Fréttablaðið - 04.11.2017, Side 30

Fréttablaðið - 04.11.2017, Side 30
Líney Arnórsdóttir er í stuttu fríi heima á Íslandi. Hún er þrjátíu og tveggja ára gömul, býr í San Fransisco, nánar tiltekið í Kísil- dalnum, og starfar hjá frumkvöðla- fyrirtækinu Pocket Games. Námsferill Líneyjar er glæsilegur. Hún þakkar það góðri undirstöðu í æsku. Hún naut skólagöngu víða um heim. Foreldrar hennar eru Guðrún Matthíasdóttir og Arnór Sigurjónsson, starfsmaður utan- ríkisráðuneytisins. „Við fluttum oft þegar ég var lítil. Ég flutti fyrst út þriggja ára gömul. Átta ára gömul til Bandaríkjanna. Þrettán ára gömul til Brussel í Belgíu. Ég held það hafi hjálpað mér mikið að fá að stunda nám við góða einkaskóla í Evrópu, sá í Brussel var einn sá allra besti. Þar var nám á háu stigi og ég lærði að taka nám alvarlega. Að kunna að meta það sem mér bauðst og oft voru kennararnir á heimsmæli- kvarða,“ segir Líney. Fékk fullan námsstyrk Líney flutti heim sextán ára gömul. „Ég var langt á undan jafnöldrum mínum á Íslandi í námi. Ég hóf nám á alþjóðabraut í Menntaskólanum við Hamrahlíð og útskrifaðist á tveimur árum, sautján ára gömul. Ég tók mér leyfi frá námi eftir útskrift- ina en skráði mig svo seinna í sál- fræði við Háskóla Íslands. Þaðan útskrifaðist ég semidúx árið 2007,“ segir Líney og rekur skólagöngu sína hér á landi. Líney fór í vísindaferð ásamt fleiri nemendum í sálfræði í sendi- ráð Bandaríkjanna. „Þar heyrði ég útundan mér af styrkveitingu í boði til náms í Bandaríkjunum. Mig dreymdi um að búa og starfa í Bandaríkjunum svo ég vatt mér í sendiráðið og sótti um styrk til náms við Háskólann í Miami. Það kom mér á óvart þegar ég fékk styrk- inn að hann reyndist fullur náms- styrkur til tveggja ára,“ segir Líney, sem segist hafa pakkað föggum sínum niður í snatri og flutt út. „Ég hafði mánuð til að flytja til Banda- ríkjanna og hefja nám við skólann. Svo ég þurfti að vera snör í snún- ingum,“ segir Líney. Heim í hruninu „Ég stundaði nám í almanna- tengslum við Háskólann í Miami og gekk afar vel. Ég kenndi við skólann og varð dúx. Mér líkaði vel í skólanum en gat ekki hugsað mér að búa þar áfram. Það er oft glíma, annað hvort líkar mér skólinn eða vinnustaðurinn eða borgin sem ég bý í. Það hefur alltof sjaldan farið saman,“ segir Líney. „Það hefur alltaf verið draumur minn að búa í New York. Þess vegna ákvað ég að keppa um stöðu hjá einu stærsta almanna- tengslafyrirtæki heims, Ketchum í New York. Ég var ein tíu nýútskrif- aðra sem kepptu um starfið. Reynslu- tíminn var tíu vikur. Ég hlaut starfið en þá kom babb í bátinn. Þetta var nefnilega árið 2010. Hrunið lék Bandaríkjamenn illa og Obama hafði stöðvað útgáfu atvinnuleyfa. Það fór því þannig að þótt ég hefði lagt allt þetta á mig og fengið starfið þurfti ég að snúa aftur heim til Íslands,“ segir Líney frá. „Hingað var ég komin í gríðar- lega erfitt atvinnuástand. Nýbúin að landa draumastarfinu en föst, atvinnulaus á Íslandi. Ég tók að mér öll þau verkefni sem mér buðust. Ég tók að mér verkefni fyrir Útflutnings- ráð og fyrir Útón. Ég gafst hins vegar ekki upp á New York. Ég sannfærði yfirmenn mína hjá Ketchum um að ráða sér lögfræðinga og ná atvinnu- leyfinu fyrir mig. Það hófst og ég flutti aftur út,“ segir Líney frá. Hún starfaði hjá Ketchum í þrjú ár. Henni líkaði vel að búa í borginni. Segir það henta sér vel að búa í stór- borgum þar sem er fjöldi fólks með ólíkan bakgrunn. Þannig skeri hún sig ekki sérstaklega úr hópnum. Er hvorki heimamaður né aðkomu- maður. „Í þetta sinn var það vinnu- staðurinn sem hentaði mér ekki. Ég ákvað að flytja aftur heim. Þá hafði Útflutningsráð orðið að Íslands- stofu. Mörg spennandi verkefni sem þau unnu að, svo sem Inspired by Iceland og fleiri. Þau höfðu reglulega samband við mig út og spurðu mig hvort ég vildi koma heim að vinna fyrir þau. Einn daginn sló ég bara til,“ segir Líney frá. Lærði öll kvöld og helgar Á Íslandsstofu fékk hún umsjón með umfjöllun um Ísland og varð einnig tengiliður við Norður-Amer- íku. „Ég ákvað að læra tungumálið og kynnast upprunalandinu betur. Ég hafði aldrei búið lengi á Íslandi sem fullorðin manneskja og fann fljótt fyrir óþreyju að komast aftur út í stærra samfélag. Það var samt ótrúlega góð og skemmtileg reynsla að starfa hér,“ segir hún frá. Hugmyndin að því að sækja um í MBA nám við Stanford Graduate School of Business kviknaði. Hún einsetti sér að hljóta inngöngu og setti allt kapp á það. Aðeins fjórir Íslendingar hafa hlotið inngöngu í námið. Líney varð fyrsta konan til að komast í skólann. „Ég er ekki með þennan dæmigerða bakgrunn sem fólk hefur sem tekið er inn í skólann, viðskiptafræði eða hag- fræði. Fram undan var inntökupróf og ritgerðaskrif. Ég læsti mig inni um kvöld og helgar og lærði stíft – í marga mánuði. Fjölskyldan hélt ég væri að missa vitið. En ég tók prófið og fékk nógu háa einkunn og fékk að halda áfram í ferlinu. Ég skrifaði ritgerðirnar og skilaði þeim. Fékk svo loksins tölvupóst um að ég hefði komist í viðtal,“ segir Líney um ferlið. Fékk hjálp við kostnað „Mér var sagt að því miður væri enginn á Íslandi tiltækur til að taka viðtalið við mig. En ef ég væri fyrir tilviljun í London tveimur dögum seinna, þá væri hægt að taka það þar. Ég lét sem það væri einmitt svo. Ég væri einmitt fyrir algjöra tilviljun stödd í London eftir tvo daga. Þvílík heppni,“ segir Líney og hlær því hún pantaði sér flug til London strax eftir að símtalinu lauk. „Viðtalið fór fram á British Museum. Þangað kom aðvífandi bankagaur frá New York í síðum frakka. Þetta var bara eins og atriði í James Bond mynd. Ég fór til Íslands daginn eftir og beið eftir símtali, ég missti reyndar næstum af því. En svarið var já! Ég komst inn.“ Líney komst fljótlega að því að hún myndi ekki þurfa að hafa miklar áhyggjur af kostnaði við námið. „Ef þeir sem komast inn í skólann þurfa á styrkjum að halda til að klára námið, þá fást þeir. Þeir vilja halda í það fólk sem velst inn í skólann. Ég ræddi við tvo af þeim Íslendingum sem komust inn í námið til að fræðast um þetta og fleira.“ Condoleezza Rice kenndi Námið í skólanum var ævintýra- legt að sögn Líneyjar. Hún naut leið- sagnar heimsþekktra fyrirlesara og kennara. „Condoleezza Rice kenndi mér á fyrsta árinu. Mér fannst gaman að segja pabba frá því. Þá kenndu mér Steve Ballmer, framkvæmdastjóri Microsoft, og Evan Spiegel, fram- kvæmdastjóri Snap chat. Þetta var góður tími, segir Líney frá. Hún segir kostnaðinn ekki hafa sligað sig. „Mér var hjálpað mikið, skólagjöldin voru ekki sligandi en maður lifir svolítið hátt í kringum þessa krakka. Þurfti að ferðast út um allt. Það var kostn- aður sem ég þurfti að standa undir,“ nefnir hún. Íslendingar í Kísildalnum Líney útskrifaðist frá Stanford síðasta sumar og hefur síðan unnið í tækni- geiranum í Kísildalnum hjá frum- kvöðlafyrirtækinu Pocket Games. „Þetta er tölvuleikjafyrirtæki sem sér um markaðssetningu á leikjum fyrir fræga fólkið. Ég hef verið að vinna með Dolan tvíburunum sem yngri kynslóðin þekkir vel. Það er mjög spes að semja við sextán ára gaura, þeir vita alveg hvað þeir vilja. Ég hef líka unnið með leikkonunum úr Pretty Little Liars og fyrir Demi Lovato. Pocket Games telst lítið fyrir- tæki í Kísildalnum, þar starfa um 300 manns. Það er svolítið fyndið að þar erum við fjórir Íslendingar. Ekkert okkar þekktist áður. Það er merkilegt vegna þess að í öllum dalnum eru í Úr Stanford í Kísildalinn Líney Arnórsdóttir var fyrsta íslenska konan til að hljóta inngöngu í MBA í Stanford há- skóla í Kaliforníu. Eftir útskrift fékk hún starf hjá tæknifyrirtæki í Kísildalnum. Líney segir frá glæstum námsferli sínum og lífinu í Kísil- dalnum þar sem hallar verulega á konur. Líney þakkar góðri undirstöðu í einkaskólum í Evrópu góðan árangur sinn í námi og starfi. FRéttabLaðið/ERniR Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjana@frettabladid.is Mér var hjálpað Mikið, skólagjöldin voru ekki sligandi en Maður lifir svolítið hátt í kringuM þessa krakka. þurfti að ferðast út uM allt. ↣ 4 . n ó v e m b e r 2 0 1 7 L A U G A r D A G U r30 H e L G i n ∙ F r É T T A b L A ð i ð 0 4 -1 1 -2 0 1 7 0 4 :3 3 F B 1 2 0 s _ P 1 0 2 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 9 1 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 1 9 K .p 1 .p d f F B 1 2 0 s _ P 0 3 0 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 E 2 5 -9 C 8 8 1 E 2 5 -9 B 4 C 1 E 2 5 -9 A 1 0 1 E 2 5 -9 8 D 4 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 4 A F B 1 2 0 s _ 3 _ 1 1 _ 2 0 1 7 C M Y K
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.