Dagblaðið Vísir - DV - 13.10.2017, Blaðsíða 27

„Þegar Bjarni
Ben vísar í
stöðugleika þá nær
hann ekki til þeirra
sem hafa ekki haft
það gott undanfarin
ár. Ef þú hefur ekki
búið við stöðugleika
þá viltu eðlilega
breytingar.
Heimskerfin á breytingaskeiði
og millistéttin að kafna
„… reiði hins venjulega
borgara, sem brýst
fram á Austurvöllum
og torgum heimsins, á
ekki síst rætur í því að
upplýst nútímafólk krefst
þess að stjórnmálakerfi
og lagaumhverfi hins
daglega lífs geri öllum
stéttum jafn hátt undir
höfði.“
Millistéttin er að kafna
„Hér á landi er stór millistétt sem
hefur bæði börn, og stundum
foreldra, í sinni umsjá. Þetta er
menntað fólk í fullri vinnu sem
hefur í miklu að snúast utan
vinnunnar. Þetta er fólkið sem
borgar brúsann, greiðir háa skatta
af launum og lánum og stendur
í sjálfu sér í gríðarlegum átökum
í lífinu. Margir eru hreinlega að
kafna. Þetta er fólkið sem er látið
borga einhverja 15 þúsund króna
sekt fyrir að keyra á 78 kílómetra
hraða í gegnum Hvalfjarðargöngin
og les svo um það á netinu næsta
dag að einhver kunningi hafi
fengið eins og hálfs milljarðs skuld
niðurfellda hjá bankanum. Eðlilega
vekur þetta reiði. Stjórnmálakerfið
sem við búum við í dag er nefni­
lega ekki hannað með alla í huga.
Í Matadorinu sem við spilum, eru
tvö stjórnmálakerfi. Eitt fyrir karl­
menn, eignamenn og aðalsmenn,
eða með öðrum orðum yfirstéttina,
og svo er annað sett af leikreglum
fyrir meginþorra kvenna og eigna­
litla karla, eða með öðru orðum,
almúgann,“ segir hann íbygginn.
Reiði á Austurvöllum heimsins
Gunnlaugur vill meina að lög um
fjármálastofnanir og skatta hafi
síst verið samin með hagsmuni
heildarinnar að leiðarljósi.
„Samkvæmt þeim leikreglum
sem eru nú í gildi þarf hinn
venjulegi borgari að greiða 40–50
prósent af tekjum sínum í skatt
á meðan þeir sem versla með
hlutabréf greiða um 20 prósent af
söluhagnaði í skatta. Valdaaðilar
hafa jafnframt einkavætt gróða
þegar vel gengur en þjóðvætt tapið
þegar illa árar, láta skattgreiðendur
og lífeyrissjóði borga brúsann.
Hinn venjulegi borgari er hund­
eltur af innheimtufyrirtækjum
meðan milljarðar eru afskrifaðir
hjá þeim sem spila á fjármálamark­
aði. Það blasir við að þetta er ekki
sanngjarnt og reiði hins venjulega
borgara, sem brýst fram á Austur­
völlum og torgum heimsins, á ekki
síst rætur í því að upplýst nútíma­
fólk krefst þess að stjórnmálakerfi
og lagaumhverfi hins daglega lífs
geri öllum stéttum jafn hátt undir
höfði. Öll orð um það að athafna­
maðurinn hafi unnið hörðum
höndum að auðsköpun detta niður
dauð þegar auðsköpun er byggð á
spilltum reglum en ekki raunveru­
legum dugnaði,“ útskýrir Gunn­
laugur og bætir við að sífellt færri
kjósendur geti samsamað sig með
„höfðingjasonum“ þeim sem hafa
skrifað leikreglurnar undanfarna
áratugi og aldir.
Trúverðugleikann má ekki vanta
ef fólk vill samstöðu
Hann segir tap hægri flokka að­
allega orsakast af tveimur ástæðum.
Önnur sé sú að kjósendahópurinn
er orðin stærri og fjölbreyttari og
hin er sú að færri geti samsamað
sig með raunveruleika þeirra sem
skrifa leikreglurnar. „Bjarni Ben og
Sigmundur Davíð hafa til dæmis
borið það margoft fyrir sig að
þeir hafi alltaf farið að lögum og
vissulega er það rétt. En þetta er
ekki varnarræðan sem færir þeim
trúverðugleikann aftur. Kjósendur
vilja að stjórnmálamenn sýni
Skiptinguna má rekja til frönsku stjórnar-
byltingarinnar árið 1789 hvar íhaldsmenn,
aðall og konungssinnar sátu hægra megin
í þingsal Parísarborgar og hinn lýðræðis-
sinnaði almúgi sat vinstra megin. Karlar allt
saman.