs til að fræðast um framtíðina og framvindu mála. Birta leitaði til Gunnlaugs í von um að fá svör við því hvort himintunglin gætu haft áhrif á óróleikann sem við höfum fundið fyrir í stjórnmálum síðustu ár. Gunnlaugur segir heim- inn allan ganga í gegnum gríðarlegt breytingaskeið og að breytingarnar nái hámarki á árabilinu 2018–2024. Hann segir stjórnmálakerfin eins og við þekkjum þau ekki virka lengur enda séu þau byggð á úreltri heimsmynd. „Hefðbundin stjórnmálakerfi virka ekki á 21. öldinni vegna þess að þau voru skrifuð fyrir 200 árum af körlum, fyrir karla. Það sama gildir um skiptinguna milli hægri og vinstri flokka sem við höfum þekkt úr stjórnmálunum undanfarnar aldir. Hana má rekja til frönsku stjórnarbyltingarinnar árið 1789 hvar íhaldsmenn, aðall og konungssinnar sátu hægra megin í þingsal Parísarborgar og hinn lýðræðissinnaði almúgi sat vinstra megin. Karlar allt saman. Karlar sem skrifuðu lög og leikreglur fyrir sjálfa sig,“ segir Gunnlaugur og rifjar í þessu samhengi upp þróun kosningaréttar á Íslandi. „Á Íslandi var kosningarétti komið á árið 1844. Réttinn til að kjósa höfðu karlmenn 25 ára og eldri, að uppfylltum skilyrðum um eignir, það er að segja bænda- höfðingjar og synir þeirra. Konur og eignalausir karlar fengu fyrst kosningarétt árið 1915 að því gefnu að fólkið væri orðið fertugt. Og nú, þegar einstaklingurinn í heimsþorpi tækni- og upplýsinga- byltingar í lok 20. aldar og byrjun þeirrar 21. vaknar til meðvitundar um stöðu sína blasir við óréttlæti sem hefur lengi verið við lýði. Kon- ur eiga til dæmis enn undir högg að sækja víðast hvar í heiminum og sömuleiðis karlar sem ekki eiga ættir að rekja til „bændahöfð- ingja“.“ Mynd dV ehf / Sigtryggur Ari Heimskerfin á breytingaskeiði og millistéttin að kafna Til hvers að pikka þegar þú getur talað? Stundum breytist lífið með ógnarhraða og stundum hægt. Breytingarnar geta verið kærkomnar og stundum þolum við þær ekki. Verst þykir mér þegar hefðirnar henta ekki raunveruleikanum lengur og hlutirnir eru gerðir með einhverj- um óheppilegum hætti „… af því svona hefur þetta alltaf verið.“ Þetta er samt önnur pæling sem ég ætla að fara betur í seinna. Síðustu árin hefur internetið breytt tilveru okkar hraðar en við höfum í sjálfu sér náð að gera okkur grein fyrir. Margir treysta allt of mikið á netið. Halda meira að segja að umræður geti farið fram á netinu með uppbyggilegum hætti. Reynslan hefur gert mig algjörlega ósammála þessu. Kommentakerfi og svokölluð samtöl á netinu eru mögulega versti samskiptamáti sem hægt er að hugsa sér. Tjáning, eða miðlun skilaboða, getur aldrei verið til fyrirmynd- ar þegar samskiptin fara fram í örstuttum setningum sem eru gjarna pikkaðar af mikilli hvatvísi á lyklaborð. Ef tjáskipti eiga að vera góð þá duga ekki bara orðin til. Það er svo margt annað sem skiptir máli í sam skiptum. Til dæmis raddblærinn, svipbrigðin, látbragðið, meira að segja andardráttur getur sagt til um hvort manneskjan sem þú ert að tala við er afslöppuð eða ekki. Kaldhæðin eða ekki. Bestu samskiptin eiga sér stað þegar fólk kemur saman. Næst- bestu samskiptin eru mögulega símtal þar sem hægt er að hafa manneskjuna í mynd líka, Facetime, eða þess háttar. Þriðji besti valkosturinn er líklegast símtalið og síðast á listanum eru svo þessi innpikkuðu skeyti, hvort sem er á Messenger eða í sms-um. Athugaðu að nú er ég að tala um samskipti milli tveggja eða fleiri einstaklinga, ekki tjáningu einnar manneskju sem fer skrif- lega fram í status, bréfi eða pistli sem þessum. Manneskjur eru eins ólíkar og þær eru margar. Við erum misjafnlega skrúfuð saman og stundum sjáum við lífið með alveg afskaplega ólíkum hætti. Til að forðast misskilning og koma skilaboðum frá sér á sem allra bestan máta er mjög nauðsynlegt að fólk hittist og tali saman. Það er líka nauðsynlegt að gefa sér góðan tíma til að hlusta. Og spyrja, ef maður er ekki viss um að hafa skilið viðmælanda sinn rétt. Margrét H. Gústavsdóttir vikublað - Ritstjóri: Margrét H. Gústavsdóttir Ábyrgðarmenn: Sigurvin Ólafsson og kolbrún bergþórsdóttir Markaðssamstarf: Svava kristín Gretarsdóttir s: 690 6900 Birta á Instagram: birta_vikublad
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.